تحقیقات نشان می‌دهند که احتمال پاسخ‌های مثبت در درخواستهای حضوری بیشتر است
چالش ارتباطات بین‌فردی در دورکاری
از آنجا که برنامهریزی شغلی دورکاری وکار ترکیبی برای بسیاری از کارمندان به اصلی جدید تبدیل شده است، بحث در مورد ارزش ارتباط شخصی قویا ادامه دارد. و در حالی که جنبه‌‌‌های متعددی برای این استدلال وجود دارد، یکی از جنبه‌‌‌هایی که هنوز به‌طور کامل بررسی نشده این است که چگونه ارتباطات دیجیتال بر تمایل افراد برای کمک به یکدیگر تاثیر می‌‌‌گذارد. در روزگار نه‌چندان دور برای همکاری تیمی در محل کار، اگر به کمک شخصی نیاز داشتید، اغلب پیش‌‌‌فرض این بود که به سادگی در سالن قدم بزنید و از وی سوال خود را بپرسید. اما امروزه، بسیاری از همین درخواست‌‌‌ها به صورت مجازی انجام می‌‌‌شوند، به‌طور مثال از طریق ایمیل، پیام متنی، چت ویدئویی، یا حتی یک تماس تلفنی که این‌روزها از مد افتاده است. این شیوه‌‌‌های ارتباطی جدید اغلب کارآمدتر به نظر می‌‌‌رسند - اما تحقیقات در دست تهیه ما نشان می‌دهد که گاهی اوقات این شیوه‌‌‌ها می‌توانند گران تمام شوند.
در دو مطالعه رفتاری، ما بیش از ۴۰۰ شرکت‌کننده از سراسر ایالات متحده و کانادا داشتیم که هر کدام از پنج دوست خود خواستند یک مقاله یک صفحه‌‌‌ای را برایشان تصحیح کنند. ما به‌طور تصادفی برای شرکت‌کنندگان وظایفی تعیین کردیم تا درخواستهای خود را به‌‌‌صورت حضوری یا دیجیتالی از طریق یک کانال ویدئویی همزمان مانند: برنامه زوم، یک پیام ویدئویی غیرهمزمان، یک کانال صوتی همزمان مانند تماس تلفنی، یک پیام صوتی ناهمزمان، یا یک کانال متنی مانند ایمیل ارائه کنند. سپس ارزیابی کردیم که در هر گروه چند نفر موافقت کردند تا کار تصحیح را انجام دهند. ما عمدا طیف گسترده‌‌‌ای از کانال‌‌‌های ارتباطی را به منظور بررسی تاثیرات عناصر مختلف ارتباط در این مطالعه گنجانده‌‌‌ایم: آیا عامل کلیدی، همزمانی خواهد بود؟ (یعنی اینکه آیا درخواست در زمان واقعی انجام شده است)؟ آیا ارتباط بصری تاثیرگذارتر از ارتباط منحصرا صوتی خواهد بود؟ آیا ارتباط حضوری همیشه از ارتباط مجازی پیشی می‌گیرد؟
تمام این نتایج محتمل به نظر می‌‌‌رسیدند، اما نتایج ما قطعی بود: مطالعه نشان داد به‌رغم محبوبیت فزاینده اشکال مختلف ارتباطات دیجیتال، اگر هدف شما گرفتن پاسخ «بله» است، هیچ چیز بهتر از حضور فیزیکی در اتاق نیست. به‌طور متوسط، چهار نفر از پنج نفر (یا ۸۰درصد) از افرادی که چهره به چهره از آنها درخواست صورت گرفته بود، با انجام کار موافقت کردند.
