چرخش اقتصاد به سمت بایدن
» گزارش صفحه ۱۶
شورون و اکسون‌موبیل کمک‌های نقدی به حزب دموکرات را افزایش داده‌اند
چراغ سبز غول‌های نفتی آمریکا به بایدن
دنیای‌اقتصاد- سارا مالکی: با نزدیک شدن به سوم نوامبر به‌عنوان روزی که رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا انتخاب می‌شود، عمده شرکت‌های نفتی ایالات متحده آمریکا کمک‌های نقدی به دموکرات‌ها را افزایش داده‌اند. نام شورون و اکسون‌موبیل به‌عنوان دو شرکت بزرگ نفتی آمریکا که سهمشان از کمک به کمپین انتخاباتی دموکرات‌ها را افزایش داده‌اند، در میان این شرکت‌های نفتی خودنمایی می‌کند. بررسی‌های رویترز نشان می‌دهد شورون و اکسون‌موبیل که در حال حاضر به ترتیب بزرگ‌ترین شرکت‌های انرژی آمریکا به شمار می‌روند، در این دور از مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا، کمک‌های نقدی به تبلیغات حزب متبوع جو بایدن را افزایش داده‌اند.
افزایش کمک‌های نقدی غول‌های نفتی آمریکا به دموکرات‌ها در حالی است که کمپین ترامپ توانسته است کمک‌های مالی اکثریت قریب به اتفاق شرکت‌های نفتی و گازی آمریکا را جلب کند. این کمپین که از سال 2017 فعال است، حدود 13 میلیون دلار پول از شرکت‌های نفت و گاز آمریکا برای حمایت از ترامپ جذب کرده است. در مقابل کمپین بایدن، تاکنون چیزی حدود یک میلیون دلار از سوی صنایع نفت و گاز آمریکا دریافت کرده است. این نامزد حزب دموکرات پیش از این تاکید کرده بود بیش از 200 دلار کمک هزینه تبلیغاتی از شرکت‌هایی که سوخت‌های فسیلی تولید می‌کنند، دریافت نخواهد کرد. به نظر می‌رسد این اظهارنظر بایدن در راستای برنامه‌های او برای صفر کردن انتشار کربن و کاهش حفاری‌های نفتی در آمریکاست. با این حال تازه‌ترین بررسی‌ها نشان می‌دهد بزرگ‌ترین شرکت‌های نفتی آمریکا نقدینگی بیشتری به دموکرات‌ها تزریق کرده‌اند. چرخش غول‌های نفتی آمریکا به سمت دموکرات‌ها نشان می‌دهد که آنها با در نظر گرفتن تغییرات اقلیمی و نظرات افکار عمومی آمریکا در این زمینه، یک عبور آرام به سمت انرژی‌های پاک با رهبری بایدن را به تولید حداکثری نفت با حمایت ترامپ ترجیح می‌دهند.
پارادوکس کمک شرکت‌های نفتی به دموکرات‌ها
بزرگان نفتی آمریکا در حالی پول بیشتری برای حمایت از دموکرات‌ها به میان گذاشته‌اند که بایدن به‌عنوان نامزد مطرح این حزب، برای‌گذار آمریکا به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر و پایان دادن به صدور مجوزهای جدید برای حفاری در زمین‌های فدرال، برنامه‌های مدونی دارد. بر اساس نظرسنجی‌های انجام شده بایدن نسبت به رقیب خود دونالد ترامپ، 10 درصد جلوتر است. در واقع اگرچه شانس انتخاب بایدن بر اساس نظرسنجی‌ها بیشتر از ترامپ است و این موضوع می‌تواند برای شرکت‌های نفتی آمریکا حاوی پیام‌های خوشایند نباشد، اما با این حال پول بیشتری از سمت بزرگان نفتی آمریکا به سوی کمپین‌های تبلیغاتی حزب دموکرات می‌رود.
