اگرچه برخی از آمار ممکن است مایه خوش‌بینی سعودی‌ها باشد، اما نگاه دقیق‌تر به وضعیت نشان می‌دهد سعودی‌ها به دلیل تهدید عرضه از سوی آمریکا و روسیه، همچنان با وضعیت ایده‌آلی که می‌خواهند فاصله دارند. در واقع به نظر می‌رسد روسیه بحران اخیر آلودگی نفت را پشت سر گذاشته و با اعلام تحکیم روابطش با چین، حتی عرضه رو به رشد آمریکا را مورد تهدید قرار داده است. شرکت دولتی آرامکو در فاصله ژانویه تا مه برتری خود را در چین که بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت آسیا به شمار می‌رود، حفظ کرد. طبق آمار اداره کل گمرک چین، این کشور ۹/ ۲۲۳ میلیون بشکه نفت خام از عربستان سعودی وارد کرد که ۸/ ۹ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشت. این وضعیت با توجه به اضافه شدن دو پالایشگاه خصوصی ژیجیانگ پتروکمیکال و هنگلی پتروکمیکال به مشتریان آرامکو قابل پیش‌بینی بوده است. بدون قرارداد با این مشتریان جدید، سعودی‌ها جایگاه برتری خود در صادرات نفت به چین را به روس‌ها واگذار می‌کردند. روسیه در فاصله ژانویه تا مه بیش از ۲۲۰ میلیون بشکه نفت به چین صادر کرد و ۶/ ۱۴درصد سهم از این بازار داشت. وضعیت مشابه در میان سایر مشتریان آسیایی بزرگ دیده شد. کره‌جنوبی در فاصله ژانویه تا مه ۶/ ۱۲۶ میلیون بشکه نفت از عربستان سعودی خریداری کرد که ۲/ ۱ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته کمتر بود. ژاپن هم در همین مدت حدود ۵/ ۵درصد نفت کمتری از عربستان سعودی خریداری کرد. روسیه در توافق کاهش تولید اوپک پلاس انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به عربستان سعودی دارد. روس‌ها هر زمان که بخواهند هر میزان که مایل باشند نفت تولید می‌کنند در حالی که سعودی‌ها عمده بار کاهش تولید را بر دوش گرفته‌اند. به گفته مهرداد عمادی، مدیر تحلیل ریسک جهانی در شرکت بتاماتریکس، روس‌ها استراتژی برای هدف قرار دادن آسیا به‌طور کلی و چین به‌طور خاص را پس از راه‌اندازی خط لوله سیبری شرقی_اقیانوس آرام در سال ۲۰۱۰ پیاده کردند. این خط لوله امکان صادرات مستقیم نفت بیشتر به آسیا را فراهم کرد و در ژانویه سال گذشته با راه‌اندازی یک خط لوله موازی دیگر که به چین اجازه می‌دهد سالانه حدود ۳۰ میلیون تن یا معادل ۶۰۰ هزار بشکه در روز نفت از روسیه وارد کند، تقویت شد.ایده اصلی افزایش صادرات به آسیا از طریق افزایش تولید در سیبری شرقی بود، اما این اتفاق در زمان مورد نظر محقق نشد و روسیه مجبور شد در صادرات نفت به اروپا تغییراتی انجام دهد. تا پایان سال ۲۰۱۷ سطح صادرات نفت اسپو به آسیا در مقایسه با سال ۲۰۱۰ چهار برابر افزایش یافت و به ۲/ ۱میلیون بشکه در روز رسید و آن طور که وزارت انرژی روسیه اعلام کرده، قرار است در سال ۲۰۲۰ به حدود ۶/ ۱میلیون بشکه در روز افزایش پیدا کند. این آمار شامل تحویل بلندمدت نفت به چین از طریق خط لوله اسکوورودینو-موهه و همچنین محموله‌های تک از طریق بندر کازمینو در اقیانوس آرام است. تلاش روسیه برای تصرف هر چه سریع‌تر بازار آسیا به خصوص چین، دلیل اصلی کاهش کیفیت جریان صادرات نفت اسپو به اروپا حتی پیش از بحران اخیر آلودگی نفت خط لوله دروژبا بوده است.