در مقابل، تنها ۴۸درصد از افرادی که از طریق هر نوع کانال ویدئویی یا صوتی از آنها درخواست شده بود با انجام کار موافقت کردند - به این معنی که در این زمینه، ارتباط حضوری ۶۷درصد برای دستیابی به پاسخ «بله» از هر شکل ارتباط تصویری یا صوتی موثرتر بود. جالب اینجاست که اگرچه ما طیف گسترده‌‌‌ای از ابزارهای ارتباط دیجیتال را آزمایش کردیم، تفاوت‌‌‌هایی که بین درخواستهای ارسال شده از طریق تماس ویدئویی، تماس تلفنی، پیام ویدئویی و پیام صوتی مشاهده کردیم به قدری کوچک بود که از نظرآماری ناچیز به نظر می‌‌‌رسید.با این اوصاف، در مطالعه دوم متوجه شدیم که کانال‌‌‌های ارتباطی صوتی و تصویری به طور قابل‌توجهی موثرتر از ایمیل هستند. تنها ۳۰ درصد از افرادی که از آنها خواسته شد یک کار تصحیح مشابه را از طریق ایمیل تکمیل کنند، با انجام آن موافقت کردند، در مقایسه با توافق ۵۵درصدی از افرادی که از طریق ویدئو یا صدا از آنها درخواست صورت گرفته بود. در این مطالعه درخواستهای ویدئویی و صوتی ۸۶درصد موثرتر از ایمیل بودند.این یافته‌‌‌ها تحقیقات قبلی ما را تایید می‌کند که در آن شرکت‌کنندگان از غریبه‌‌‌ها برای درخواست کمک کوچکی از طریق ایمیل یا شخصا اقدام می‌کردند، و دریافتیم که درخواستهای رو در رو ۳۴ برابر موثرتر از درخواستهای صورت گرفته به‌واسطه ایمیل هستند. با این وجود اگر از یک دوست سوالی می‌‌‌پرسید، تحقیقات ما سلسله مراتب واضحی از کانال‌‌‌های ارتباطی را نشان می‌دهد: تا حد زیادی نشستن رو در رو موثرترین رویکرد است، به دنبال آن هر شکلی از ارتباط تصویری یا صوتی و در نهایت ارتباط مبتنی‌بر متن قرار دارد. با وجود تفاوت‌‌‌های اساسی که مطالعات ما شناسایی کرد، متوجه شدیم که شرکت‌کنندگان ما تا حد زیادی از این اثرات بی‌‌‌اطلاع بودند. قبل از اینکه شرکت‌کنندگان درخواستهای خود را مطرح کنند، از آنها خواستیم پیش‌بینی کنند که چه تعداد از پنج نفری که می‌‌‌خواهند از آنها درخواست کمک کنند، با انجام آن کار موافقت خواهند کرد. در تمام مطالعات ما، شرکت‌کنندگان به طور مداوم انتظار داشتند که درخواست از طریق ایمیل یا یک کانال ویدئویی به اندازه درخواست حضوری موثر باشد، و اینکه درخواست از طریق یک کانال فقط صوتی تاثیر کمتری داشته باشد.
البته، احتمال دریافت پاسخ «بله» تنها یک موضوع است. ارتباط مجازی اغلب راحت‌‌‌‌‌‌تر از ملاقات حضوری است و گاهی اوقات تنها گزینه عملی است. علاوه بر این، تحقیقات قبلی نشان می‌دهد یکی از دلایلی که درخواستهای حضوری بسیار موثرتر هستند این است که «نه» گفتن به صورت حضوری می‌تواند برای افراد بسیار ناخوشایند باشد و افراد معذب شوند. بنابراین اگر نگران این هستید که یک همکار را در موقعیت نامناسبی قرار دهید، یا او را تحت فشار قرار دهید تا کاری را انجام دهد که واقعا ترجیح می‌دهدانجام ندهد، شاید بهتر باشد عمدا از یک کانال ارتباطی دیجیتالی استفاده کنید که اساسا جذابیت کمتری دارد.
تحقیقات ما نشان می‌دهد اگر هدف شما این است که پاسخ «بله» را دریافت کنید، پرسیدن رو در رو تقریبا همیشه بهترین گزینه برای شما خواهد بود - حتی اگر تمایل به برقراری ارتباط مجازی داردید ایمیل یا اپلیکیشن زوم به همان خوبی کار می‌کند.
