لزوم تغییر ریل شرکت‌های تولیدکننده روانکار
هر صنعتی که به خودرو وابسته باشد، قابلیت رشد خواهد داشت. چرا که این صنعت بسیار مصرفی بوده و روزبه‌روز نیازمند تامین محصولی جدید است. یکی از صنایعی که در سایه صنعت خودرو رشد قابل‌توجهی داشته است، تولید روغن‌موتور بوده است. شرکت‌های بسیاری به‌واسطه این ماده مصرفی به وجود آمدند و بزرگ شدند که نمونه آن را در جهان شاهد هستیم. شرکتی مثل توتال ازجمله این شرکت‌هاست که محصولات متنوعی از مدل‌های مختلف روغن با کارکردهای مختلف تولید می‌کند، اما با وسعت کار خود، سبد محصولات خود را گسترش داد و از شیشه‌شوی تا مکمل بنزین را برای مشتریان خود تامین کرد. تامین محصول ۳۶۰ درجه‌ای این شرکت‌ها آنها را در بازار قدرتمندتر از گذشته کرد.
اما این شرکت‌ها در کنار تامین محصولات مصرفی، جایگاه‌های سوخت مخصوص خود را نیز در کشورها دایر کردند. با تامین بنزین مصرفی خودروها، هیچ مایع مصرفی در خودرو وجود ندارد که این شرکت‌ها آن را تامین نکنند، اما با نگاهی به بازار داخل کمتر شرکتی به این اصول توجه دارد و از بین چهار شرکت بزرگ عرضه‌کننده روغن‌موتور و صدها شرکت کوچک‌تر، تنها شرکت نفت بهران برخی از این اصول را رعایت می‌کند. شرکت نفت بهران که سهم عمده بازار روغن‌موتور را در اختیار دارد، با جایگاه‌های بنزین متفاوت در سطح کشور، در کنار ارائه محصولات خود بنزین مصرفی خودروها را ارائه می‌دهد.
اما پاشنه آشیل شرکت‌های داخلی بی‌توجهی به سرمایه‌گذاری در تأمین محصولات ۳۶۰ درجه‌ای حوزه است. به‌طوری که اکثر این شرکت‌ها نه‌تنها برنامه‌ای برای ارتقای روغن تولیدی خود ندارند، بلکه سبد محصولات خود را نیز گسترش نمی‌دهند. در حال حاضر در پالایشگاه‌های چهار شرکت بزرگ تولیدکننده روغن‌موتور تنها روغن‌پایه یک تولید می‌شود و عزمی برای تولید روغن‌پایه دو و سه وجود ندارد. همین امر باعث شده تا از تولید روغن‌های سنتتیک عقب بمانیم. این عقب‌ماندگی و عدم سرمایه‌گذاری در این حوزه زنگ خطر بزرگی برای این صنعت است، اما این تنها تهدید این صنعت بزرگ نیست.
صنعت خودروی جهان روزبه‌روز به سمت برقی شدن می‌رود. این مساله به این معنا است که این شرکت‌ها دیر یا زود با تهدیدات بزرگی روبه‌رو می‌شوند. تولیدکنندگان روغن‌موتور تنها در صورت برنامه‌ریزی درازمدت می‌توانند از این تنگنا به‌سلامت عبور کنند. برای نمونه باز می‌توان شرکت توتال را مثال زد که شروع به سرمایه‌گذاری ویژه‌ای برای تولید باتری خودروهای برقی کرده است. با گسترش تولید و استفاده خودروهای برقی، مصرف روغن‌موتور کاهش چشمگیری خواهد داشت. در کنار آن برخی موارد مصرفی مانند بنزین کمتر مصرف خواهد شد. این شرکت‌ها باید به مرور جایگاه‌های سوخت خود را تبدیل به جایگاه‌های ارائه شارژ خودرو یا تعویض باتری خالی با باتری پر کنند.
بر همین اساس تغییرات بزرگی در صنایع پایین‌دست خودرو در حال انجام است و شرکت‌های داخلی را نیز تحت‌الشعاع قرار خواهد داد. این در حالی است که شرکت‌های داخلی برنامه‌ای برای این تغییرات ندارند و درحالی‌که تولیدات خود را نیز با محصولات به‌روز دنیا تطابق ندادند، سرمایه‌گذاری در این حوزه را به زمانی دیگر موکول کرده‌اند. با اعلام شرکت‌های بزرگ خودروسازی جهان که عمدتاً از سال ۲۰۳۰ تولید محصولات خود را از احتراقی به تمام برقی تغییر خواهند داد، لزوم سرمایه‌گذاری بیش از پیش نمایان می‌شود.
