هنر را به هیچ چیز نمی‌فروشم

 اردوان آموزش سنتور را  از ۴سالگی و نزد پدرش، حسن کامکار آغاز کرد و در سال ۱۳۵۹ به تهران آمد و فعالیت خود را به‌طور جدی در عرصه موسیقی شروع کرد. از معروف‌ترین آثار او که عمده مردم با آن آشنا هستند، یکی موسیقی فیلم «سنتوری» ساخته داریوش مهرجویی است و دیگری سنتورنوازی معروفش در آهنگی از مجید انتظامی روی تیتراژ انیمیشن محبوب «بچه‌های کوه آلپ». آلبوم معروف دیگرش «ریزدانه‌های الماس» نیز بسیار مورد توجه منتقدان و دوستداران موسیقی قرار گرفت.خودش گفته: «موفقیت پدرم در درک موسیقی و تربیت ما تا اندازه زیادی مدیون سواد موسیقی او بود. سطح علمی پدرم  خوب بود و سواد خواندن و نوشتن موسیقی را به خوبی آموخته بود. او تئوری موسیقی را در نظام فرا گرفت. در آن دوره که تازه رضاشاه رفته بود، به ارتشیان دستور می‌دهند که باید سواد بیاموزند. یک نفر از فرانسه می‌آید و به آنها آموزش موسیقی می‌دهد، این معلم فرانسوی در ابتدا سطح اینها را آن‌قدر پایین تشخیص می‌داد که از آموزش موسیقی به آنها خودداری می‌کرد و ابتدا آنها را مجبور می‌کرد تا تئوری موسیقی را یاد بگیرند. پدر بنده هم چون خیلی به موسیقی علاقه‌مند بودند، آموزش لازم تئوری موسیقی را می‌آموزند. کسانی که در یگان نظامی ساز می‌زدند، معمولا کاملا گوشی می‌نواختند و استایل‌های نوازندگی را نیز با نگاه کردن می‌آموختند مثل استاد همایون خرم. پدر من به‌دلیل علاقه‌اش به‌صورت علمی ساز را می‌آموزد، به همین دلیل هم ما زمانی که به موسیقی علاقه‌مند شدیم اصلا گوشی کار نمی‌کردیم؛ اما متاسفانه در آن زمان کسی نبود که به شاگردش با اتود و نت ساز بیاموزد؛ اما پدرم خودش دفترنتی داشت که ملودی‌هایی را در آن یادداشت کرده بود؛ دفترچه بزرگی که حدود ۳۰۰ صفحه داشت. در آن زمان دستگاه کپی دردسترس نبود و پدر نیز هر نتی را که می‌نوشت و می‌خواست تا به شاگردانش بدهد، خودش سریع می‌نوشت به شاگردش می‌داد. همین امر او را در زمینه آموزش موسیقی بسیار ممتاز می‌کند. » او همچنین گفته: «وقتی پای خلق کردن  به میان می‌آید، من آن را به هیچ‌چیز نمی‌فروشم. خلق اثر برای من همیشه جای خودش را دارد. فعالیت آموزشی سه روز در هفته وقت مرا می‌گیرد و بعد، زمان من تنها صرف موسیقی می‌شود؛ حتی تلفن کسی را هم جواب نمی‌دهم.»