یک سوال بی‌جواب!

 داستان شکست استارت‌آپ Beepi

این شرکت در آوریل ۲۰۱۴ توسط الخاندرو رزنیک، در مقام مدیرعامل و آوون ساویر، به‌عنوان مدیر ارشد عملیاتی تاسیس شد. این ایده پس از تجربه بد خرید یک ماشین دست‌دوم در زمان دانشجویی در ام‌آی‌تی به ذهن رزنیک رسید. این سرویس ابتدا از سرمایه‌گذاری ۵ میلیون دلاری سری A در صنعت فناوری برخوردار شد‌ و به‌دنبال آن سرمایه‌ ۶۰ میلیون دلاری سری‌B را در اکتبر ۲۰۱۴ با ارزش‌گذاری ۲۰۰ میلیون دلاری، دریافت کرد. این درحالی بود ‌که برآورد می‌شد درآمد سالانه‌‌ آن ۱۵‌میلیون دلار باشد.  Beepi که در ابتدا فقط در سانفرانسیسکو فعال بود، به سن‌دیگو هم رسید. در دسامبر ۲۰۱۴، ۷/ ۱۲ میلیون دلار دیگر از سه سرمایه‌گذار دریافت کرد تا سهام سرمایه‌گذاران کوچک اولیه را بخرد.  اولین دفاتر این شرکت، در خارج از کالیفرنیا در آوریل‌۲۰۱۵ در فونیکس گشایش یافت. هرچند سرویس‌های Beepi در ۲۰۰ شهر در دسترس بودند، اما تحویل خودروها فقط در کالیفرنیا و آریزونا رایگان بود. رزنیک در ماه مه، در گفت‌وگویی با وال‌استریت‌ژورنال اعلام کرد که انتظار ۳۰۰میلیون دلار سرمایه بیشتر با ارزش‌گذاری بیش از ۲ میلیارد‌‌ دلار را دارد. در اکتبر‌۲۰۱۶، Beepi با هدایت بزرگ‌ترین خودروساز داخلی چین- یعنی سایک‌موتور- تنها ۷۰ میلیون دلار افزایش سرمایه داشت که مدیر‌عاملش این کسری را به آشفتگی بازار نسبت داد. در پاییز ۲۰۱۶، Beepi هر ماه فقط ۱۵۳ اتومبیل در کالیفرنیا می‌فروخت، این درحالی بود که بزرگ‌ترین فروشنده‌ خودروهای دست‌ دوم در آن زمان، هر ماه به‌طور متوسط فروش ۸۵۰۰ خودرو را ثبت کرده بود. هرچند Beepi در دسامبر ۲۰۱۵، شراکت با «الای فایننشال» را آغاز کرد، اما این تصمیم هم کارگر نیفتاد و یک‌سال بعد در دسامبر ۲۰۱۶، وقتی سرمایه‌گذار چینی از سرمایه‌گذاری پیشنهاد‌‌شده کنار کشید، Beepi به‌ ناچار فعالیت‌های خود را در خارج از کالیفرنیا متوقف کرد و خودش را به رقیبش یعنی شیفت فروخت. این شرکت با اخراج ۱۸۰ کارمند خود، در پی ادغام با شرکت جدیدی به نام فایردات‌کام بود. این ادغام هم در فوریه ۲۰۱۷ به شکست انجامید و Beepi دارایی‌های خود را در فرآیند بسته‌‌شدن شرکت به فروش گذاشت. فروش دارایی‌ها از طریق شرکت شروود و در فرآیندی موسوم به واگذاری به‌‌نفع اعتباردهندگان صورت گرفت.  درواقع شرکت مذکور دارایی‌های Beepi را جهت بازپرداخت سرمایه اعتباردهندگان به فروش می‌گذاشت.  Beepi نمونه‌ای گویا از «ایده‌ خوب، اجرای بد» است. جریان نقدی منفی، بی‌نظمی مالی، سوء‌مدیریت سرمایه‌ جذب‌شده، داشتن اولویت‌های اشتباه، اصرار بر افزایش سرمایه در زمان کوتاه، حجم زیاد کارمندان و حقوق بالای آنها، از عوامل منجر به سقوط Beepi بودند. به گفته یکی از کارمندان سابق این شرکت، Beepi ماهانه تا ۷ میلیون دلار را در زمان اوج خود به‌خاطر داشتن ۳۰۰ کارمند به هدر می‌داد. تک‌کرانچ در گزارشی عجیب از خرید مبل راحتی ۱۰‌هزار دلاری برای دفتر مدیر اجرایی شرکت خبر داده است. به این هزینه‌ها، مخارج بالای ماشین و موبایل مدیران را نیز اضافه کنید. علاوه ‌بر این، برخی مسائل اداری نیز Beepi را با مشکل مواجه کرد، چراکه در برخی موارد، ثبت‌‌نام‌ خریداران به علت تاخیر شرکت در ارسال مدارک لازم، منقضی شده و منجر به کنار کشیدن و انصراف آنها می‌شد.

