مدیر عامل شرکت «عرش پایه برنا» مطرح کرد
صرفه تخلفات ساختمانی برای سازندگان
شرکت عرش پایه برنا یکی از شرکت‌هایی است که به طور تخصصی در زمینه طراحی و اجرای دیوارهای سبک گازی (AAC) به عنوان یکی از مصالح صنعتی فعالیت می‌کند. این بلوک‌ها بر اساس ضخامت دسته‌بندی می‌شوند. ضخامت‌های رایج و با کاربرد بیشتر عبارتند از: ۱۰، ۱۵ و ۲۰ سانتی متر و ابعاد بلوک‌ها در طول و ارتفاع به ترتیب ۶۰ و ۲۵ سانتی متر است.
استفاده از فناوری نیازمند فرهنگ‌سازی
مدیر عامل شرکت «عرش پایه برنا» به خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» می‌گوید: متاسفانه بسیاری تولید کننده‌ها و فروشنده‌ها زمانی که این بلوک‌ها را به کارفرما معرفی می‌کنند، برای جذب مشتری عنوان می‌کنند که اجرای این بلوک‌ها بسیار آسان است در حالی که اینگونه نیست و اتفاقا اجرای آن اگر با تخصص همراه نباشد، نتایجی بدتر از دیوارهای سنتی به جای خواهد گذاشت. این اطلاعات ناصحیح باعث شده تا بعد از اتمام کار، دیوارها ترک بخورند و ذهنیت منفی نسبت به این مصالح ایجاد شود. بنابراین در ابتدای کار با توجه به سنتی بودن سیستم ساخت و ساز کشور و اجرای بلوک‌های سبک توسط افراد غیر متخصص بخش عمده تلاش ما صرف توضیح در مورد این واقعیت می‌شود که در درجه نخست کارفرما را توجیه کنیم که اگر در گذشته استفاده از این بلوک‌ها نتوانسته انتظارات آنها را بر آورده کند، به خاطر اجرای نادرست بوده است.
رضا دیانتی‌زاده، با بیان اینکه تغییر و پذیرش فناوری‌های جدید در هر صنعتی با مقاومت‌هایی روبه رو خواهد بود، ادامه می‌دهد: انجمنی به نام تولید کننده بلوک‌های سبک (AAC) ایجاد شده که استانداردهای تولید این محصول را تدوین کرده است و با وجود اینکه تولید این محصول مشمول استاندارد اجباری است اما زمانی که دو بلوک از دو تولید کننده دارای نشان استاندارد را مقایسه می‌کنیم می‌بینیم که تا ۳۰ درصد اختلاف وزن دارند. بنابراین در حالی که نشان استاندارد دارند، برخلاف استاندارد تولید می‌کنند. حتی در فرآیند اجرا برای برش برخی بلوک‌ها باید ۵ دقیقه زمان صرف کنیم در حالی که برش برخی دیگر کمتر از یک دقیقه انجام می‌شود.
کارفرما باید دید همه جانبه داشته باشد
وی خاطر نشان می‌کند: با توجه به توانایی ما در اجرای درست و انتخاب بلوک‌های با کیفیت، به نتایج مثبتی برای اجرای دیوارها با این بلوک رسیده‌ایم، اما در مرحله آخر کارفرما با اذعان به تمام نکات مثبت بلوک (AAC) در مرحله تعیین قیمت عقب می‌کشد. در حالی که مضاف بر مزیت‌های فراوان کیفی این دیوارها، اگر کارفرما دید همه جانبه داشته باشد، می‌فهمد که اتفاقا استفاده از این بلوک و ساخت دیوار نه‌تنها هزینه‌ها را افزایش نمی‌دهد، بلکه منجر به کاهش هزینه می‌شود. از نظر قیمتی هم اگر چه قیمت اولیه بلوک (AAC) از بلوک‌های سیمانی و سفالی گران‌تر است اما با توجه به اینکه روی دیوار ما نیازی به ملات گچ و خاک ندارد و صرفا یک لایه نازک گچ کفایت می‌کند، هزینه بالایی را از ساختمان حذف می‌کند.