با وجود سیاست‌های نفت و انرژی بایدن، بررسی‌ها نشان می‌دهد شورون در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری امسال آمریکا، 28 درصد از بودجه سیاسی خود را به حمایت از نامزدهای دموکرات اختصاص داده است. این میزان در انتخابات سال 2016، حدود 26 درصد بوده است. اکسون‌موبیل نیز میزان مشارکت خود در کمک به حزب دموکرات را از 6/ 32 درصد در جریان انتخابات چهار سال قبل به 41درصد افزایش داده است.
سخنگوی شورون در رابطه با هزینه‌کرد 9/ 4 میلیون دلاری این شرکت در جریان مبارزات انتخاباتی امسال گفت: ما از نامزدهایی حمایت می‌کنیم که مانند ما به ارزش توسعه مسوولانه نفت و گاز طبیعی اعتقاد دارند و به منافع تجاری ما نیز واقف هستند. به نظر می‌رسد این اظهارنظر و حرکت محسوس این شرکت به سمت دموکرات‌ها با سیاست‌های این شرکت همخوانی دارد. شورون برنامه‌های فراوانی برای کوچک کردن ابعاد خود و حرکت چابک به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر دارد، آینده‌ای که در برنامه‌های انرژی بایدن نیز به تصویر کشیده شده است. بر اساس این گزارش؛ شورون نیز در مجموع 7/ 1 میلیون دلار به همه نامزدها و گروه‌ها کمک کرده است.
برنامه‌های نفتی بایدن
جو بایدن که حالا رقابت تنگاتنگی با دونالد ترامپ دارد، متعهد شده است تا سال 2050 انتشار کربن در ایالات متحده را به سمت صفر شدن هدایت کند. ممنوعیت صدور مجوزهای جدید در زمین‌های فدرال (زمین‌هایی که متعلق به دولت فدرال است و بر اساس قانون اساسی آمریکا کنگره قدرت حفظ و خرید و فروش آنها را در اختیار دارد) و پیوستن دوباره آمریکا به توافق پاریس که کنترل رشد دمای کره‌زمین را هدف‌گذاری کرده است، از دیگر اهداف نفتی و گازی بایدن است. بایدن متعهد شده بود کمک‌های بیش از 200 دلار را از سمت صنعت سوخت فسیلی نپذیرد اما داده‌های CRPو اظهارات افراد مطلع نشان می‌دهد این نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا 151/ 895 هزار دلار از شرکت‌های نفت و گاز پذیرفته است.
ضرورت حمایت غول‌های نفتی آمریکا از بایدن
بلومبرگ به تازگی گزارشی منتشر کرده است که نشان می‌دهد طی 10 سال گذشته، اکثر آمریکایی‌ها (برخلاف نظرات ترامپ) متقاعد شده‌اند که تغییرات اقلیمی واقعیت است و عمدتا از فعالیت‌های انسانی ناشی می‌شود. هرچند تعداد زیادی از افراد نیز با این دیدگاه مخالف هستند، اما افزایش معنادار افراد حامی مبارزه با تغییرات اقلیمی سیگنالی مهم به شرکت‌های نفتی برای حرکت سریع‌تر به‌گذار از انرژی فسیلی و حرکت به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر ارسال می‌کند. به این ترتیب اگرچه در کوتاه‌مدت انتخاب ترامپ می‌تواند منافعی برای شرکت‌های نفت و گاز به همراه داشته باشد، اما این جو بایدن است که می‌تواند یک انتقال انرژی نسبتا آسان را برای این شرکت‌ها به ارمغان بیاورد. بر اساس این