فیلم «غزل» را کیمیایی با قریبیان و فردین ساخت. غزل ماجرای دو برادر بود که سر یک زن با هم دعوا داشتند و آخر او را می‌کشند. ولی صحنه‌ای ما از اینها ندیدیم. چطور شد بعد از انقلاب برخی بازیگران که فیلم‌های مشکل‌دار به آن صورت نداشتند به لحاظ صحنه‌های آن‌چنانی، حذف شدند ولی دیگرانی که فیلم‌های به مراتب بدتری داشتند، اجازه فعالیت پیدا کردند؟ به نظرم همان اول انقلاب همان بازیگران حتی آمادگی یک جور عذرخواهی از کارهایشان را هم داشتند و می‌شد از اینها استفاده کرد. حتی عذرخواهی به‌صورت زبانی، یعنی خودشان بیایند و عذرخواهی کنند این آمادگی هم بود.

اخبار مرتبط