تولید سالانه یک میلیون مسکن، درحالی از طرف دولت سیزدهم مطرح می‌شود  که در ۵سال گذشته سالانه در حدود ۲۸۰هزار واحد مسکونی ساخته و به بازار عرضه شده است  و این به معنای تحقق افزایش ۷۲۰هزارواحدی ساخت مسکن در هر سال خواهد بود. افزایش ساخت و سازها متعاقبا بر تمامی ‌بازارها از جمله بازار مس و تولیدات مسی اثرگذار است که در ادامه به آن می‌پردازیم.

  رابطه  مسکن و مس

طبق تحقیقات انجام شده، در ساخت هرواحد مسکن به طور متوسط ۲۰۰کیلوگرم مس به کار می‌رود که از این مقدار ۸۸کیلوگرم در سیم‌کشی، ۸۰کیلو گرم در لوله کشی و اتصالات و ۳۲کیلو گرم در سایر بخش های ساختمان به مصرف می‌رسد. بر این مبنا، افزایش در تولید مسکن متعاقبا با افزایش تقاضا برای مس و تولیدات مشتق شده از مس همراه خواهد بود.

با احتساب ۷۲۰ هزارواحد مسکونی، سالانه ۱۴۴هزارتن تقاضای اضافی برای مس ایجاد می‌شود که سهم بازار سیم و کابل مسی ۶۳هزارتن، سهم لوله و اتصالات ۵۷هزارتن و ۲۳هزارتن به سایر بخش ها تعلق می‌گیرد. لازم به ذکر است بخش عمده مس به کار رفته در ساختمان با درصد خلوص بالا و از نوع مس پالایش شده است و بخش کمی‌ازطریق قراضه مس تامین می‌شود که این امر تقاضا را مستقیما به کارخانه های تولید وپالایش مس دسته اول تحمیل می‌کند.

طبق گزارش شرکت صنایع ملی مس ایران، در سال ۲۰۲۰ کل مصرف مس ایران ۱۶۰هزار تن بوده  که در صورت تحقق تقاضا، این مقدار ۹۰درصد افزایش خواهد یافت.

باتوجه به ظرفیت های موجود در کشور، این افزایش تقاضا، فرصت بسیار مناسبی را برای شرکت‌ها درجهت افزایش توان تولیدی، ارتقا سطح کیفی تولیدات و پدیدارشدن مزیت نسبی برای رقابت دربازارهای جهانی ایجاد می‌کند. این مهم، نیازمند سرمایه‌گذاری مناسب و هدفمند و مدیریتی دقیق و اصولی خواهد بود. همچنین برای خانوارها این فرصت را به وجود می‌آورد که با سرمایه‌گذاری در صنایع مرتبط، از بازدهی‌های محقق شده در بلندمدت بهره‌مند شوند.

درحال حاضر اکثر شرکت‌های شاغل در این صنایع  (سیم و کابل، لوله و اتصالات و...) با توانی کمتر از ظرفیت‌های واقعی خود درحال تولید هستند که می‌توانند به سرعت تولید خود را افزایش داده و از این طریق هزینه تمام شده برای محصولات را کاهش دهند. با کاهش هزینه تمام شده برای محصولات، توان رقابتی شرکت‌ها بالا خواهد رفت و تاب‌آوری آنها در مواجهه با نوسانات اقتصادی زیاد می‌شود.