تامین مالی در اولویت «دهدشت»
«دهدشت» راهکاری برای جبران عقب‌ماندگی
این طرح یکی از طرح‌هایی بود که برای جبران عقب‌ماندگی استان‌ها و مناطقی که شاخص‌های توسعه آنها زیر شاخص میانگین کشور بوده و به بیان دیگر کمتر توسعه یافته ایجاد شد. در همین راستا برای ایجاد تحرک به فرآیند تولید در مناطق کمتر توسعه‌یافته و ارتقای فناوری در بخش‌های پتروشیمی، دولت در آبان‌ماه سال ۱۳۸۱ تصمیم گرفت گاز اتیلن را در قالب پروژه خط اتیلن غرب از عسلویه در شرق استان بوشهر به استان‌های جنوبی و غربی کشور شامل استان‌های خوزستان، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان‌غربی ارسال کند. پتروشیمی‌های «ممسنی»، «دهدشت» و «بروجن» از جمله مجتمع‌های مسیر این خط لوله اتیلن هستند. در سال ۱۳۸۶ با توجه به اضافه شدن پروژه‌های مصوب هیات دولت و نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر از طرف سهامداران و عدم امکان فاینانس از بانک‌های خارجی و لغو قرارداد‌ها شرکت‌های پتروشیمی «گچساران»، «دهدشت»، «ممسنی»، «بروجن» و «کازرون» از پتروشیمی باختر جدا شده و مجموع این طرح‌ها تحت عنوان پروژه‌های گروه منطقه دنا (خط اتیلن دنا مشتمل بر چهار پتروشیمی ممسنی، کازرون، بروجن و دهدشت بود) معرفی شدند.
جزئیات طرح پتروشیمی«دهدشت»
این طرح در سال ۸۸ در زمینی به مساحت ۱۰۲ هکتار در استان کهگیلویه و بویراحمد شهرستان دهدشت منطقه کلاچو برای تولید سالانه ۳۰۰ هزار تن پلی اتیلن سنگین در گرید‌های مختلف در نظر گرفته شد و بنا به گفته مدیرعامل پتروشیمی «دهدشت» این طرح با سرمایه‌گذاری ۱۴۳ میلیون یورو و یک هزار و ۸۴۶ میلیارد تومان و با ۸/ ۲۷درصد پیشرفت سال ۱۴۰۲ به بهره‌برداری می‌رسد. در حال حاضر حدود ۴۰۰ هزار تن تجهیزات این پتروشیمی در کارگاه‌های مختلف در نقاط مختلف کشور در حال ساخت است و پیشرفت مهندسی آن به ۷/ ۸۴درصد رسیده است.
تامین مالی در اولویت «دهدشت»
در سال ۱۳۹۹ به دنبال ادامه تحریم‌ها، عدم گشایش اعتبار اسنادی و محدودیت‌های مالی تعداد طرح‌های فعال کشور که باید در مرحله راه‌اندازی و تولید قرار می‌گرفتند کاهش پیدا کرده و بازار فروش محصولات نیز محدودتر شد. به همین دلیل مدیران دهدشت تمرکز بر تامین منابع مالی و ادامه فعالیت‌های این طرح در سال جاری را در اولویت خود قرار دادند. در همین راستا برنامه اصلی شرکت پیگیری تامین مالی از منابع داخلی هلدینگ و اخذ وام‌های ریالی از بانک‌ها به اعتبار هلدینگ خلیج‌فارس یا گشایش اعتبار اسنادی از بانک ایران و اروپا برای تامین منابع ارزی بوده است. به همین دلایل در حال حاضر استراتژی شرکت تمرکز بر احداث طرح‌های اصلی مجتمع با توجه به میزان خوراک موجود، ایجاد صنایع پایین‌دستی و وابسته، پرهیز از خام‌فروشی تا حد امکان، توسعه صنعت پتروشیمی در منطقه، بازاریابی و فروش محصولات و ایجاد ارزش افزوده و سودآوری و ایجاد اشتغال در مناطق کمتر توسعه‌یافته است.
به طوری که به گفته محمد‌رضا صاحب‌نسق مدیرعامل پتروشیمی «دهدشت» مجوز ۵۷میلیون یورویی به صورت اعتبار اسنادی buyers credit برای تامین برخی از تجهیزات کلیدی این طرح اخذ شده و گشایش ارزی برای استفاده از این منابع در حال انجام است.
ریسک عمده شرکت
عدم تامین به موقع منابع مالی و به بهره‌برداری نرسیدن بهنگام پتروشیمی گچساران برای تامین خوراک اصلی تحریم یعنی «اتیلن» و اجرای خط لوله انتقال آن توسط شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران به طرح پتروشیمی دهدشت در زمان خود از ریسک‌های اصلی این طرح هستند. همچنین عدم پاسخگویی شرکت‌هایی که تجهیزات با دوره ساخت طولانی‌مدت را در دست دارند و سازندگان مورد تایید لایسنسور‌ها هستند را می‌توان از دیگر ریسک‌های این طرح برشمرد.
تامین خوراک
اتیلن به عنوان خوراک اصلی از طریق خط لوله اتیلن با انشعابی به طول ۶۳ کیلومتر از شرکت پتروشیمی گچساران تامین خواهد شد همچنین به دلیل نزدیکی به خط لوله اتیلن غرب حدود ۱۲۱ کیلومتر امکان تامین اتیلن مورد نیاز از خط لوله اتیلن غرب نیز فراهم است. قرارداد تامین خوراک (گاز اتیلن) و پتروشیمی گچساران در تاریخ ۲۸ فروردین ۸۹ منعقد شده است. اجرای عملیات انتقال خوراک بر عهده شرکت ملی سرمایه زندگی پتروشیمی ایران است. این شرکت ۱۳/ ۲۱درصد از سهام پتروشیمی گچساران را داراست.
اهداف طرح
از مهم‌ترین اهداف اجرای این طرح می‌توان به تولید پلی‌اتیلن سنگین به عنوان ماده اولیه موردنیاز صنایع مختلف از جمله قالب‌گیری بادی، قالب‌گیری تزریقی، تولید فیلم و ورق، روکش، سیم کابل، لوله و ... اشاره کرد.
همچنین با توجه به اینکه صنعت پتروشیمی صنعت پایان‌دهنده خام‌فروشی است و ارزش افزوده بالایی به همراه دارد کاهش خام‌فروشی، تولید محصولات با ارزش افزوده بیشتر، جایگزینی صادرات فرآورده به جای صادرات منابع اولیه در راستای اقتصاد مقاومتی، افزایش درآمد کشور و خودکفایی در تولید فرآورده‌های پتروشیمی از دیگر اهداف اجرای این طرح است.
یادآور می‌شود مشارکت در راستای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی و توسعه سیاست خصوصی‌سازی و ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم و همچنین استفاده از توان و فناوری‌های داخلی برای احداث پتروشیمی با تولید پلی‌اتیلن سنگین را نیز باید از دیگر اهداف این طرح دانست.
