این کاهش تقاضا می‌تواند به نرخ ۲ میلیون بشکه در روز شتاب پیدا کرده و تا سال ۲۰۵۰ به ۳۵ میلیون بشکه در روز برسد و باعث کاهش ۶۰ درصدی انتشار کربن ناشی از استفاده از نفت در مقایسه با سطح فعلی شود. مصرف نفت در سال ۲۰۱۹ به رکورد حدود ۱۰۰ میلیون بشکه در روز رسید و انتظار می‌رود پس از کاهشی که سال گذشته تحت تاثیر پاندمی ویروس کرونا داشت، امسال بهبود قوی پیدا کند. در گزارش وود مکنزی آمده است: در نتیجه افت شدید مصرف، قیمت نفت اواخر دهه جاری شروع به سقوط می‌کند. تحت سناریوی گذار انرژی شتاب گرفته، انتظار می‌رود میانگین قیمت هر بشکه نفت برنت تا سال ۲۰۳۰ به ۴۰ دلار در مقایسه با قیمت فعلی ۶۵ دلار نزول کند. نفت برنت تا سال ۲۰۵۰ ممکن است به ۱۰ تا ۱۸ دلار سقوط کند.

آن لوییس هیتل از شرکت وود مکنزی گفت: اگر گرمایش جهانی را در سقف ۲ درجه محدودیت تعیین شده توسط توافق اقلیمی پاریس نگه داریم، وضعیت انرژی دچار تغییر اساسی خواهد شد. با این حال سیاست‌های فعلی جهان فاصله زیادی با توافق اقلیمی پاریس دارند و گرمایش جهانی در حال حاضر در مسیر رشد ۳ درجه‌ای از سطح پیش از صنعتی شدن تا سال ۲۱۰۰ است. افت سریع تقاضا همچنین به معنای آن است که منابع فعلی عرضه نفت برای تامین کل تقاضای آتی کافی خواهند بود و نیاز محدودی به توسعه میادین نفتی جدید وجود دارد. کاهش شدید تقاضا و قیمت‌های نفت در دهه‌های آینده، تاثیر عمیقی روی تولیدکنندگان بزرگ نفت نظیر اعضای اوپک خواهد داشت. طبق گزارش وود مکنزی، افت شدید تقاضا مانع از آن خواهد شد که تولیدکنندگان بزرگ نفت بازار را مدیریت کرده و قیمت‌ها را به شکلی که امروز حمایت می‌شود، پشتیبانی کنند. اگرچه این تولیدکنندگان توانایی تاثیرگذاری روی قیمت نفت را از دست می‌دهند اما تولیدکنندگان کم هزینه خاورمیانه همچنان فراهم‌کنندگان اصلی نفت می‌مانند.