انتقاد سهراب سلیمی از اجاره‌های غیرمنصفانه سالن‌های نمایش

سلیمی گفت: «صِرف اینکه چند نفر سرمایه‌ای داشته باشند و مکانی را اجاره کنند یا بخرند، تئاتر خصوصی شکل نمی‌گیرد! تئاتر خصوصی جایگاهی است که باید مسائل حقوقی تعریف شده‌ای داشته باشد و صرفا به معنی حضور چند نفر که کیسه سایر هنرمندان را برای دریافت کرایه‌های شبانه خود خالی می‌کنند نیست. این خالی کردن کیسه هنرمندان البته، نه از تئاتر خصوصی که از جاهایی شروع می‌شود که اگرچه با مالیات مردم می‌چرخند اما تبدیل به مکان‌هایی شده‌اند که برای هر شب اجرا، حدود پنج میلیون تومان طلب می‌کنند!»

وی افزود: «اینجاست که در شرح وظایف خلط مبحث شده است. یعنی به جای آنکه تئاتر دولتی براساس قوانین مشخص خود، راهش را ادامه دهد به چیزی تبدیل شده است شبیه به بنگاه معاملاتی. و آن وقت یک گروه تازه‌نفس چطور می‌تواند وارد بازار کار شود؟اطلاع دارید که سالن‌داران خصوصی شبانه چه مبالغی در ازای صندلی‌هایشان می‌گیرند؟ و می‌توانید تصور کنید که یک گروه جوان چگونه باید از پس این‌ هزینه‌ها برآید؟ این تئاتر، تئاتر خصوصی نیست، همان‌طور که تئاتر دولتی هم نیست.»