در این ساختار، منافع ملی، منطقه‌ای و پایه‌های توسعه جهانی وجود دارد. همچنین بحث توسعه جهانی در این ساختار، می‌تواند در زمینه‌های تولید کربن و موضوعات زیست محیطی پیگیری شود. وی افزود: بسیاری از کشورهای منطقه به‌طور طبیعی به داشته‌های یکدیگر احتیاج دارند. مبادله درست و اقتصادی این داشته‌ها می‌تواند به شتاب بیشتر موتور توسعه کمک کند. یکی از این نیازهای مشترک کشورهای مختلف برای شتاب توسعه، مبحث انرژی است. صالحی ادامه داد: بحثی که کردیم با این پیش فرض بود که ایران فاقد ظرفیت برای صادرات انرژی است و تنها، مبادله انرژی را بین کشورهای همسایه مدیریت و وساطت می‌کند. ایران به‌دلیل مزیت‌های نسبی‌که  در زمینه گاز و انرژی برق در خاورمیانه دارد، نه تنها می‌تواند نیازهای خود را برآورده کند، بلکه می‌تواند انرژی برق را به‌عنوان یک محصول در جهت تامین نیاز همسایگان به کار گیرد. نایب رئیس هیات مدیره فدراسیون صادرات انرژی و صنایع وابسته تصریح کرد: طبیعی است در صورت داشتن همسایگانی توسعه‌یافته، خودمان (ایران) نیز از اهمیت و مزیت توسعه در منطقه بهره‌مند خواهیم شد. صالحی گفت: یکی از مزیت‌های ایران برای تبدیل شدن به یک هاب یا تقاطع مبادله انرژی، تعادل آب و هوایی ایران است.

این ویژگی آب و هوایی باعث می‌شود پیک مصرف انرژی در شمال و جنوب ایران متفاوت باشد. وی افزود: نکته یا سوالی که در اینجا با آن رو به رو هستیم، این است که چطور طرحی که توجیه کامل اقتصادی و راهبردی دارد، اجرایی نمی‌شود؟ نکته دیگری که پس از این سوال اهمیت دارد، ناپایداری و میرا بودن بازار نفت است. این احتمال وجود دارد که در آینده، نفت به‌عنوان مبنای تولید انرژی تلقی نشود و تنها فرآورده‌هایی مانند پتروشیمی از آن اخذ شود. بنابراین کشوری مانند ایران که به دنبال توزیع و صادرات برق است، باید این نکته را در نظر گیرد که هر روز تاخیر در این موضوع، باعث می‌شود بازارهای اطراف علاوه بر عدم تمایل به استفاده از سوخت‌های فسیلی، خود این کشورها نیز در بحث ایجاد نیروگاه و مبادله انرژی توسعه پیدا کنند. عضو هیات مدیره انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران در پاسخ به این سوال که راهکارهای شما برای اینکه ایران به هاب تقاطع مبادله انرژی منطقه تبدیل شود چیست، گفت: پیش از هر چیز باید از نظر زیرساخت شبکه انتقال به درجه مناسب برسیم؛ اما پیش از صحبت درباره مباحث فنی این موضوع، باید ببینیم که آیا این اراده برای تحقق این موضوع فراهم است یا خیر؟ وی افزود: به‌عنوان مثال اگر قزاقستان از ما درخواست می‌کند تا امکان انتقال نفت خام را از دریای خزر به خلیج فارس فراهم کنیم و ما نیز این را می‌پذیریم، یعنی اراده برای انجام این کار وجود دارد و زمانی که اراده باشد زیرساخت نیز فراهم خواهد شد.