از سوی دیگر تحلیل‌هایى از افراد غیرکارشناس و بدون ذکر منابع خبری به‌صورت متعدد در حال نشر است و این ادعاهای غیر اصولی داراى ابهامات و ایرادات اساسى هستند که از مهم‌ترین آنها عدم کار کارشناسى با توجه به برآوردها و محاسبات غلط است، از جمله اینکه ساخت هر متر مربع مسکن را ۱۰ میلیون تومان اعلام کرده‌اند، بدون اینکه نوع مسکن تولیدى را در نظر گرفته باشند . این عدد مغایر با آمار اعلامی‌ سازمان نظام مهندسی و محاسبات میدانى در این مورد است.  در جواب اظهارات این‌گونه اشخاص به ظاهر کارشناس بدون منبع و ناشناس باید متذکر شد که معمول بر این است که ابتدا از دولت و طراح، سوال کنند که منابع مالی چگونه تامین خواهد شد؟ و آیا تمام زوایا پیش‌بینی و بررسی شده است؟ آنگاه چالش تورم‌زا بودن را سوژه و عنوان کنند. در ادامه توان تولید مسکن را ۴۰ تا ۵۰ هزار واحد در سال توسط دولت اعلام کرده‌اند که همگی این اظهارات و نکات مورد اشاره جای تعجب دارد! و به‌طور قطع هیچ‌کدام از این تحلیل‌ها چارچوب و مبناى کارشناسى ندارند. یادآوری می‌شود در طرح ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال، باید گفت که این طرح قابلیت اجرا دارد، اما الزاماتى دارد. با بررسى ملزومات و فرآیند آن می‌توان این مساله را بهتر درک کرد. نکته اول که مهم‌ترین و در اولویت است، تامین منابع مالى است که بخشى از آن که احتمالا بین ۲۰ تا ۳۰درصد است آورده متقاضى خواهد بود و الباقى حدود ٣٦٠ هزار میلیارد تومان طبق برآوردها خواهد بود که این اعداد بر مبناى ساخت یک میلیون واحد به‌صورت میانگین محاسبه شده است. این در حالى است که طبق تکالیف برنامه ششم توسعه باید ۲۰درصد از تسهیلات پرداختى طى یک دوره یک ساله به بخش مسکن تخصیص داده شود و این میزان بر اساس آمار و داده‌هاى سال گذشته و احتمال افزایش آن در سال‌جارى بر اساس کل تسهیلات بیش از ٤٠٠هزار میلیارد تومان خواهد بود و می‌تواند تسهیلات موردنیاز این طرح را پوشش دهد.  می‌توان از سیاست‌هاى جایگزین از جمله واگذاری‌ها و ابزارهاى سیاست‌هاى پولى در این جهت بهره برد و اگر سیاستگذار پولى بانک مرکزى و وزارت اقتصاد هماهنگ با وزارت مسکن باشند قطعا خواهند توانست اجراى این طرح را با تامین منابع و بدون یا با کمترین آثار تورمى انجام دهند. نکته دوم مکان یابى این طرح است که با چند پیش فرض قابل پیش بینى است، اختصاص زمین‌هاى دولتى و نهادها در محدوده شهرها، بافت‌هاى فرسوده، استفاده از ظرفیت‌هاى موجود در شهرهاى جدید، توسعه یا ایجاد شهر جدید که این مورد سوم نیاز به زیرساخت‌هایى خواهد داشت و وزارتخانه‌هاى مرتبط از جمله وزارت نیرو و بهداشت، آموزش و پرورش و وزارت کشور باید بیشتر از بقیه وزارتخانه‌ها در این مورد هماهنگ باشند. نکته سوم نهاده و مصالح مورد نیاز ساخت مسکن است که اکثرا تولید داخلى است، عمدتا و مهم‌ترین آنها فولاد و سیمان خواهد بود که طبق آخرین آمار تولید فولاد طى یک‌سال بین ۲۸ تا ٣٢ میلیون تن در سال بوده است که بخشی دیگر از ظرفیت تولید فولاد کشور بنا به دلایل مختلفی از جمله سیاست‌های دولت قبل غیرفعال و تعطیل است و ظرفیت تولید سیمان ٨٥میلیون تن است که قابلیت افزایش تولید تا ٩٠ میلیون تن را نیز داراست و این در حالى است که در حال حاضر این صنعت با ٦٠درصد ظرفیت تولید فعال است.

 

اخبار مرتبط