در گفت‌وگو با مدیرعامل «کشت و صنعت پوریای ولی» تاکید شد
مشکلات دامداران تمامی ندارد
درهمین راستا، مدیرعامل شرکت «کشت و صنعت پوریای ولی» با اشاره به تبعات حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی از نهاده‌های دامی تاکید کرد؛ با حذف سهمیه واحدهای تولیدی، دولت باید منتظر آزادسازی قیمت شیر خام از سوی تولیدکننده‌ها باشد که درنهایت آسیب افزایش قیمت‌ها متوجه مصرف‌کنندگان و به ویژه اقشار کم‌درآمد و ضعیف جامعه است. گیسو مسلمی گفت: دولت به جای حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی از این صنعت، بر بازار نهاده‌های دامی وارداتی به شدت نظارت کند تا دست دلالان از این بازار کوتاه شود و نهاده‌ها به میزان کافی به دست تولیدکنندگان واقعی برسد که در این صورت قیمت مصوب شیر ثابت خواهد ماند.
دبیر انجمن صنفی گاوداران و عضو هیات مدیره تعاونی گاوداران استان مرکزی به تشریح چالش‌ها و موانع پیش روی فعالیت‌های گاوداران و دامداران پرداخت.
درباره فعالیت‌های شرکت کشت و صنعت پوریای ولی توضیح دهید.
شرکت کشت و صنعت پوریای ولی در سال ۱۳۶۰ در شهر اراک تاسیس شد که از ابتدا زمینه کاری شرکت دامپروری، کشاورزی، واردات و صادرات ادوات کشاورزی بود. این شرکت فعالیت خود را با یک گاوداری شیری و ۵۰ راس دام سبک آغاز کرد و تقریبا دو سال بعد از آن یک مرغداری راه‌اندازی کردیم. ۱۵ سال پس از اینکه در مرغداری فعالیت کردیم، این مرغداری را واگذار کردیم و گاوداری را توسعه دادیم.
ظرفیت تولید این شرکت چقدر است؟
در حال حاضر این واحد دارای ۶۰۰ راس گاو است و تولید روزانه ما ۸ تن شیر خام است. شیر خام را در اختیار کارخانه «خضرا» قرار می‌دهیم و این کارخانه محصولات لبنی تولید می‌کند که در این زمینه هم موفق بوده و حتی در بازارهای خارجی نیز حضور دارد و بخشی از محصولات خود را صادر می‌کند.
مشکلات و چالش‌های شما شامل چه مواردی است؟
مشکل اساسی بخش دامپروری در شرایط کنونی تهیه علوفه و نهاده‌های دامی است. همچنین هزینه‌های بسیار بالای تولید و هزینه‌های سرسام‌آوری که صنعت حمل و نقل به ما تحمیل کرده است. به طوری که کرایه‌های حمل و نقل را به صورت غیرمتعارف افزایش داده‌اند. از طرفی در سال جاری دستمزدها بسیار افزایش یافته است و از طرف دیگر نرخ خرید مواد اولیه مورد نیاز ما بسیار گران شده است. به طوری که اگر قبلا جو را به نرخ ۱۹۰۰ تومان خریداری می‌کردیم، در حال حاضر این محصول را با نرخ ۸۵۰۰ تومان می‌خریم که در واقع قیمت آن ۶ برابر شده است. این در حالی است که قیمت شیر آنچنان افزایش نیافته و پس از آن همه جدال و دغدغه بر سر قیمت‌گذاری شیر، نرخ ۶۴۰۰ تومان برای شیرخام تعیین شد که به هیچ عنوان کفاف هزینه‌های تولید ما را نمی‌دهد.
حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی چه تاثیراتی روی روند کار و فعالیت شما خواهد داشت؟
اگر ارز ۴۲۰۰ تومانی که با آن نهاده‌های مورد نیاز این صنعت را تامین می‌کردند، به صورت کاملا قانونی و با نظارت دقیق و صددرصدی دولت از این صنعت حذف شود، ایده بسیار خوبی خواهد بود. اما متاسفانه به‌رغم تلاش‌هایی که انجام شد، نتوانستند این موضوع را کنترل کنند. به این دلیل که قرار بود ارز ۴۲۰۰ تومانی صرفا به دست تولیدکننده برسد و دولت بر حسب میزان نیاز تولیدکننده‌ها، به آنها ارز دولتی اختصاص دهد و واحدهای تولیدی نهاده‌های موردنیاز خود را بتوانند از این طریق تامین کنند.
