مرور خاطرات عزت‌الله انتظامی در تماشاخانه سنگلج
در ابتدای این مراسم که اجرای آن بر عهده پرویز پرستویی بود کلیپی از زنده یاد یدالله صمدی، کارگردان سینما پخش شد. در بخشی از این مراسم علی نصیریان بازیگر پیشکسوت رو به عکس عزت‌الله انتظامی سلام داد و گفت: باورم نمی‌شود که خاموش شدی. دیوارها و فضای تماشاخانه سنگلج با انتظامی عجین است. من در سه دوره و مرحله با انتظامی کار کردم؛ اولین مرحله به اواسط دهه ۳۰ و زمانی که او به اداره هنرهای دراماتیک آمد مربوط می‌شود. مرحله دوم فیلم‌های قبل از انقلاب بود و مرحله سوم نیز به بیش‌از ۱۲ سال بازی و کار کردن در تماشاخانه سنگلج بود؛ اجرای کارهایی چون «چوب به دست‌های ورزیل»، «بازرس» و «بهترین بابای دنیا». این بازیگر پیشکسوت گفت: زمانی ما خیلی به هم نزدیک بودیم ولی بعد با کم شدن فعالیت تئاتری‌مان با هم و کمتر همبازی شدن در فیلم ها، از هم دور شدیم و این دوری به لحاظ درونی هم ایجاد شد. همیشه برای او احترام قائل هستم و باورم نمی‌شود که این شخصیت زنده دل و دنیا دیده از دست ما رفته است. هیچ‌وقت نمی‌توانم انتظامی را فراموش کنم زیرا مانند بخشی از وجود من است که کنده شد. از درگذشت یدالله صمدی نیز بسیار متاسفم.
سپس امین تارخ روی صحنه حضور پیدا کرد و مطلبی را خواند. وی در بخشی از یادداشت نوشت: وقتی عزیزی می‌رود تعاریف و بت‌سازی‌ها شروع می‌شود و بهتر که در این مورد خاص بت‌سازی نشد و تجزیه و تحلیل در باب شخصیت استاد انتظامی و آثارش شکل گرفت. اجرای دو قطعه موسیقی توسط سالار عقیلی از دیگر بخش‌های مراسم یادبود عزت الله انتظامی بود. عقیلی در این بخش قطعه «راز و نیاز» از ساخته‌های مجید انتظامی را که برای مجموعه تلویزیونی «کلاه پهلوی» ساخته زنده یاد ضیاءالدین دری اجرا شده بود، اجرا کرد. سپس ایرج راد، رئیس هیات‌مدیره خانه تئاتر روی صحنه تماشاخانه سنگلج گفت: بوی خوش انتظامی به مشامم می‌رسد. وقتی به این سالن می‌نگرم حرکت انتظامی را به طرف صحنه می‌بینم. او مردی بزرگ و شیفته بود و با تمام وجود به هنر تئاتر عشق می‌ورزید. صحنه تماشاخانه سنگلج شاهد هنرنمایی هنرمندان بزرگی همچون عزت الله انتظامی بوده است. در پایان این مراسم نیز با حضور مجید انتظامی روی صحنه، عصای زنده یاد عزت‌الله انتظامی به شکرخدا گودرزی سپرده شد تا در خانه موزه انتظامی از آن نگهداری شود.
ارسال نظر