گلایه جواد مجابی از تصمیم‌گیری‌های فرهنگی پشت درهای بسته
وی در گفت‌وگو با «ایلنا» عنوان کرد: واقعا این روال قرار است تا چه زمانی ادامه داشته باشد و اصلا این افراد چه صلاحیتی دارند که برای آثار بهترین فرزندان متفکر یک جامعه تصمیم‌گیری و داوری کنند؟ مجابی افزود: عملا از زمان ناصرالدین‌شاه دولت‌ها همین‌طور به نویسندگان سوءنظر داشتند و مانع کار آنها می‌شدند. این همه سال و از اواخر دهه ۴۰ نیز نویسندگان در بیانیه‌های مختلفی بار‌ها و بار‌ها اعلام کرده‌اند که ما نویسندگان مستقل هستیم و له یا علیه کسی نمی‌نویسیم و در آثار خود تنها به نقد وضعیت موجود می‌پردازیم؛ ولی همچنان مساله سانسور و ممیزی در ادبیات این کشور حل نشده است. مجموعه این رفتار‌ها با نویسندگان و اهالی قلم باعث می‌شود ما در آینده ادبیات فقیرتری حتی از فقیر‌تر از امروز داشته باشیم.
خالق داستان «پسرک چشم آبی» سیاست‌های اقتصادی ناشران را در نزول جریان‌های ادبی و تالیفی بی‌تاثیر ندانست و بیان کرد: به گمان من اگر شعر و رمان و داستان کوتاه ما در حال حاضر در نازل‌ترین وضعیت خلاقیت قرار دارد هم به‌دلیل سانسور است و هم نگاه‌های غلط اقتصادی به حوزه کتاب و نشر و همچنین نگرانی‌های معیشتی مردم. ادامه این مسیر باعث خواهد شد در ۱۰ تا ۲۰ سال آینده ما با فقیر‌ترین شکل ادبی روبه‌رو شویم و دیگر اثری از ذهن خلاق ایرانی در آثار ادبی ما دیده نشود. این نگرانی برای من مهم‌تر از گفتن از کتاب‌ها و آثار در انتظار چاپم است. من حدود ۸۰ کتاب نوشته‌ام و بیش از ۶۰ سال است در حوزه ادبیات فعالیت می‌کنم و این ابراز نگرانی من با آنچه فلان وزیر و معاونش مطرح می‌کند فرق می‌کند؛ چراکه قضاوت امثال من مبتنی بر تجارب دوره‌های طولانی حضور در عرصه ادبی است.
ارسال نظر