بر این اساس مسوولان دولت سهمیه‌بندی کردند و آن سهمیه‌ای که برای ما تولیدکننده‌ها درنظر گرفتند، دقیقا ۳۰درصد نیاز واحدهای تولیدی آنها را تامین می‌کرد. به این معنا که ما همچنان باید ۷۰درصد باقی‌مانده نیاز خود را از بازار آزاد تهیه کنیم. ارز ۴۲۰۰ تومانی اگرچه به ما تخصیص یافته بود، اما متاسفانه مواد اولیه‌ای مثل جو را که با ارز ۴۲۰۰ تومانی از بندر آزاد شده بود، ما به عنوان بارهای سرگردان در کشور، با نرخ آزاد خریداری می‌کردیم. پس در این میان یکسری رانت‌ها و دلالی‌ها وجود داشت که متاسفانه به‌رغم اینکه مسوولان بسیار تلاش کردند تا دست دلالان را از این عرصه کوتاه کنند، در این زمینه موفق نبودند و نتوانستند به نحوی عمل کنند که واسطه‌ها حذف شوند و این نهاده‌ها به دست تولیدکنندگان واقعی برسد. این نهاده‌ها نه در بخش دام و نه در بخش طیور به دست تولیدکننده نرسید و این خود ماجرایی بود. از طرفی گفتند ارز ۴۲۰۰ تومانی را حذف می‌کنیم، حرف ما این است که اگر این ارز دولتی را حذف کنند، در این بین آسیب اصلی به چه کسانی وارد می‌شود؟
از آن طرف هم باید قیمت شیر را برای تولیدکننده آزادسازی کنند؛ چون نرخ گذاری ۶۴۰۰ تومان برای شیر، بر مبنای قیمت‌های دولتی نهاده‌ها شامل سویا، جو و ذرت است. وقتی قیمت این نهاده‌ها آزاد شود و به بالای ۱۰ هزار تومان برسد، پس دیگر شیر هیچ گاه با نرخ ۶۴۰۰ تومان از درب گاوداری خارج نخواهد شد و به طور قطع قیمت شیر تا دو برابر و حتی دو و نیم برابر افزایش پیدا می‌کند؛ با توجه به قیمت‌های فعلی نهاده‌ها که در حال حاضر با نرخ آزاد در بازار خرید و فروش می‌شود. در اینجا بحث این است که دود این مساله به چشم مصرف کننده می‌رود. متاسفانه دولت توقع دارد یارانه‌ای که باید به منظور کمک به اقشار کم‌درآمد ارائه شود، از جیب گاوداران پرداخت شود؛ در حالی که این خواسته اصلا منطقی نیست. گاودار هم عضوی از این جامعه است. متاسفانه توقع دارند جور گرانی محصولات لبنی را دامدار بکشد. یعنی نهاده‌های موردنیاز خود را گران بخرد و از آن طرف شیر را ارزان بفروشد. این موضوع هیچ‌گاه شدنی نیست و به همین دلیل است که امروز بسیاری از گاوداری‌ها محکوم به فنا شده‌اند. گاوداری‌های کوچک و متوسط به طور کامل تعطیل شده‌اند. گاوداری‌های بزرگ غیرصنعتی محکوم به فنا شده‌اند و تنها گاوداری‌های بزرگ و صنعتی باقی مانده‌اند که با این شرایط آنها هم مجبور می‌شوند کار خود را تعطیل کنند و روزی فرامی‌رسد که یک ایرانی برای دسترسی به یک لیوان شیر باید دست خود را جلوی هر بیگانه‌ای دراز کند و این درد بزرگی است.
اخیرا عنوان شد که افراد سودجو نهاده‌های دام و طیور را با قیمت ارز دولتی وارد می‌کنند و با نرخ آزاد در بازار به فروش می‌رسانند. شما تا چه اندازه با این مساله درگیر بودید؟
مسوولان همیشه ادعا دارند که بار در بنادر فراوان است؛ اما وقتی که زمان تخصیص نهاده به دامداران برسد، به جای اینکه به یک دامداری که فرضا ماهانه به ۱۰۰ تن جو نیاز دارد، این مقدار را تخصیص دهند، تنها ۳۰ تن در اختیار او می‌گذارند و عنوان می‌کنند که سهمیه استان به همین میزان است. اما سوال ما این است که اگر جو به اندازه کل نیاز دامداران وجود دارد، پس چرا این گونه تقسیم‌بندی می‌شود. اما اگر جو به اندازه کافی وجود ندارد، پس جو خارجی که دامداران از دلالان خریداری می‌کنند، از کجا تامین می‌شود؟ طبیعتا دلال که این نهاده‌ها را وارد کشور نکرده است.
در انجمن و تعاونی گاوداران چقدر پیگیر حل این مسائل و مشکلات بوده‌اید؟
ما در انجمن و تعاونی گاوداران استان مرکزی هم به شدت پیگیر مشکلات گاوداران بودیم و طبق تعاملاتی که با انجمن صنفی و تعاونی گاوداران تهران داشتیم، متوجه شدیم واحدهایی بوده‌اند که حتی تعطیل شده‌اند، اما همچنان برای پروانه آنها سهمیه نهاده‌های دامی صادر می‌شده است که در واقعیت چون دامی وجود نداشت، این نهاده‌های سهمیه‌ای وارد بازار آزاد می‌شد و به فروش می‌رفت. یعنی با ارز دولتی دریافت می‌کردند و با نرخ ارز آزاد به فروش می‌رساندند. این موضوع را به شدت پیگیری کردیم و در استان مرکزی به طور جدی این مساله را با بازرسی دقیق در تمام واحدها کنترل می‌کنیم که چنین اتفاقی تکرار نشود، اما ما صرفا یک استان را می‌توانیم کنترل کنیم و استان‌های دیگر در اختیار ما نیست. مسلما نهاده‌هایی مانند جو، ذرت و سویا باید از راه قانونی وارد شود و غیر از این راه دیگری وجود ندارد.
