گلایه صدیقه کیانفر از بی‌توجهی رادیو و تلویزیون

او افزود: یک زمانی ۵ صبح به سر صحنه فیلمبرداری می‌رفتم و بعد از ۲۴ ساعت مدام سرکار، بازی‌ام به سرانجام می‌رسید. می‌گفتم وای حیف شد که این پروژه تمام شد؛ هیچ‌وقت برای زیاد کار کردن اعتراض نکردم. تا توان داشتم کار کردم و الان هم توان دارم ولی نمی‌دانم چرا به من کار نمی‌دهند. چون پیر شدم به من کار نمی‌دهند ولی یادشان باشد پیر شدن دلیل بر بیکاری نیست. کیانفر با اشاره به اینکه آرزو می‌کنم به رادیو برگردم، تصریح کرد: عمرم را برای تلویزیون گذاشتم و هیچ‌کس توجه نکرد و حتی مسوولان هم توجه نکردند. اخیرا این فراموشی به سراغ رادیو هم رفته و متاسفانه مدت‌هاست مرا فراموش کرده‌اند. همیشه فکر می‌کردم رادیو خانه من است! آرزو می‌کنم به رادیو برگردم.