به گزارش خبرگزاری مهر،هوشنگ عشایری تصریح کرد: رویکرد داخلی کشور در حوزه مسکن به سمت بازآفرینی و نوسازی بافت‌های ناکارآمد شهری سوق پیدا کرده است و این موضوع این روزها به دلیل تکرار آن، سبب هدایت جریان ذهنی جامعه به سمت بازآفرینی شهری و ترویج عمومی آن شده است. وی احیای بافت‌های ناکارآمد شهری را نیازمند داشتن یک برنامه مدون و اراده ملی برای عملیاتی کردن و به انتها رساندن آن دانست و گفت: در ایران تجربه نشان‌داده که همسویی دستگاه‌ها به سختی انجام می‌شود و تنها زمانی که افراد تراز اول کشور به آن موضوع ورود می‌کنند، همگرایی‌ها جدی‌تر می‌شود. همین مساله در موضوع بازآفرینی شهری و دستور مستقیم رئیس‌جمهوری به اجرای آن پس از چهار سال صادق است.

معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: در اواخر سال ۹۲ موضوع بازآفرینی شهری مطرح شد و پس از چهار سال توانستیم برنامه مدونی برای آن تهیه کرده و با دستور مستقیم رئیس‌جمهوری، اجرای آن را کلید بزنیم. بافت‌های میانی و فرسوده شهرها در دهه‌های گذشته نتیجه توسعه شهرها به حاشیه بود که سبب شد بافت‌های میانی خالی از سکنه شوند و سکونتگاه‌های غیررسمی شکل بگیرد. وی با تاکید بر اینکه اقداماتی که در گذشته برای بازسازی بافت‌های فرسوده انجام شد نتایج مثبتی نداشت؛ چون بیشتر اقدامات حول بازسازی کالبدی می‌چرخید، افزود: از دیگر اشتباهات دهه‌های گذشته در بازسازی بافت‌های فرسوده این بود که از تهران برای محله‌های دیگر شهرها تصمیم‌گیری می‌شد و اراضی مردم را خریداری کرده و تسطیح می‌کردند. مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران خاطرنشان کرد: در دهه ۸۰ رویکرد حل مساله حاشیه‌نشینی، اجرای برنامه‌های بانک جهانی بود که به همین خاطر عملکرد‌ها، کمی بهتر از مبحث بافت‌های فرسوده عمل کردیم اما همان برنامه هم قابل نقد است. عشایری خاطرنشان کرد: این برنامه شامل ۹ زیربرنامه مختلف است که ۶ بُعد آن غیرکالبدی و سه بعد آن نیز کالبدی است. در بخش غیرکالبدی بیشتر بر ترویج و توسعه و توان‌افزایی اجتماعی و اقتصادی محلات تاکید شده است.