بدرقه صدرالدین شجره به خانه ابدی با حضور هنرمندان

گاهی در این مجالس حرف زدن از آلام ما کم نمی‌کند و باید سکوت کرد. من با وجودی که سال‌های زیادی افتخار داشتم کنار صدرالدین شجره به عنوان یک همکار و دوست حضور داشته باشم، می‌توانم بگویم او هیچ‌گاه بد کسی را نخواست و کسی را آزرده نکرد، اما آزرده شد. این کارگردان نمایش‌های رادیویی اظهار کرد: او در سال‌هایی که درد می‌کشید توقعاتی داشت که برآورده نشد البته توقعات یک هنرمند مالی نیست؛ چون ما با پول اندک هم می‌سازیم. ما اکنون با خاطرات شیرین او زندگی می‌کنیم و او بخشی از نماد رادیو است. من امروز حس می‌کنم قطعه‌ای از رادیو محو شده است و جای او کسی نخواهد آمد. شهرستانی یادآور شد: رادیو را امثال صدری زنده نگه می‌داشتند و امیدوارم بازماندگان و دوستانش این اندوه بزرگ را تاب بیاورند. من فقط می‌توانم بگویم خداحافظ صدری. در ادامه جواد پیشگر کارگردان و گوینده نمایش‌های رادیویی بیان کرد: رفتار شاعرانه صدری برای من طی ۳۵ سال همیشه معلم‌گونه بود و من از او بسیار آموختم. با جرات و صراحت می‌گویم دانش او در تئاتر، صدا و... بی نظیر بود. وی اضافه کرد: برجسته‌ترین ویژگی او اخلاق حرفه‌ای بود که امروز باید با ذره‌بین در بدن هنر و فرهنگ جامعه به دنبالش بگردیم. او فردی متواضع و فروتن بود و به‌دلیل آموخته‌های فراوانش با ذاتی تحلیلگر سخن می‌گفت و به این ترتیب هر شنونده‌ای را قانع می‌کرد که سخنش را بپذیرد. وی ادامه داد: صدری خیلی زود از میان ما رفت. من اردیبهشت ماه که او را در بیمارستان دیدم به او گفتم که هنوز باید بمانی و برگردی. اکبر زنجانپور، بازیگر و کارگردان تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس هم در سخنانی گفت: درست است که مردم هنرمندان را می‌بینند و با آنها ارتباط دارند؛ اما هنرمند واقعی کسی است که در تنهایی زندگی کند. مثل چخوف که صدری عاشقش بود و مثل اکبر رادی که من و صدری بارها به خانه‌اش رفتیم و درباره تنهایی و سکوت با او حرف زدیم. صدری هم تنها و هم ساکت بود و هم نور می‌افشاند.

 

اخبار مرتبط