چرا این شرکت از درخت کفش تولید می‌کند؟

آل‌بردز اوایل امسال کفش جدیدی را وارد بازار کرد که از الیاف درخت اکالیپتوس ساخته شده بود. این برند بعد از موفقیت در عرضه کفش‌های پشمی، به یک گزینه دیگر دوستدار محیط زیست روی آورده است. اما آیا این محصول واقعا دوستدار محیط زیست است و چگونه می‌توان آن را با طراحی اصلی مقایسه کرد؟ نشریه فوربس با جوی ویلینگر در مورد این محصول جدید مصاحبه کرده است:

آیا شرکت دیگری هم هست که از اکالیپتوس کفش تولید کرده باشد؟ شما چطور به این ایده رسیدید؟

ویلینگر: از زمان شروع کار، همیشه آل‌بردز را یک شرکت نوآور در تولید محصول با مواد پایدار می‌دانستیم؛ همان‌طور که برخی برندها فقط به سبک اهمیت می‌دهند. وقتی تولید کفش‌های پشمی را شروع کردیم، هدفمان فقط معرفی یک دسته‌بندی جدید کفش به بازار نبود، بلکه می‌خواستیم برندی داشته باشیم که وضعیت موجود را به چالش بکشد و کارهای بهتر را به شیوه‌ای بهتر انجام دهد؛ این هدف چه از طریق موادی که استفاده می‌کنیم و چه از طریق زنجیره تامین دوستدار محیط زیست باید محقق می‌شد و همواره به دنبال روش‌های جدیدی برای تولید محصولی راحت با استفاده از مواد طبیعی و پایدار بودیم.

استفاده از درخت برای تولید کفش، نتیجه دو سال کار مداوم و تحقیق در مورد توسعه محصول جدید بود. طبق اطلاعات ما، این اولین محصول در مقیاس تجاری است که به‌طور برجسته از خمیر درخت اکالیپتوس تولید شده است. به خاطر نو بودن این اختراع، ابتدا بیش از ۵۰ نمونه در فرآیند توسعه این محصول ساختیم تا آن را تست کنیم. کفش‌های ساقدار ساخته شده از درخت ما اولین محصولی است که گواهی «شورای حفاظت از جنگل» را دریافت کرده است. از اینکه توانستیم چنین تحول بزرگی را در صنعت کفش موجب شویم، بسیار هیجان‌زده هستیم و همچنان مرزهای یک برند پایدار را در سال‌های آینده درمی‌نوردیم.

الیاف به دست آمده از درخت را چگونه فرآوری می‌کنید؟ آیا این کار عوارض منفی هم دارد؟ مثلا بحث در مورد استفاده از «مودال» و «بامبو» این روزها بسیار داغ شده، چون تولیدکنندگان مواد شیمیایی از این مواد برای فرآوری الیاف استفاده می‌کنند و گاهی اوقات برای این کار اصول محیط زیستی را نادیده می‌گیرند.

ویلینگر: برای تولید کفش‌های پشمی، پشم را از مزارعی که مدیریت پایدار دارند به دست می‌آوریم که سپس به صورت خمیری درمی‌آید و در محفظه‌ای حل می‌شود تا تغییر شکل داده و ماده نهایی به شکل نخ از آن بیرون بیاید. ماده‌ حل‌‌شده‌ای که در فرآیند نخ‌ریسی مورد استفاده قرار می‌گیرد، یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای تکنولوژی الیاف سلولزی و بسیار کارآ است. برای فرآوری خمیر الیاف از گرما و انرژی زیادی استفاده می‌شود، اما کل چرخه عمر کربنی این ماده، پیشرفتی چشمگیر نسبت به مواد معمولی محسوب می‌شود.

این موضوع چه اثری بر حسی که از پوشیدن کفش‌ها منتقل می‌شود دارد؟

ویلینگر: ما حس خنک ماندن پا را به خاطر جنس منحصربه‌فرد این نوع الیاف با یک فرآیند کشبافی سه‌بعدی ترکیب کردیم تا محصولی نرم، سبک و راحت برای مشتری مهندسی کنیم. در خط تولید کفش‌های پشمی همین کفی‌های به دست آمده از روغن کرچک را همراه با پارچه پشم مرینوس به‌کار می‌بریم تا تجربه راحت بودن و نرم بودن کفش را که مهم‌ترین اولویت‌ ما است، ارتقا دهیم.

این خمیر پشمی را از کجا تهیه می‌کنید؟

ویلینگر: از مزارع دارای گواهینامه «شورای حفاظت از جنگل» در آفریقای جنوبی که با کمترین میزان آبیاری و با رعایت اصول پایداری به دست آمده‌اند.

منظور از رعایت اصول پایداری چیست؟

ویلینگر: خمیر به دست آمده از درخت تا ۹۵ درصد مصرف آب را کاهش داده و ۹۲ درصد انباشتگی جریانات آب کمتری دارد و ماده نهایی به دست آمده رد پای کربن را به نصف رسانده است.   آیا این خمیری که به پارچه نخی رایج و مناسب برای تولید کفش تبدیل می‌شود، به شما آزادی لازم برای طراحی و مدل‌سازی را می‌دهد؟

ویلینگر: ماده‌ای که از درخت به دست می‌آید، راحت‌تر و متفاوت‌تر از پشم است و نوع جدید آن که یک کفش راحتی است، برای ماه‌های گرم‌تر سال بسیار مناسب است. فرآیند تولید پارچه کشبافی که در خط تولید این نوع کفش استفاده می‌کنیم، به ما امکان می‌دهد ویژگی‌های مختلف مثل دوام‌پذیری و عبور هوا را به خوبی و به شکل متفاوتی مهندسی کنیم.در نهایت، باید اضافه کرد مشتریانی که از این کفش راحتی جدید استفاده کرده‌اند می‌گویند اگرچه همه جا نمی‌توان این کفش را پوشید، اما برای پیاده‌روی‌های طولانی در پارک‌ یا سفر به مناطق گرمسیر یا سفر کردن با هواپیما گزینه بسیار مطلوبی است. همچنین خاصیت کشسانی آن باعث می‌شود دائم نیازی به باز و بسته کردن بند کفش نداشته باشید و به راحتی آن را بپوشید و دربیاورید.