مدیرعامل گروه پژوهش صنعت مدرن مطرح کرد
مسوولان با تولید و صنعت آشتی کنند
واقعیت این است که مشکلات صنعت خودرو چه در تولید و چه در توزیع و قیمت‌گذاری قابل‌انکار نیست. در جانب تولید، تهیه مواداولیه، تولید قطعات باکیفیت، پرداخت مطالبات قطعه‌سازان و پاسخگویی به تقاضای بازار با مشکلات جدی روبه‌رو است. علی چنگی، مدیرعامل گروه پژوهش صنعت مدرن درباره مشکلات موجود در تولید چراغ به «دنیای‌اقتصاد» گفت: به‌رغم تشدید تحریم‌ها و شیوع کرونا که اقتصاد دنیا و کشور ما را تحت‌تاثیر خود قرارداد، خوشبختانه ما در صنعت خودرو با رشد ۳۵ درصدی مواجه بودیم و خودروسازان ما از بابت دسترسی به آیتم روشنایی و صنعت چراغ نگرانی خاصی نداشتند. در سال ۹۹ ما به‌راحتی افزایش ظرفیت را در سیستم خود ایجاد کردیم و به دنبال افزایش تولید، افزایش جذب نیرو نیز داشتیم. متن زیر ماحصل گفت‌وگوی ما با علی چنگی، مدیرعامل گروه پژوهش صنعت مدرن است.
با توجه به اینکه شرکت‌های خارجی فعال در زمینه تولید قطعات خودرو که هزینه زیادی برای راه‌اندازی خطوط تولید آنها در کشور صرف شده، ایران را ترک کرده‌اند، این مساله چه تبعاتی به دنبال داشته است؟
در حال‌حاضر بسیاری از قطعه‌سازان درگیر این مشکل هستند و تا مرز ورشکستگی پیش رفته‌اند. وقتی تحریم‌ها تا حدودی آزاد می‌شود و شبکه تجارت خارجی پا می‌گیرد، خارجی‌ها به فعالیت اقتصادی در کشور ما روی می‌آورند و ما متاسفانه سراسیمه به سمت آنها می‌رویم. درحالی‌که آنها با اولین تنش که بازار آنها را به خطر می‌اندازد، بازار ما را به‌راحتی ترک می‌کنند. این مساله ناشی از قراردادهای ضعیفی است که خودروسازها با آنها بسته و تضمین لازم را از آنها نگرفته‌اند که این باعث می‌شود آنها به‌راحتی با هویت، اقتصاد و بازار ما بازی کنند. به‌خاطر ترک شرکت‌های خارجی، شرکت‌های داخلی ما زمینگیر شده‌اند و خودروسازها هم مسوولیتی قبول نمی‌کنند و پاسخگو نیستند.
با توجه به اینکه بعضی از قطعات تولیدی شما در کشور بومی‌سازی شده و کیفیت آنها بالا رفته است، هدف شما از این رویکرد چه بوده است؟
اولویت ما تولید تخصصی است. در واقع سرفصل موضوعی که می‌خواهیم راجع‌به آن صحبت کنیم، تولید تخصصی است. مواد موردنیاز در این صنعت و نوع فرآوری آنها، به‌طورقطع با مواد جنرال و عامی‌که در همه صنایع استفاده می‌شود، متفاوت است. ما مجبور به تولیدات تخصصی هستیم. ما به این دلیل بسیاری از قطعات را داخلی‌سازی کرده‌ایم که بسیاری از سازندگان داخلی، درک و شناخت صحیحی از موضوع فعالیت ما ندارند و این جوابگوی نیاز تخصصی ما نیست. ما مجبوریم فکری به حال خودمان بکنیم و به سراغ تولید کالاهای تخصصی برویم. تولیدات تخصصی ما چند ویژگی دارند؛ اول اینکه به کیفیت دسترسی پیدا می‌کنیم. ثانیا این تولیدات مساله تامین ما را حل می‌کند. سوم رقابت قیمتی برای ما ایجاد می‌کند و چهارم مشکل ضعف کیفیت را از بین می‌برد. این چهار پارامتر باعث می‌شود که ما انگیزه حرکت به سمت و سوی داخلی‌سازی و درون‌سازی سازمانی را پیدا کنیم؛ یعنی حتی از خارجی‌سازی هم می‌گذریم و بایدها را در درون سازمان ایجاد می‌کنیم و آثار آن را هم می‌بینیم.