گزارش، اظهارنظرهای ارائه شده از سوی مدیران صنعت نفت و گاز آمریکا در تازه‌ترین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که آنها نگران نتایج انتخابات و کشته شدن صنعت نفت توسط دولت بایدن هستند. با این حال گزارش بلومبرگ تاکید دارد هر مدیر اجرایی نفت و گاز که به چشم‌انداز بیش از سه ماه آینده خود چشم دارد، می‌تواند دلایل خوبی برای پیروزی بایدن جست‌وجو کند. توجه به این نکته به‌ویژه از این جهت اهمیت دارد که برعکس بایدن که برنامه‌های مدونی برای حرکت به سمت کاهش انتشار کربن دارد، اطرافیان ترامپ به تازگی و تحت فشار افکار عمومی آمریکا تغییرات اقلیمی را به طور لفظی پذیرفته‌اند. به نظر نمی‌رسد حتی با وجود ایجاد این باور در میان جمهوری‌خواهان (که تغییرات اقلیمی واقعی است)، این حزب برنامه‌ای برای کاهش فعالیت شرکت‌های نفتی داشته باشد به‌ویژه آنکه رهبر این حزب از توافق اقلیمی پاریس خارج شد و همزمان اعتقاد دارد توربین‌های بادی تولید انرژی، سرطان‌زا هستند. با این حال هنوز ممکن است پیروزی ترامپ از سوی مدیران نفت و گاز آمریکا ارجحیت داشته باشد اما این دیدگاهی کوته‌بینانه است زیرا هرقدر که زمان می‌گذرد و آتش‌سوزی دشت‌ها و جنگل‌ها شدت می‌گیرد، ذهن آمریکایی‌ها نیز بیشتر درگیر تغییرات اقلیمی می‌شود و به همان میزان از بی‌عملی در حرکت به سمت انرژی‌های سبز نیز ناامیدتر می‌شوند. یکی دیگر از اظهارنظرهای مدیران صنعت نفت آمریکا در نظرسنجی‌های اخیر این است که آنها به دنبال حفظ یا افزایش تولید هستند. اگرچه دولت ترامپ چنین اختیاری را به آنها می‌دهد؛ اما در شرایطی که بازار نفت تحت‌تاثیر همه‌گیری کووید-19 با کاهش بی‌سابقه تقاضا و افزایش عرضه مواجه است، به نظر می‌رسد سیاست‌های بایدن نیازهای این مدیران را به شکل بهتری پوشش دهد. در واقع با وضع محدودیت‌های شدیدتر بر حفاری در زمین‌های فدرال، حداقل در کوتاه‌مدت قیمت‌ها به واسطه کاهش تولید حمایت می‌شوند و این به نفع شرکت‌های نفتی آمریکایی است.
سهم شرکت‌های نفتی آمریکا در انتخابات
شرکت‌های بزرگ نفتی آمریکا در حالی لزوم حرکت به سمت حمایت از حزب متبوع بایدن را درک کرده‌اند که بررسی‌های (CRP ( Center for Responsive Politics نشان می‌دهد شرکت‌های نفت و گاز آمریکا در این دور از انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا، تاکنون 87 میلیون دلار هزینه کرده‌اند. این آمار مربوط به آخرین اطلاعات جمع‌آوری شده تا اواسط سپتامبر (حدود یک ماه قبل) است و به نظر می‌رسد این رقم تا پایان زمان انتخابات با رشد همراه باشد. بر اساس گزارش CRP در جریان کل انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال 2016، مجموعا 104 میلیون دلار از سمت شرکت‌های نفت و گاز هزینه شده بود. حدود 20 روز دیگر رای‌دهندگان آمریکایی در روز سوم نوامبر، رئیس‌جمهوری و 35 سناتور این کشور را انتخاب می‌کنند.
