او معتقد است که با وجود رشد خوب طلای سیاه تا اینجای کار، فشار نزولی بر قیمت‌ها تا پایان سال بیشتر از فشار افزایشی خواهد بود و این می‌تواند به این معنا باشد که احتمالا قیمت نفت دست‌کم به طور پایدار سطحی بالاتر را تا آن زمان نخواهد دید.  به گفته لینچ، با توجه به شکنندگی اقتصاد جهانی که بسیاری از نقاط هنوز به شدت از پاندمی آسیب می‌بینند که شامل اروپا با سهمی ۱۵ درصدی در تقاضای جهانی نفت نیز می‌شود، موجودی‌های کافی نفت در انبارها و ظرفیت تولید اضافی نفت که هنوز نزدیک به اوج ۳۰ ساله قرار دارد، سطوح قیمتی فعلی شاید غیر‌قابل توجیه به نظر برسند.

اگر فرض کنیم قیمت بالای نفت فقط نتیجه ایجاد حباب توسط تزریق بسته محرک مالی نیست، به نظر می‌رسد که بازار در حال نظاره ریکاوری تقاضا (توزیع واکسن) و کاهش موجودی‌ها است. در واقع اما آژانس بین‌المللی انرژی انتظاراتش را برای رجوع به منابع نفتی اوپک پلاس در ماه‌های اخیر کاهش داده که تا حدود زیادی منعکس کننده تاثیر جهش‌های شیوع کرونا در برخی کشورها است.

شاید چیزی که برای معامله‌گران مهم‌تر بوده (که باعث افزایش قیمت نفت پس از گزارش آژانس شده)، این تخمین آژانس بود که موجودی‌های کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در ماه فوریه هر روز تقریبا ۲ میلیون بشکه کاهش یافته است که یکی از تندترین تغییرات در سال‌های اخیر به حساب می‌آید. احتمالا همین اتفاق در ماه مارس هم افتاده باشد به خصوص اینکه کاهش تولید یکجانبه عربستان نیز در جریان بود. بنابراین، کاملا ممکن است موجودی‌ها نزدیک به سطح نرمال باشند. با این حال، از آنجا که تقاضا هنوز حدود ۵ درصد زیر سطح پیش از پاندمی است، تخمین‌ها از موجودی‌های پایان ماه فوریه بیش از ۱۰۰ میلیون بشکه بالا هستند.

علاوه بر این، تولید اوپک پلاس تا پایان سال حدود ۷ میلیون بشکه در روز کمتر از پیش از کرونا باقی خواهد ماند و به این معنی است که تا آن زمان همچنان ظرفیت تولید اضافی البته نه خیلی زیاد در بازار نفت وجود خواهد داشت. این موضوع نیز می‌تواند بر قیمت‌ها فشار نزولی وارد کند و مانع از پیشروی قیمت‌ها به سطوح بالاتر شود.