کار هنری تازه از 80 سالگی شروع می‌شود

آقای برگمان عزیز

هفتادمین سالگرد تولدتان را تبریک می‌گویم. هربار که فیلم‌هایتان را می‌بینم عمیقا تحت‌تاثیر قرار می‌گیرم. بسیار از آنها آموخته و دلگرم شده‌ام. امیدوارم همچنان سالم و سرحال باشید و برایمان فیلم‌های کم‌نظیر بسازید.

در ژاپن دوره میجی [اواخر قرن نوزده]، نقاشی زندگی می‌کرد به نام تسای تومیکا که در زمان جوانی‌اش نقاشی‌های خوبی کشیده بود؛ اما وقتی به ۸۰ سالگی رسید، نقاشی‌هایی کشید که نسبت به کارهای قبلی‌اش، برتری بسیاری داشت. گویی هنرش به یکباره به شکوفایی فوق‌العاده‌ای رسیده بود. هربار که نقاشی‌های او را تماشا می‌کنم قانع می‌شوم که انسان تا به ۸۰ سالگی نرسیده است، نمی‌تواند کارهای حقیقتا عالی‌اش را خلق کند. آدمی نوزاد متولد می‌شود، به نوجوانی می‌رسد، از مرز جوانی می‌گذرد، زندگی مستقلش را آغاز می‌کند و سرانجام قبل از آنکه دفتر زندگی‌اش بسته شود به کودکی بازمی‌گردد. به عقیده‌ من این آرمانی‌ترین نحوه‌ زندگی است. فکر می‌کنم شما هم با من هم عقیده باشید که انسان در این دوره کودکی مجدد است که می‌تواند بی‌هیچ قید و بندی آثار حقیقتا ناب بیافریند. من اکنون ۷۷ساله‌ام و معتقدم که کار واقعی‌ام تازه آغاز شده است. بیایید به‌خاطر سینما از پا ننشینیم.

با گرم‌ترین درودها -آکیرا کوروساوا