در استراتژی جدید، انتظار می‌رود شورون قراردادهای گازی جدیدی با مصر، رژیم صهیونیستی و قطر منعقد کند و همزمان، هزینه اکتشاف شیل آمریکا را کاهش دهد. این طرح در اقدام شورون در خرید ۸/ ۱۱ میلیارد دلاری شرکت آمریکایی نوبل انرژی در ماه جاری به خوبی منعکس شده است. شرکت نوبل انرژی حدود ۴۰ درصد سهم در میدان گازی لِویاتان در دریای مدیترانه دارد. قرارداد مذکور به همکاری شورون با رژیم صهیونیستی منجر می‌شود که اخیرا در حال بهبود روابطش با برخی کشورهای عربی منطقه و عادی‌سازی روابط با آنهاست.

با این حال ریسک‌های سیاسی و امنیتی منطقه‌ای که در سال‌های اخیر مانع حضور برخی از شرکت‌های انرژی غربی در خاورمیانه شده بود، همچنان وجود دارد. جنگ در سوریه و یمن همچنان ادامه دارد و تبعات رقابت‌های منطقه‌ای نامعلوم مانده است. با وجود چنین ریسک‌هایی، شورون به تلاش‌های سرمایه‌گذاری در سراسر این منطقه ادامه می‌دهد. میدان لِویاتان و میادین دیگر نزدیک آن پتانسیل تبدیل شدن به نقاط مهم تامین سوخت منطقه‌ای را دارند. به گفته مدیرعامل شورون، این شرکت ممکن است گاز را به یک کارخانه LNG مصری ارسال کند و از آنجا گاز طبیعی مایع به اروپا یا آسیا صادر شود. انتظار می‌رود تقاضای جهانی برای گاز تا سال ۲۰۲۵ سالانه ۵/ ۱ درصد رشد کند و این رشد عمدتا با تقاضا از سوی چین و هند هدایت می‌شود. در مقابل مصرف نفت که سال گذشته ۱۰۰ میلیون بشکه در روز بود، ممکن است به پیک خود رسیده باشد و امسال به ۷/ ۹۱ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا می‌کند که پایین‌ترین میزان مصرف در ۷ سال اخیر است. خاورمیانه یک‌سوم از نفت و یک‌ششم از گاز طبیعی جهان را تولید می‌کند و همواره علاقه شرکت‌های نفتی خارجی را به خود جلب کرده است. شورون امسال نیمی از هزینه در بزرگ‌ترین میدان شیل آمریکا را کاهش داده و به حدود ۲میلیارد دلار رسانده است.