صدرنشینان کمک‌های انتخاباتی آمریکا
به گزارش رویترز، در میان تمام شرکت‌های نفت و گاز آمریکا که در انتخابات ریاست‌جمهوری امسال هزینه کرده‌اند، نام یک شرکت انتقال انرژی در صدر لیست قرار دارد. شرکت Pipeline mogul Kelcy Warren’s Energy Transfer Partners حدود 9/ 13 میلیون دلار در چرخه انتخاباتی امسال هزینه کرده است در حالی که کل هزینه‌کرد این شرکت در سال 2016 حدود 3/ 2 میلیون دلار عنوان شده است. Warren دسترسی به خط لوله داکوتا را کنترل می‌کند؛ خط لوله‌ای که نفت خام را از داکوتای شمالی به غرب میانه منتقل می‌کند. این شرکت در ماه ژوئن مسوول جمع‌آوری کمک‌های مالی ترامپ درخانه خود در دالاس بود. این شرکت با حمایت ترامپ توانست خط لوله خود را توسعه دهد. داده‌های منتشر شده از سوی CRP نشان می‌دهد صنایع Koch که یک شرکت نفتی، شیمیایی و دامداری است، با هزینه‌کرد 10 میلیون دلاری، دومین اهداکننده بزرگ منابع مالی به کمپین‌های انتخاباتی 2020 بوده است. این شرکت که توسط فعال محافظه‌کار و خیر شناخته شده آمریکا، چارلز کوچ اداره می‌شود در سال 2016 نیز مبلغ مشابهی هزینه کرده بود. بررسی‌های انجام شده از سوی CRP نشان می‌دهد کمپین انتخاباتی ترامپ و گروه‌های خارجی وابسته به او از سال 2017 فعالانه در حال جذب منابع مالی بوده و در این مدت حدود 8/ 12 میلیون دلار از صنعت نفت و گاز آمریکا به دست آورده‌اند. این رقم به مراتب بیشتر از حدود یک میلیون دلار دریافتی ترامپ از شرکت‌های نفت و گاز در جریان انتخابات 2016 است. تام پایل، رئیس گروه حمایت از اتحاد انرژی آمریکا به‌تازگی گفته است: در سال 2016 تعداد کمی فکر می‌کردند ترامپ شانس پیروزی در انتخابات را دارد. در آن سال حدود 4/ 10 میلیون دلار پول نفت و گاز برای حمایت از جب بوش، فرماندار سابق فلوریدا هزینه شد. تد کروز، سناتور سابق آمریکایی و ریک پری، فرماندار سابق ایالت تگزاس نیز به ترتیب 8/ 2 میلیون دلار و 6/ 1 میلیون دلار کمک هزینه مبارزات انتخاباتی جمع‌آوری کردند.
» گزارش صفحه ۶
نیویورک‌تایمز چالش‌های بدهی رئیس‌جمهور به نظام بانکی را بررسی کرد
قهر بانک‌ها با کسبوکار ترامپ
دنیای‌اقتصاد: جایگاه اعتباری ترامپ در بین نهادهای مالی مختلف بسیار تضعیف شده است. درحالی‌که به‌نظر می‌رسد بدهی‌های موجود چالش‌های زیادی برای ترامپ به همراه داشته باشد او بیان کرده که این مساله مهمی نخواهد بود. با این وجود بسیاری از این بدهی درحالی به سررسید بازپرداخت می‌رسد که در پی کاهش درآمد و حسابرسی وزارت خزانه‌داری، کسبوکارهای ترامپ می‌تواند متحمل 100 میلیون دلار هزینه شود. ترامپ پنج‌شنبه شب طی یک برنامه موسوم به تالار شهر که از تلویزیون پخش می‌شد چشم‌انداز بسیار مثبتی از وضعیت مالی خود ترسیم کرد. کاندیدای حزب جمهوری‌خواه صدها میلیون دلار بدهی خود در شرف سررسید را کاملا بی‌اهمیت خواند. ترامپ گفت این مبلغ را به مثابه یک لطف از قرض‌دهندگان مشتاق گرفته تا آنها از قدرت مالی ترامپ استفاده کنند. در واقع، این وام‌ها و تعهد شخصی ترامپ در قبال آنها نشان‌دهنده چالش‌هایی است که با آنها روبه‌رو است همچنین این وضعیت عدم تمایل طولانی‌مدت بانک‌ها برای کار کردن با ترامپ را آشکار می‌کند.