در حال‌حاضر حساسیت زیادی در زمینه کیفیت و ظاهر چراغ‌های خودرو وجود دارد. دلیل این موضوع چیست؟
یک‌زمانی چراغ خودرو نقش روشن‌کنندگی مسیر و جاده در شب را برای راننده داشت، اما در حال‌حاضر اولین وظیفه و کارکرد چراغ، زیباسازی خودرو است. همان‌طور که می‌دانید، با دستگیره و در امکان زیباسازی درجزییات وجود ندارد و این آیتم‌ها طراحی کلی خودرو را شکل می‌دهند. بنابراین چراغ، جلو پنجره و سپر، آیتم‌هایی هستند که بیشترین نقش را در زیبایی‌آفرینی یک خودرو ایفا می‌کنند و چراغ سرآمد اینها است. امروز دنیا به این رسیده است. در گذشته این امکانات فعلی در بخش قالب‌سازی و نرم‌افزارها وجود نداشت و اثری از این نگاه جدید زیبایی‌شناسی نبود؛ تمام خودروها با یک چراغ طراحی می‌شدند و تقریبا تمام برندهای دنیا از شرق دور یعنی ژاپن گرفته تا غرب دور یعنی آمریکا، چراغ‌هایشان استاندارد بود. اما امروز اگر یک خودروساز یک چراغ دیگر را از کارخانه دیگری بگیرد و روی محصول خود قرار دهد، آن کارخانه به‌خاطر این انتخاب ورشکست می‌شود؛ یعنی تا این حد نقطه ضعف محسوب می‌شود. در دنیا حتی به این سمت و سو می‌روند که چراغ‌ها را به گونه‌ای تخصصی طراحی کنند و چراغ یکی از آیتم‌هایی است که می‌توان با آن در خودرو از نظر کارآمدی و زیبایی مانور داد. امروز صنعت خودرو اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده و نگاه مردم و تولیدکننده نسبت به آن با شرایط دو یا سه دهه اخیر کاملا متفاوت است و ما اصلا نمی‌توانیم نسبت به بحث ظاهری و عملکرد خودرو بی‌تفاوت باشیم. حتی ممکن است در تولید یک پروژه ۲۰ درصد ضایعات بدهیم تا در نهایت به تولید پایدار برسیم. چراغ آیتمی است که متاسفانه حتی خودروسازان ما هنوز به اهمیت آن پی نبرده‌اند؛ درحالی‌که چراغ باید با سایر اجزای خودرو همخوانی داشته باشد و قربانی اشتباهات سایر اجزا نشود. پس ما چاره‌ای نداریم به‌جز اینکه از نظر کیفی و شرایط مونتاژی، به خودمان سخت بگیریم تا شرایط خوب و ایده‌آلی داشته باشیم.
شما در تولید خود چقدر به حفظ محیط زیست اهمیت می‌دهید؟
به شخصه معتقدم که اگر هر شخصی به منافع ملی، منافع اجتماعی، آینده بشریت و کره‌زمین اندکی فکر کند و به آن اهمیت دهد، فرآیند تولید خود را به گونه‌ای نمی‌چیند که محیط‌زیست را آلوده کند. در واقع تولیدکنندگان اگر شناخت و درک صحیحی از شرایط داشته باشند و در واحدهای مهندسی به‌خوبی کار کنند و به صورت مهندسی فرآیندهای خود را چینش کنند و ورود و خروج فرآیند خود را تحت‌کنترل قرار دهند، امروزه آلودگی محیط‌زیست در بخش صنعت را می‌توان به حداقل رساند. چون دانش مهندسی و فرآیند تولید اگر در فرآیند طراحی و مهندسی، نه در مرحله تولید انبوه، به‌خوبی و با موفقیت پیش برود؛ در دراز مدت و در مرحله تولید انبوه منجر به آشفتگی محیط‌زیست و آلودگی آن نمی‌شود. با استفاده از تکنولوژی‌های نوین، بازیافت و کنترل مواد آلوده‌کننده مثل پساب‌های صنعتی، فرآیندها امروزه به‌راحتی قابل‌کنترل و اصلاح است. ما افتخار داریم که کلیه فرآیندهای ما اعم از خطوط تولید، رنگ و مونتاژ نه‌تنها آلوده‌کننده نیستند، بلکه در یک فضای تمیز انجام می‌شوند.
با توجه به اینکه در سال ۹۹ به دلیل شیوع کرونا شرایط سختی پیش‌روی تولیدکنندگان بود، چه رویکردی را برای مقابله با این بحران در مجموعه خود در پیش گرفتید و رضایت نیروها و کارکنان شما از مدیریت مجموعه ناشی از چیست؟
در اسفند سال ۹۸ با شیوع کرونا که کل جامعه ما و جهان را درگیر تبعات خود کرد، بزرگ‌ترین دغدغه ما حفظ جان نیروهای انسانی بود. به این ترتیب تمام خطوط مونتاژ یعنی خط مونتاژ چراغ جلو را تعطیل کردیم و ظرف دو ماه فضایی را به وسعت ۱۰۰۰ مترمربع به منظور توسعه فضا و حفظ فاصله اجتماعی، ایجاد و تمام خطوط مونتاژ را نوسازی کردیم. همچنین فشار هوای مثبت در سیستم ایجاد کردیم. در عین حال چهاربار با هزینه شرکت، تست کرونا از نیروها گرفتیم و لوازم بهداشتی مثل الکل و ماسک در اختیار آنها گذاشتیم. این احترام و برخورد به‌طور طبیعی، رضایت و عملکرد خوب نیروها را به دنبال داشته است.
