کمپین زنان هالیوودی علیه آزار جنسی

شاید مهم‌ترین رسوایی اخلاقی چند ماه اخیر به هاروی واینستین مربوط می‌شد که تا پیش از این یکی از بزرگترین تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران سینمای آمریکا به شمار می‌آمد که در دنیای سیاست هم دستی داشت و از حامیان مالی دموکرات‌های آمریکایی بود. همزمان با افشای فساد اخلاقی واینستین، هیات مدیره کمپانی بزرگ فیلمسازی واینستین، او را به علت تجاوز به حدود ۵۰ تن از بازیگرانی که عمدتا جوان و تازه‌کار بودند، اخراج کرد. موضوع رسوایی او طیف‌هایی گسترده از هنرمندان هالیوود را علیه رویکردهای تجاوزگرانه برخی تهیه‌کنندگان، کارگردانان و بازیگران سینمای آمریکا برانگیخت. کار تا جایی پیش رفت که در ماه دسامبر سال گذشته نشریه تایم زنان و مردانی را که تجربه‌ خود را از تجاوزهای دیگران بیان کرده و علیه آزار و اذیت جنسی لب به سخن گشوده بودند به‌عنوان شخصیت سال ۲۰۱۷ انتخاب کرد. یکی از مهم‌ترین این کمپین‌ها با نام پروژه زنان سینما علیه آزار جنسی شکل گرفته است که چهره‌های شناخته شده بسیاری تاکنون به آن پیوسته‌اند. با نزدیک شدن به زمان برگزاری مراسم گلدن گلوب و متعاقب آن برگزاری مراسم اسکار، این کمپین رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفته است. بیش از ۳۰۰ نویسنده، بازیگر و کارگردان زن در هالیوود پروژه‌ای برای مبارزه با اذیت و آزار جنسی در صنعت سینما و دیگر مشاغل راه انداختند. این پروژه با عنوان «Time’s Up» با انتشار یک آگهی تمام صفحه در روزنامه نیویورک تایمز آغاز به کار کرد. عنوان این پروژه به این معنا است که زمان رفتارهای ناعادلانه و تبعیض‌آمیز به پایان رسیده است.

این کمپین با حمایت چهره‌های سرشناسی چون ناتالی پورتمن، ریس ویترسپون، کیت بلانشت، رشیدا جونز و اما استون تاکنون بیش از ۱۳ میلیون دلار کمک مالی دریافت کرده است. پول جمع‌آوری شده برای حمایت قانونی از قربانیان آزار جنسی مصرف خواهد شد. اهداف این پروژه افرادی هستند که قادر نیستند از پس هزینه‌های اقدام قانونی برای دفاع از حق خود در مقابل آزارگران و متجاوزان برآیند. این پروژه نیز در پی رسوایی جنسی هاروی واینستین و شکایت تعداد زیادی از بازیگران سرشناس در این باره و رسوایی‌های پی‌درپی دیگر چهره‌های سرشناس پا به عرصه وجود گذاشته است. یکی دیگر از اهداف این پروژه مبارزه با نابرابری و نامتوازن بودن قدرت میان زنان و مردان است. در نامه‌ای که در وب‌سایت این پروژه منتشر شد، آمده است: «دوران انحصارطلبی غیرقابل نفوذ به پایان رسیده است. آزار و اذیت جنسی به این دلیل ادامه پیدا می‌کند که عاملان آزار و اذیت و کارفرمایانی که دست به این کار می‌زنند هیچ‌گاه با عواقب کار خود روبه‌رو نمی‌شوند.»