تعهد شخصی؛ نشانگر ریسک
به گزارش روزنامه نیویورک‌تایمز، ترامپ بازپرداخت 421 میلیون دلار قرضی که برای کسبوکار خود گرفته را به شکل شخصی تضمین کرده است. تعهد شخصی بدهی، شرطی نادر است که عموما قرض‌دهنده‌ها آن را برای تجارت‌هایی در نظر می‌گیرند که قادر به بازپرداخت بدهی نباشند. تعهد رئیس‌جمهور فعلی آمریکا می‌تواند دارایی‌های او را در مخاطره قرار دهد. در صورت انتخاب دوباره ترامپ طلبکاران می‌توانند دارایی‌های رهنی رئیس‌جمهور کشور را تصاحب کند که این اتفاق قطعا نمایش بدی برای او خواهد بود. تعهد شخصی ترامپ همچنین نشان می‌دهد چرا بهرغم ادعای ترامپ مبنی بر اشتیاق بانک‌ها برای وام دادن به او، در طی دهه اخیر تنها دو نهاد مالی به این رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه قرض داده‌اند. «وقتی یک بانک برای وام دادن تضمین شخصی می‌خواهد، یعنی نسبت به اعتبار قرض‌دهنده تردید وجود دارد.» این جمله ریچارد اسکات کارنل، مشاور دبیر نهادهای مالی وزارت خزانه‌داری آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری بیل کلینتون است. این استاد دانشگاه که اکنون در دانشگاه فوردهام مشغول به تدریس است، تاکید می‌کند: «اگر یک کاپیتان برای کشتی تعهد شخصی بدهد احتمال کمتری دارد که آن غرق شود.» حال ترامپ در مقابل تحقیقاتی که نیویورک‌تایمز ماه پیش روی گزارش‌های درآمدی و مالیاتی ترامپ در دو دهه اخیر انجام داده مورد سوال قرار گرفته است. تحقیقات نشان می‌دهد ترامپ به‌صورت شخصی 421 میلیون دلار قرض شرکت‌های خود را تعهد کرده است. همچنین 300 میلیون دلار از این بدهی‌ها در 4 سال آینده به موعد سررسید خواهند رسید. نیویورک‌تایمز همچنین به اسنادی دست یافته است که نشانگر آن است ترامپ در صورت عدم نقد کردن دارایی‌های خود برای بازپرداخت بدهی و تامین مالی آنها با سختی روبه‌رو خواهد بود. منبع اصلی درآمد او در دهه‌های اخیر از بین رفته و خشک شده است. ترامپ به‌واسطه شهرت خود حدود 427 میلیون دلار از طریق صنعت سرگرمی و اعطای مجوزهای کپی رایت به‌دست آورده است. تحقیقات فاش می‌کند که وضعیت مالی ترامپ تحت ریسک است. با توجه به ضررهایی که به او اجازه داد در سال 2016 و 2017 تنها 750 دلار مالیات ایالتی پرداخت کند و همچنین در 10 سال از 15 سال اخیر مالیاتی نداده، وضعیت مالی نامطمئن ترامپ مشخص است. همچنین دیگر چیزی که به ترامپ منتسب می‌شود نبردهای سالیان طولانی با حسابرسی خدمات درآمدی داخلی است. نبردی بر سر قانونی بودن 9/72 میلیون دلار مالیاتی که ترامپ پس از ادعای ضررهای بزرگ بازپس گرفت.