با توجه به رکود اقتصادی حاکم بر اقتصاد کشور در سال ۹۹، وضعیت فروش و عرضه محصولات شما در سال‌جاری چگونه بود و برنامه شما برای سال ۱۴۰۰ چیست؟
به‌رغم تشدید تحریم‌ها و شیوع کرونا که اقتصاد دنیا و کشور ما را تحت‌تاثیر خود قرارداد، خوشبختانه ما در صنعت خودرو با رشد ۳۵درصدی مواجه بودیم و خودروسازان ما از بابت دسترسی به آیتم روشنایی و صنعت چراغ نگرانی خاصی نداشتند. در سال ۹۹ ما به‌راحتی افزایش ظرفیت را در سیستم خود ایجاد کردیم و به دنبال افزایش تولید، افزایش جذب نیرو نیز داشتیم و به اهداف خود در این زمینه دست یافتیم. در سال‌جاری یکی از دلایل افزایش نیاز مردم به قطعات یدکی خودرو، شیوع کرونا بود که ضرورت استفاده از خودروهای شخصی را در جامعه افزایش داد؛ چون مردم بیشتر با خودروهای شخصی تردد می‌کردند. خوشبختانه در حال‌حاضر یکی از اقلامی‌که در کشور ما به‌وفور و به اندازه کافی وجود دارد و اصلا در تامین آن مشکلی وجود ندارد، چراغ خودرو است. در سال جدید هم با توجه به محصولات جدیدی که خودروسازان وارد شبکه می‌کنند، شرایط خوبی برای فعالیت ما فراهم است و پیش‌بینی ما برای سال ۱۴۰۰ رشد ۲۰ تا ۳۰ درصدی تولید نسبت به سال ۹۹ است.
چه محصولات جدیدی را به مجموعه خود اضافه کرده‌اید؟
ما ظرفیت دستگاه‌های تزریق را دو برابر کرده و ۲۲ دستگاه تزریق جدید را وارد سیستم کرده‌ایم که تاکنون ۱۱ دستگاه نصب و وارد مدار شده و در حال فعالیت است و ۱۱ دستگاه نیز در مرحله ترخیص از گمرک است. دو دستگاه جدید هم خریداری شده که در آستانه راه‌اندازی است. به این ترتیب ظرفیت تزریق ما به بیش از دو برابر افزایش می‌یابد. ضمن اینکه ما خطوط مونتاژ خود را بازسازی و تعمیر نکرده‌ایم و تمام خطوط قبلی را منحل و تعطیل و با یک شرایط بهتر نوسازی و بازسازی کرده‌ایم که این اقدام نیز ظرفیت ما را به مراتب بالاتر می‌برد. امسال همچنین دو محصول جدید برای چراغ خودرو ۲۰۷ وارد مدار کرده‌ایم و همزمان با تولید تارا چراغ این خودرو را طراحی و ساخته‌ایم و قالب‌های آن در شرکت موجود است. مرحله تولید آزمایشی با موفقیت انجام شده و نمونه‌های اولیه را به خودروساز ارائه داده‌ایم و در ابتدای سال ۱۴۰۰ تولید انبوه چراغ خودروی تارا را در دستور کار داریم.
در حال‌حاضر با چه مشکلاتی در بخش تولید و تامین مواد اولیه موردنیاز خود مواجه هستید؟
وضعیتی که اکنون بر ما تحمیل می‌شود، حتی در شرایط جنگ و تحریم‌های شدید بر ما اعمال نشده است. متاسفانه با سوءمدیریت‌ها چنان ضربه‌ای بر بدنه تولید داخلی می‌زنند که ما این آسیب‌ها را از تحریم‌های آمریکا متحمل نشده‌ایم. به‌طور نمونه اگر امروز با دلار ۳۰ هزار تومان، مواد اولیه از ژاپن کره یا آلمان وارد کنیم، نرخ آن در هر کیلو به ۱۵ هزار تومان می‌رسد و در مقابل برای تامین همان کالا از داخل برای هر کیلو باید ۳۳ هزار تومان بپردازیم. در پتروشیمی وضعیت از این هم بدتر است. صددرصد پول اجناس را چهار ماه قبل از تحویل کالاها از ما دریافت می‌کنند و در هنگام تحویل با نرخ روز محاسبه و مابه‌التفاوت را دریافت می‌کنند. اسم این روند اگر جنگ با تولید و صنعت نیست پس چیست؟ درخواست ما از مسوولان این است که با بخش تولید و صنعت آشتی کنند.
چرا با وجود تمامی این مسائل و مشکلات همچنان در بخش تولید به فعالیت خود ادامه می‌دهید، درحالی‌که فعالیت‌های اقتصادی دیگری نیز وجود دارد که کسب درآمد از طریق آنها آسان‌تر است؟
ما خود را موظف به ادای دینی می‌دانیم که بر عهده ما گذاشته شده است. هر آنچه که به ما داده شده، باید به نحوی بهتر به طبیعت، محیط‌زیست، جامعه و نظام اجتماعی خود برگردانیم و ما این مهم را برای خود یک وظیفه می‌دانیم.