 داستان شکست استارت‌آپ چاچا

چاچا که نام خود را از کلمه‌ چینی ماندارین «چا» به معنی «جست‌وجو کردن» گرفته، نسخه‌ آلفای خود را در اول سپتامبر ۲۰۰۶ راه‌اندازی کرد. نسخه‌ بتای آن، ششم نوامبر همان سال عرضه شد. به گفته‌ چاچا ۲۰هزار دستور‌العمل تا پایان سال به ثبت رسید و این شرکت موفق به دریافت ۶میلیون دلار آمریکا برای سرمایه‌گذاری در جهت توسعه‌ خود شد. از جمله شرکت‌هایی که روی این استارت‌آپ سرمایه‌گذاری کردند، می‌توان به یک شرکت سرمایه‌گذاری شخصی به‌نام سفرهای بزوس با مالکیت جف بزوس اشاره کرد‌ که در شرکت آمازون نیز فعالیت دارد. به گزارش موگونیوز، نخستین تامین‌ سرمایه‌ چاچا از محل فروش سهام، ۱۴ میلیون دلار به‌‌علاوه ۲‌میلیون دلار کمک‌هزینه‌ای بود که از طرف صندوق فناوری قرن ۲۱ برایش به ارمغان آمد. در روز ۱۷ مارس ۲۰۰۹، چاچا از فروش دور تازه‌ای از سهام خود به ارزش ۱۲میلیون دلار و اخراج ۲۵‌نفر از کارکنانش و کاهش‌۱۰‌درصد از حقوق ۵۶‌نفر باقی‌مانده خبر داد. سرمایه‌گذاری جدید، رقم کلی سرمایه را به ۴۳‌میلیون دلار افزایش داد،‌هرچند برآوردی مستقل، از رقم ۵۸ میلیون دلاری خبر می‌دهد. یک ماه بعد، برد باستیک از موسسان شرکت، با اعلام اینکه چاچا دیگر نیازی به اقدامات او ندارد، از ریاست شرکت کناره‌ گرفت. وی اشاره کرد که شرکت در وضعیت فعلی رکود جهانی، برای سودآوری تلاش خود را کرده و جنگیده است. ژوئیه‌۲۰۱۰ چاچا از طرف «لید۴۱۱» به‌عنوان یکی از «جذاب‌ترین شرکت‌های غرب میانه» شناخته شد. اوت ۲۰۱۱، این شرکت سرویس مبتنی بر پیام‌رسانی متنی خود را در انگلستان راه‌اندازی کرد و در همان ماه گزارش شد که بیش از ۷/ ۱میلیارد‌‌ سوال را پاسخ داده است. آوریل ۲۰۱۲، چاچا فعالیت‌های خود را در انگلستان متوقف کرد و دلیل این کار را پایین ‌بودن نسبی نرخ درگیری تبلیغاتی در انگلستان برای سرویس‌هایی دانست که قیمت رقابتی دارند. این اتفاق زنگ هشداری برای ادامه فعالیت‌های این شرکت بود. در نهایت دسامبر ۲۰۱۶ چاچا به علت ادامه‌ یافتن کاهش درآمد حاصل از تبلیغات خود، از پرداخت بدهی‌هایش عاجز ماند. در نتیجه، وام‌دهنده‌ اصلی که موسس شرکت، اسکات جونز، نام او را فاش نکرده، حساب‌های بانکی چاچا را خالی کرد. جونز افزود: ما برخی از دارایی‌هایمان را فروختیم، اما این کار برای عمل‌‌کردن به همه تعهدهای شرکت کافی نبود. متاسفانه طلبکاران و سهامداران ما، از جمله خود من، سرمایه‌گذاری‌شان را به‌زودی فسخ خواهند کرد.