چه کسانی به ترامپ قرض می‌دهند؟
داده‌های مالیات-درآمد که توسط نیویورک‌تایمز به‌دست آمده اطلاعاتی مبنی بر هویت بیشتر قرض‌دهندگان ارائه نمی‌دهد. اما بسیاری از داده‌های تجارت‌های قرض‌گیرنده در طی افشای اطلاعات مالی شخصی ترامپ که به‌عنوان نامزد و رئیس‌جمهور باید به دولت فدرال داده شود، نمایان شده است. به‌نظر می‌رسد عمده بدهی‌های ترامپ متعلق به بانک دیوتیش آلمان است. یکی از معدود قرض‌دهندگانی که در دهه اخیر، بهرغم نکول بدهی‌ها به همکاری خود با ترامپ ادامه داده است. به‌عنوان مثال گزارش‌های مالیاتی نشان می‌دهد بزرگ‌ترین تراز وامی که ترامپ در پایان سال 2018 به‌صورت شخص متعهد بوده شامل 160 میلیون دلار برای هتل واشنگتن خود و بیش از 125 میلیون دلار برای زمین گلف دورال بوده است. فرم افشای اطلاعات ترامپ مشخص می‌کند هردوی این فقره وام‌ها را بانک دیوتیش به ترامپ قرض داده است. نامزد حزب جمهوری‌خواه در انتخابات آینده همچنین بدهی 3/60 میلیون دلاری هلدینگ DJT از زیرمجموعه‌های خود را شخصا تضمین کرده است. برج شیکاگوی ترامپ دیگر وام‌گیرنده بانک دیوتیش، یکی از مجموعه کسبوکارهای بزرگی است که او از طریق هلدینگ خود کنترل می‌کند. بانک دیوتیش تنها نهاد مالی رسمی است که به‌صورت پایدار تمایل به همکاری با ترامپ داشته است. حتی در زمانی که قرض‌دهنده‌ها از ترامپ تضمین شخصی برای قرض‌های تجاری خود می‌خواسته‌اند.
آنچنان که نیویورک‌تایمز گزارش می‌دهد بانک دیوتیش و ترامپ رابطه‌ای طولانی و پرفراز و نشیب داشته‌اند. بانک دیوتیش در برخی مواقع برای وام دادن به ترامپ مردد بوده است. از این جمله می‌توان به خودداری این بانک از کمک به پیشبرد منابع مالی کارزار انتخاباتی 2016 اشاره کرد.
بانک دیوتیش میلیاردها دلار هزینه کرده است تا به بازیگری جهانی تبدیل شود. استراتژی‌ها جهانی شدن نیز بارها این بانک را مجبور به مقابله با ریسک‌های بزرگ‌تری کرده است که مقررات نظارتی ایالات‌متحده برای آن به‌وجود آورده است. در سال‌های اخیر، وزارت دادگستری بررسی کرده است که آیا رفتار این بانک با قوانینی که برای جلوگیری از پولشویی و سایر جرائم وضع شده مطابقت داشته است یا خیر. در سال 2017 وزارت دادگستری بانک دیوتیش را به‌خاطر فعالیت‌های خود پیش از بحران 2008 ملزم به پرداخت 2/7 میلیون دلار کرد. جریمه‌ای که برای فروش اوراق رهنی املاکی مقرر شد که در قیمت‌های موجود آن زمان امکان فروش نداشتند. براساس اطلاعات مندرج در فرم افشای اطلاعات دونالد ترامپ دیگر قرض‌دهنده مهم به او از سال 2012 شرکت لدر کپیتال (Ladder Capital) بوده است.
مهره سوخته بازارهای مالی
پرونده اعتبار و شهرت چهل و پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا در میان قرض‌دهندگان طی دهه‌هایی قبل پس از ورشکسته اعلام کردن کازینوهای آتلانتیک توسط ترامپ بسته شده است. بن برزین معاون اجرایی بازنشسته و کارشناس ارشد اعتبار در بانک PNC که جزو قرض‌دهندگان به کازینوهای ترامپ بوده می‌گوید: «جریان ورشکستگی کازینوها برای بانک یک آموزش گران‌قیمت بود. همچنین دیگران دریافتند اگر بدون تضمین شخصی به ترامپ قرض بدهند دارایی خود را آتش زده‌اند.» این کارشناس برجسته در حوزه مالی می‌افزاید: «آنها به‌خاطر شبح موفقیت قرض دادند اما همه چیز بسیار بد پیش رفت.»
جالب توجه است که پردرآمدترین سرمایه‌گذاری ترامپ متعلق به شرکت دیگری است: 30 درصد از سهام شرکت سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات ورنادو (Vornado Realty Trust) در دو ساختمان اداری، یکی در منهتن و دیگری در سان‌فرانسیسکو. دونالد ترامپ 5/125 میلیون دلار از سود شراکت خود را بین سال‌های 2010 تا 2018 از این شرکت برداشت کرده است. رقمی که نشانگر یک رکورد در خروج سرمایه‌های ترامپ است.