دیانتی زاده ادامه می‌دهد: نکته دوم اینکه عدم نیاز به ملات گچ و خاک باعث می‌شود تا به طور نمونه در یک ساختمان با مساحت ۱۰۰ متر مربع استفاده از بلوک‌های مذکور تا چهار متر فضای بیشتر در خدمت ساکنان قرار دهد که اگر متوسط قیمت هر متر مربع ساختمان را در تهران ۲۰ میلیون تومان در نظر بگیریم، استفاده از بلوک‌های AAC، ۸۰ میلیون تومان به سود سازنده خواهد بود. بر اساس روش‌های سنتی ساخت در آشپزخانه‌ها باید کاشی‌ها چند سانتی متر با فاصله از دیوار قرار بگیرند و پشت آنها دوغاب سیمان ریخته شود، اما استفاده از دیوارهای مذکور باعث می‌شود که کاشی بدون فاصله به وسیله چسب مخصوص به دیوار بچسبد و حتی این قابلیت را دارد که هر وقت ساکنان بخواهند کاشی‌ها را از دیوار جدا کنند و کاشی دیگری را نصب کنند.
رویکرد ناصحیح نظام مهندسی به فناوری‌های نوین
مدیرعامل شرکت «عرش پایه برنا» ادامه می‌دهد: رویکرد سازمان نظام مهندسی در اشاعه فناوری‌های نوین ساختمان کند بوده است و همراه با ورود تکنولوژی‌های ساخت به کشور، آموزش لازم را ارائه نکرده است. به طور خاص در رابطه با بلوک‌های سبک AAC، به‌رغم اینکه حدود ۶۰ سال از ورود این تکنولوژی به صنعت ساختمان دنیا می‌گذرد و نخستین کارخانه بتن هبلکس در ایران نیز چند دهه پیش راه‌اندازی شده، اما همچنان اطلاعات جامعه مهندسی در این خصوص بسیار کم است و به کرات مهندسانی را دیده‌ایم که با وجود سابقه کاری طولانی مدت، اطلاعی از الزامات و نحوه اجرای این بلوک‌ها ندارند و به کارفرماها پیشنهاد می‌کنند از بلوک‌های سفالی قدیمی استفاده کنند و از آنجاکه کارفرما نگران تایید نشدن پروژه توسط مهندس ناظر است، به این خواسته تن می‌دهد. در بسیاری موارد هم مهندسان از استانداردهایی که به روز می‌شوند اطلاع ندارند و کماکان ملاکشان همان استاندارد اولیه مصالح ساختمانی است. به نظر من همان طور که رانندگان برای تمدید گواهی‌نامه هر ۱۰ سال یک بار باید توسط نهاد مسوول توانایی و سلامت مورد بررسی قرار بگیرند، مهندسان ناظر هم باید چند سال یک بار در آزمونی برای سنجش میزان دانش و تخصص برای تمدید پروانه اشتغال حضور پیدا کنند، به ویژه اینکه برخلاف رانندگی که یک فعالیت ثابت و فاقد خلاقیت به شمار می‌رود، صنعت ساختمان به دلیل ماهیت خصوصی بودن با سرعت بالایی در حال پیشرفت و تغییر است
وی در ادامه به مزیت‌های شناسنامه فنی ساختمان می‌پردازد و می‌افزاید: اجرای درست شناسنامه فنی ساختمان به عنوان سندی که تمامی فرآیند‌های ساخت و ساز در آن درج شده باشد، نه تنها می‌تواند باعث جلوگیری از سلب مسوولیت عوامل دخیل در ساخت وساز شود، بلکه حتی بعد تجاری و سودآوری صنعت ساختمان را هم در مسیر درست هدایت کند. به این معنا که چون کیفیت تمامی بخش‌های ساختمان در شناسنامه درج می‌شود، ساختمان با کیفیت، قطعا ارزش بالاتری خواهد داشت و خریداران هم حاضرند برای کیفیت پول بیشتر بپردازند و طبیعی است که ساختمان بی کیفیت مشتری نداشته باشد، اما امروز قیمت ساختمان به نسبت منطقه و محله سنجیده می‌شود. متاسفانه شهرداری‌ها به ویژه در شرایط حاضر که با کمبود درآمد مواجه هستند، بیشتر به سمت جریمه کردن رفته‌اند تا پیشگیری از تخلفات و با توجه به اینکه تخلف برای سازنده صرفه اقتصادی دارد، کماکان شاهد ساختمان‌های بی‌کیفیت و پرداخت جریمه هستیم در حالی که شهرداری‌ها هم می‌توانند با اعمال تخفیفاتی در پروانه ساخت سازندگان، صنعت ساختمان را به این سمت سوق دهند. در مقابل سازمان آتش‌نشانی در سال‌های اخیر سخت‌گیری‌های منطقی برای اجرای مقررات ملی ساختمان داشته که به‌رغم بالا بردن هزینه‌ها، بسیار ضروری بوده است.
