نصرآبادیان درباره اجرای خودش و واکنش یکی از داوران بیان کرد: پانتومیم من به یک اجرای غربی متهم شد، ولی تصور من بر این است که اتفاقا من در یک برنامه غربی شرکت کردم زیرا هیچ نشانی از موسیقی ایرانی، آوا و دستگاه‌های ایرانی در موسیقی برنامه، نشانی از معماری ایرانی در طراحی صحنه و همچنین بخش‌های دیگر برنامه «عصر جدید» وجود ندارد؛ در حالی که پانتومیم مرز نمی‌شناسد و نشانی از هیچ ملیت و کشور خاصی ندارد. او گفت: متأسفانه به سبب کارگردانی تلویزیونی، حلقه‌هایی از اتفاقات پانتومیم گم و قصه در این وسط عقیم شد. آن چیزی که در تلویزیون دیده شد، اجرای تمام و کمال پانتومیم من نبود.  نصرآبادیان درباره سطح کیفی اجرای خود در برنامه «عصرجدید» و اینکه می‌توانست انتخاب بهتری برای اجرا داشته باشد، توضیح داد: پانتومیم از آن گونه‌های نمایشی بدون کلامی است که ژانرهای مختلفی دارد که متأسفانه در ایران به هیچ‌کدام‌شان نپرداخته‌ایم. پانتومیم از آن نمایش‌هایی است که مخاطب باید کاملا صحنه تئاتر را ببیند و حتی یک لحظه روی خود را از صحنه تئاتر برنگرداند، زیرا در این صورت برخی حلقه‌ها را گم می‌کند و از دست می‌دهد و وقتی به دیدن حلقه‌ها بر می‌گردد ذهنش درگیر حلقه‌های گمشده است.