شرکت مشاوره نروژی «ریستاد انرژی» در یادداشتی نوشت: این دارایی‌ها اکنون ۱۱۱ میلیارد دلار ارزش داشته و معادل حدود دو‌سوم از تقاضای جهانی برای نفت هستند. قیمت نفت در آوریل به‌دنبال سقوط تقاضا بر اثر محدودیت‌های وضع شده برای مقابله با شیوع ویروس کرونا، به پایین‌ترین رکورد از سال ۱۹۹۹ تاکنون سقوط کرد و اگرچه از آن زمان بهبود یافته و به حدود ۴۰ دلار در هر بشکه رسیده است اما انتظار نمی‌رود در سال‌های آینده رشد چشمگیری داشته باشد. تحلیلگران می‌گویند این به معنای فرصت مناسب برای شرکت‌های کوچک‌تری نظیر سریکا انرژی، کایرن انرژی و جید استون انرژی به منظور خرید ارزان دارایی‌های نفت و گاز است. با این حال با توجه به محدود شدن شمار خریداران و عدم تمایل به وام‌دهی به بخش نفت و گاز، واگذاری این دارایی‌ها ممکن است دشوار باشد.

غول‌های نفتی برای افزایش درآمد و کاهش بدهی که در پی ریزش قیمت نفت انباشته شده است، نیاز دارند دارایی‌هایشان را بفروشند. شرکت‌های اروپایی نظیر بریتیش پترولیوم، شل و توتال که متعهد شده‌اند انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌هایشان را کاهش دهند، به‌دنبال متمرکز شدن بر فعالیت‌های نفت و گازی هستند که بیشترین سودآوری و کمترین آلایندگی را دارند. شرکت‌های اکسون موبیل و بریتیش پترولیوم هر کدام امیدوارند طی سال‌های آینده ۲۵ میلیارد دلار از دارایی‌هایشان را به فروش برسانند در حالی که شرکت شل فروش پنج میلیارد دلار در سال را هدف‌گذاری کرده است.

براساس گزارش رویترز، اسپیرو یوآکیم، مدیر جهانی منابع طبیعی در بانک سرمایه‌گذاری لازارد بر این باور است که مدیران شرکت‌های نفتی باید کسب و کار تولید و پالایش نفت و گازی را که تمایلی به نگهداری آنها ندارند جدا و مستقل کنند تا بتوانند سرمایه‌گذاران جدید را جذب کنند زیرا خریدارانی نظیر صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی تمایلی به خرید نشان نمی‌دهند.