مقروض بودن شرکت‌ها
آن رقم کلی که نیویورک‌تایمز برای قرض‌های ترامپ اعلام می‌کند شامل 950 میلیون دلاری که شرکت سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات ورنادو در سال 2012 بر روی دو ساختمان خود قرض گرفته، نمی‌شود. قرض ورنادو از چهار نهاد مالی انجام شده که یکی از آنها بانک دیوتیش است. گزارش‌های مالیاتی منتشرشده نشان می‌دهد رئیس‌جمهور کنونی آمریکا در قبال هیچ‌کدام از این بدهی‌ها مسوولیتی ندارد. آن بخش از بدهی که ترامپ شخصا تعهد پرداخت آن را انجام داده است تنها بخشی از کل بدهی و تعهداتی است که در گزارش مالیاتی او تا پایان سال 2018 ثبت شده است. علاوه بر این شرکت‌های تجاری ترامپ بالغ بر 200 میلیون دلار بدهی دارند که به‌صورت شخصی توسط او تضمین نشده است. ترامپ در برنامه انتخاباتی town hall یا همان تالار شهر که در تلویزیون نمایش داده می‌شد اعلام کرد 421 میلیون دلار بدهی‌اش نگران‌کننده نیست. به‌نظر می‌رسد دیدگاه او براساس ادعای قدیمی‌اش مبنی بر ارزش خالص بیش از 10 میلیاردی تجارتش است.
نکول احتمالی ترامپ
سوابق مالیاتی کسب‌و‌کارهایی که مقدار زیادی قرض کرده‌اند نشان می‌دهد بازتامین برای آنها بسیار چالش‌برانگیز خواهد بود. مجموعه گلف دورال و هتل واشنگتن که متعلق به ترامپ هستند با بیش از 300 میلیون دلار بدهی با سررسید نزدیک در گزارش‌های خود به‌طور منظم اعلام ضرر کرده‌اند. علاوه بر آن ترامپ بالغ بر 8/261 میلیون دلار وجه به این کسب‌وکارها تزریق کرده تا آنها را سرپا نگه دارد. از طرفی نیز به‌نظر می‌رسد در سال‌های اخیر بخش بزرگی از پول، سرمایه‌گذاری‌ها و درآمدهایی که رئیس‌جمهور آمریکا در دست داشته با شیب تندی کاهش یافته است. اعلانات شرکت‌های تجاری ترامپ در سال 2018 نشان‌دهنده آن است که پول در جریان آنها 7/34 میلیون دلار است، مبلغی که کاهش 40 درصدی نسبت به 5 سال قبل از آن را نشان می‌دهد. در ژانویه 2014، ترامپ 98 میلیون دلار از سهام و اوراق خود را به فروش رساند. او همچنین سهمی 54 میلیون دلاری در سال 2015 و بخشی 2/68 میلیون دلاری در سال 2016 از اوراق و سهام خود را به معرض فروش رساند. اطلاعات مالی افشاشده در جولای نشان می‌دهد برای او تنها 873 هزار دلار اوراق مالی برای فروش باقی مانده است. یکی از مقامات سابق خزانه‌داری آمریکا می‌گوید تعهد شخصی ترامپ در برابر وام‌دهندگان وضعیت مبهم و عجیبی را رقم زده است که نمی‌توان آن را مساله کوچکی خواند. زیرا بانک‌ها تحت قوانین فدرال هستند و ترامپ تمایل خود برای فشار به وزارت دادگستری به‌منظور تحقیق از دشمن‌های احتمالی را نشان داده است. کارنل، مقام پیشین خزانه‌داری بیان می‌کند: «نگاه دونالد ترامپ به قانون تنها به‌منظور استفاده از اهرم‌های قانونی برای فشار و مجازات یک بانک است.»
