هرچند بلایای طبیعی مثل زلزله غیرقابل پیش‌بینی هستند، اما مدیریت و برنامه‌ریزی هنگام وقوع این بلایا در کاهش میزان آسیب و تلفات جانی به شدت موثر است. در زلزله کرمانشاه، با توجه به آگاهی نسبت به قرارگرفتن این منطقه روی گسل، پیش‌بینی چنین فاجعه‌ای دور از ذهن نبود و تنها ضعف در مدیریت و برنامه‌ریزی بحران، عدم هماهنگی و همکاری سازمان‌ها، کمبود ضوابط و مقررات جامع ساختمان‌سازی و محدودیت منابع امدادرسانی، این اتفاق را به فاجعه‌ای بزرگ تبدیل کرد. به اختصار می‌توان گفت مدیریت بحران شامل کلیه اقدامات مربوط به پیشگیری و مدیریت ریسک، سازماندهی و مدیریت منابع مورد نیاز در پاسخ به بحران‌هایی است که می‌توانند به‌طور طبیعی یا از سوی بشر به‌طور ناگهانی یا به صورت فزاینده به وجود آیند. بنابراین با ایجاد زمینه تغییر رویکرد در مواجهه با ریسک‌های ایمنی ساختمان و سازه‌ها از طریق نوآوری در ایجاد ساختمان‌های جدید و کم‌هزینه که با تکنولوژی‌های روز ساخته شوند، مدیریت بحران‌، فرماندهی و ارتباطات در زمان بحران و سلامت و بهداشت، می‌توان به راحتی از آسیب‌ها و خطرات جانی شهروندان جلوگیری کرد. این برنامه‌ها باید اطمینان حاصل کنند که هر نهاد در واکنش به بحران نقش داشته باشد و تمام وظایف پیش‌بینی شده را پوشش داده و خطر ابتلا به اختلالات و اختلافات مربوط به مسوولیت‌ها را به حداقل برساند. در اینجا به دنبال آن هستیم تا با مشاهده‌ای گذرا و تحلیل تجربه‌های جهانی در مواجهه با بحران‌ها، درس‌هایی برای پیشگیری یا در صورت بروز آن، هرچه کمتر شدن آسیب‌ها و ‌آمادگی لازم برای اقدامات پس از آن ارائه کنیم.