راهی جز آزادسازی بازار وجود ندارد

حسن پیرسا، مدیرعامل شرکت «الماس آذر سهند» به خبرنگار «دنیای اقتصاد» می‌گوید: سابقه شرکت ما به سال ۶۳ بر‌می‌گردد. در ابتدای فعالیت ماشین‌های لباسشویی نیمه اتوماتیک تولید می‌کردیم اما از سال ۷۵ سراغ تولیدات اتوماتیک رفتیم و ماشین لباسشویی تمام اتوماتیک را به صورت تخصصی تولید و بومی‌سازی کردیم و امروز تنها شرکتی هستیم که بورد الکترونیکی که جزو فناوری‌های سطح بالاست، تولید می‌کنیم. بنابراین به استثنای شیشه درب و موتور که تولید آن در کشور صرفه اقتصادی ندارد، سایر قطعات در کارخانه خودمان تولید می‌شود. درباره ظرفشویی هم ما با همکاری متخصصان دانشگاهی چند مورد نمونه‌سازی انجام دادیم که فاز مطالعات مهندسی را طی می‌کند و امیدواریم در آینده به تولید برسد.

وی می‌افزاید: واقعیت این است که به‌طور کلی واحدهای تولیدی صنعت لوازم خانگی دنبال تحقیق و توسعه نیستند و اگر چه با عنوان تولید‌کننده فعالیت می‌کنند، اما در بسیاری موارد قطعات آماده را خریداری و مونتاژ می‌کنند. اخیرا هم با همکاری متخصصان داخلی ماشین‌های لباسشویی تاچ پنل را در دستور کار قرار داده‌ایم که از نظر کیفی حتی بالاتر از سایر تولیدات کشورهایی مانند کره است. امروز کمتر از ۲۰ درصد قطعات لباسشویی‌های ما وارداتی است در حالی که برخی از برندهای بزرگ حتی تا ۹۰ درصد قطعات را وارد می‌کنند.

پیرسا خاطرنشان می‌کند: تعداد شرکت‌های فعال در بخش لباسشویی هنوز به اندازه‌ای نیست که تقاضای بازار را اشباع کند. بنابراین ترجیح می‌دهیم به‌طور خاص در این زمینه فعالیتمان را متمرکز کنیم و سهم بیشتری از بازار را در اختیار بگیریم.

این تولید‌کننده درباره درج قیمت روی محصولات لوازم خانگی می‌گوید: هر جا دولت در اقتصاد بازار دخالت کند، مشکل ایجاد می‌شود باید در این مورد از تجربه کشورهای پیشرفته استفاده کنیم. امروز راهی جز آزاد‌سازی بازار و فاصله گرفتن از قیمت‌های دستوری وجود ندارد چون این روند جلوی رشد واحد‌های تولیدی را می‌گیرد. کاش مسوولان سازمان حمایت از تولید‌کننده و مصرف‌کننده قبل از تصمیم‌گیری با اهالی صنعت مشورت کنند.

به گفته وی فشارهای سنگین بخش دولتی به واحدهای تولیدی با انواع سامانه‌ها و پیگیری‌ها نشان از شکست سیاست‌های نادرست است. ما در جنگ اقتصادی هستیم و سرداران این جنگ اقتصادی بخش خصوصی هستند اما فضا و امکانات آن‌گونه که لازم است در جهت رفع موانع و پشتیبانی از تولید نیست. قطعا ما هم علاقه‌ای به گران شدن لوازم خانگی نداریم. منافع مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان به‌هم گره خورده است. در چند سال اخیر به خاطر تورم، ارزش شرکت‌ها بالا رفته است اما در واقعیت شاخص سرمایه‌گذاری به‌شدت افت کرده و صنایع با استهلاک بالا در حال کار هستند. این اتفاق به معنای حرکت بخش تولید به سمت بازارهای کاذب یا مهاجرت به کشورهای دیگر است. متاسفانه بسیاری از قوانین انگیزه‌ها را از بین می‌برند. به‌طور نمونه فیش گاز ما نسبت به سال گذشته ۶ برابر شده است و از سوی دیگر فشار برای کاهش قیمت‌ها همواره وجود دارد.

مدیرعامل شرکت «الماس آذر سهند» با اشاره به اینکه ما برندهای بسیار خوبی مانند ارج و آزمایش داشتیم اما به دلیل بی‌توجهی امروز خبری از آنها نیست، می‌گوید: مالیات سال جاری ما نسبت به سال گذشته حدود ۴۰ درصد افزایش داشته است و از طرفی موضوع افزایش مالیات‌ها در سال آینده به صورت جدی مطرح است. به گونه‌ای که در بودجه سال آینده سهم زیادی از بودجه باید توسط تولید‌کننده تامین شود. نکته مهم اینکه تولید‌کننده بابت پرداخت مالیات مشکل ندارد اما سوال اینجاست که مالیات‌ها صرف چه مواردی می‌شود؟! در بسیاری موارد این پول‌ها به سمت کارهای غیرمولد می‌رود.

وی درباره ورود برندهای کره‌ای به بازار عنوان می‌کند: اگر معتقدیم اقتصاد باید آزاد باشد، باید واردات برندهای خارجی را هم بپذیریم. فقط‌ ای‌کاش به جای ورود قاچاق لباسشویی این کالا از مبادی رسمی وارد شود و مالیات آن هم توسط دولت دریافت شود. مساله اصلی تولید اینجاست که به صورت کورکورانه پیش می‌رویم. گاهی بیش از یک سال طول می‌کشد که یک قطعه را وارد کنیم. مشکلات ناشی از تحریم و از طرفی بوروکراسی داخلی تولید‌کننده را دچار مشکل کرده است.

وی در ادامه به بیان انتظاراتش از دولت می‌پردازد و می‌گوید: انتظار ما این است که دولت در انتخاب افراد برای مسوولیت‌ها صرفا تعهد را مد نظر قرار ندهد. باید این تعهد همراه با تخصص باشد. ما نمونه‌های زیادی داشته‌ایم که به دلیل ناآگاهی ضربات جبران‌ناپذیری به کشور وارد شده است. امیدواریم اقتصاد به سمت شفاف‌سازی حرکت کند. دولت باید به جای فشار مضاعف بر تولید‌کننده برای دریافت مالیات سنگین، فضا را برای حضور تولید‌کننده و سرمایه‌گذار هر چه بیشتر فراهم کند چون پتانسیل بسیار بالایی در ایران وجود دارد؛ تا پنج سال پیش برندهای کره‌ای تمام بازار را در اختیار گرفته بود اما ظرف مدت کوتاهی بخش بزرگی از بازار را ایرانی‌ها در دست گرفتند. امیدوارم دولت این پتانسیل‌ها را ببیند و برای توسعه تولید برنامه‌ریزی کند. در پایان درخواستم از حاکمیت و دولت این است که فشار را از روی صنعت لوازم خانگی ‌بردارند.