نتایج تحقیقات علمی روشن کرد

بهبود کیفیت زندگی با کتاب

دنیای‌اقتصاد : محققان همیشه والدین را تشویق می‌کنند که از زمان تولد برای کودکان کتاب بخوانند تا به یادگیری مهارت‌های اولیه و ارتقای رشد زبانی آنها کمک کنند. از طرفی تحلیل برخی از نواحی مغزی که با تخیل ذهنی در ارتباط است، نشان می‌دهد کتاب‌خواندن باعث می‌شود کودکان داستان را در ذهن خود تجسم کنند.

تجسم‌سازی نقش کلیدی را برای ایجاد آمادگی و درک مطالب ایفا می‌کند؛ به همین علت خواندن کتاب‌های تصویردار مهم‌تر است. اکثر کارشناسان درباره روش‌های علاقه‌مندکردن کودکان به کتاب حرف می‌زنند؛ ولی هیچ کتاب مناسبی برای آنها پیشنهاد نمی‌کنند. شاید در نگاه اول از هرکسی که بپرسید، کتاب‌های مصور، شعر و این‌طور کتاب‌ها را پیشنهاد می‌کند؛ ولی به‌طور حتم کتاب‌های نقاشی شاید در چند روز اول بتواند با کودکان رابطه برقرار کند و علاقه‌ای زودگذر در آنها ایجاد کند؛ ولی برای یادگیری مفاهیم و واقعیت‌های زندگی بزرگسالان نیاز به نوشتن کتاب‌هایی با محتوای مناسب نیاز است. موسسه تحقیقاتی اسکولاستیک (Scholastic) آمریکا اخیرا نتایج تحقیقات میدانی خود را درباره کتاب‌خوانی کودکان ۸ ساله منتشر کرده است. آمارهای این موسسه نشان می‌دهد حدود ۵۷درصد کودکان ۸ساله آمریکایی برای تفریح کتاب می‌خوانند؛ درحالی‌که همین رقم برای کودکان ۹ساله نزدیک به ۳۵درصد است. درباره علاقه به کتاب‌ها همین کاهش در بین کودکان وجود دارد.۴۰درصد کودکان ۸ساله در نظرسنجی این موسسه گفتند که کتاب خواندن را دوست دارند؛ درحالی‌که تنها ۲۸درصد کودکان ۹ساله مطالعه کتاب را یکی از علایق خود اعلام کردند.  اخیرا دپارتمان آموزش ایالت فلوریدا برای مدارس این کشور یکسری لیست کتاب و داستان اعلام کرده است که اکثر کتاب‌ها داستان‌های کلاسیک مربوط به سال‌های ۱۸۰۰ تا ۱۹۵۰ میلادی می‌شوند. مطالب آموزنده بسیاری در داستان‌های کلاسیک وجود دارد؛ ولی وقتی عمیق‌تر نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم مسائل و دغدغه‌های جامعه امروز تفاوت‌های بسیاری کرده است. در همین رابطه انگس فلچر، استاد انگلیسی با دو مدرک ادبیات و علوم اعصاب در کتاب جدیدش روش متفاوتی برای خواندن و فکرکردن درباره داستان‌ها، از ادبیات کلاسیک گرفته تا داستان‌های عامه‌پسند شرح می‌دهد که تاثیر متفاوتی بر زندگی کنونی و آینده افراد می‌گذارد. فلچر که استاد دانشگاه ایالتی اوهایوست، می‌گوید: ادبیات تنها برای سرگرمی یا انتقال پیام به خوانندگان ابداع نشده است. او بر این باور است داستان‌ها در واقع نوعی از تکنولوژی هستند. ابزارهایی که توسط اجدادمان برای کاهش افسردگی، تسکین اضطراب، ایجاد خلاقیت، برانگیختن شجاعت و مواجه‌شدن با طیف وسیعی از چالش‌های روانی انسان‌بودن طراحی شده‌اند.

بر خلاف نظر منتقدان درباره کهنه شدن ادبیات کلاسیک، فلچر از این آثار چشم‌پوشی نمی‌کند. او درباره اینکه خواندن شکسپیر چگونه می‌تواند به بهبود اندوه کمک کند، ویرجینیا ولف چطور به یافتن آرامش ذهنی خواننده یاری می‌رساند و توانایی هومر برای حمایت از کسانی که نیاز به شجاعت دارند، صحبت می‌کند.