تشکیل اتاق فکر؛ ضرورت رونق صنعت نمایشگاهی
مدیر اجرایی شرکت پالار سامانه با بیان مطلب فوق گفت: اهمیت و جایگاه ویژه صنعت نمایشگاهی در عصر حاضر در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه بر کسی پوشیده نیست. خوشبختانه کشور ما در زمینه صنعت نمایشگاهی جزو کشورهای پیشرو در منطقه بوده است. شاید خالی از لطف نباشد که یک‌بار دیگر ذکر شود مشارکت ایران در نمایشگاه‌های خارج از کشور برای نخستین بار، به سال ۱۸۵۱ مصادف با برپایی نمایشگاهی (نمایشگاه جهانی اکسپو) در کریستال پالاس لندن- قصر بلورین بازمی‌گردد که با اعلامیه میرزا تقی‌خان امیرکبیر صاحبان صنایع و ارباب حرف در این نمایشگاه شرکت و کالاهای ایران ازجمله پارچه‌های قلمکار، فرش و صنایع‌دستی، کاشی و انواع خشکبار را به نمایش گذاشتند.
لادن ملکی افزود: زمانی که نمایشگاه بین‌المللی تهران را برگزار می‌کردیم کشورهای مجاور هنوز سالن نمایشگاهی نداشتند؛ بنابراین وظیفه ما این است که با ظرفیت‌های حداکثری کشور، نهایت استفاده را برای توسعه اقتصادی کشور به ثمر برسانیم.
وی خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر نیز در کشورمان به مدد و همت عالی مدیران بخش‌های دولتی و خصوصی مرتبط، متصدیان و اصحاب این صنعت اقدامات سازنده‌ای در زمینه شناسایی بیشتر و رشد این صنعت قدیمی و تاثیرگذار در پویایی و رونق تولید و نهایتا شکوفایی اقتصادی صورت گرفته است.
این فعال نمایشگاهی با اشاره به شیوع ویروس کرونا و تاثیر آن بر صنعت نمایشگاهی اظهار کرد: شاید به‌صراحت بتوان گفت صنعت نمایشگاهی با توجه به ماهیت خاص خود، جزو نخستین صنایعی بود که به‌شدت تحت تاثیر محدودیت‌های ناشی از این پاندمی قرار گرفت. نیمه آغازین سال ۱۳۹۹ بدون شک سالی پر از چالش و بلاتکلیفی‌های مادی و معنوی برای همه متصدیان و فعالان صنعت نمایشگاهی بود. به‌خصوص نمایشگاه‌های بین‌المللی تخصصی دارای سابقه طولانی که بیش از یک سال قبل از هر رویداد در سطح بین‌المللی نسبت به هدف‌گذاری، برنامه‌ریزی تبلیغات، جذب مشارکت‌کننده خارجی و... اقدام می‌کنند، هر چه بیشتر تحت تاثیر تبعات حاصله قرار گرفتند.
به گفته ملکی، خوشبختانه از نیمه دوم سال با تمهیدات و اقدامات موثر متصدیان مربوطه و همکاری، همفکری و ثبات قدم بخش‌های دولتی و خصوصی در امر برگزاری مجدد نمایشگاه‌ها هرچند در سطح کوچک‌تر نسبت به سنوات قبل و غیبت موجه شرکت‌کنندگان خارجی، جان تازه‌ای در کالبد صنعت نمایشگاهی دمیده شد.
ملکی افزود: جالب‌تر اینکه به‌شخصه طی گفت‌وگوهایی که با برخی شرکت‌ها و متصدیان صنایع حاضر در نمایشگاه داشتم، ایشان نیز از حضور در نمایشگاه‌ها، به‌‌رغم استرس و نگرانی‌های طبیعی ناشی از لزوم حفظ سلامتی خود، کارکنان و مدعوینشان، به روحیه و انگیزه مضاعفی دست یافته بودند و حتی عدم حضور بازدیدکننده عام و به‌اصطلاح اشانتیون خواهان را نقطه کاملا مثبتی ارزیابی می‌کردند. درمجموع سال ۱۳۹۹ از نظر من سال کاری پر از دغدغه و نگرانی‌های ناشی از مسوولیت، اما در کنار آن با آموزه‌هایی مثبت و دریافت نکات و تجربیات تازه بود.
