معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران با اشاره به روش سنتی ۱۱۰ساله پالایشگاه در تولید سوخت گفت: با نگاهی سنتی از گذشته تاکنون تولید سوخت در پالایشگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در دستور کار بوده و تمرکز ساخت پالایشگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها براساس تولید فرآورده‌های نفتی در مصرف سوخت در بخش حمل‌‌‌‌‌‌‌‌‌ونقل بوده است. این درحالی است که براساس مطالعات کارشناسان این روند تا چند سال آینده تغییر خواهد کرد.  زیار افزود: با توجه به متنوع‌شدن سبد سوختی در دنیا و اضافه‌شدن سوخت‌های هیدروژنی، سولار و... که جایگزین سوخت‌های فسیلی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، کارشناسان معتقدند چند سال آینده روند فزاینده مصرف سوخت فسیلی روندی کاهشی خواهد داشت. وی با اشاره به ذخایر هیدروکربوری موجود در کشور ادامه داد: با توجه به جایگاه کشور درباره ذخایر نفت و گاز، پرسشی که مطرح است بر این مبنا خواهد بود که باید چه روندی را درپیش بگیرد؟ آیا باید همچنان سیاست سوخت‌‌‌‌‌‌‌‌‌محوری را دنبال کند؟ قطع به یقین این سیاست نمی‌تواند به لحاظ سودآوری و بازار مصرف چندان توجیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌پذیر باشد.  معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی تاکید کرد: بنابراین باید در این شرایط تمهید‌هایی را به‌‌‌‌‌‌‌‌‌کار گرفت که در تکمیل زنجیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ارزش طی دهه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آینده دچار مشکل نشده و در ادامه بتوان نیازهای سال‌ها متمادی را در بازارهای مصرف تامین کرد، از همین‌رو موضوع تلفیق واحدهای پالایشگاهی با پتروشیمی شکل گرفت.  زیار توضیح داد: در توسعه پتروپالایشگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها می‌توان کشور را به‌عنوان تامین‌‌‌‌‌‌‌‌‌کننده انرژی و محصولات پایین‌‌‌‌‌‌‌‌‌دست در جایگاه شایسته خود قرار داد. این درحالی است که امروز پالایشگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ما با توجه به ضریب پیچیدگی و الگوهای پالایشی که دارند، فقط در بحث تولید سوخت فعال هستند.  به گفته وی، هرچند اکنون با توجه به نیاز کشور تولید سوخت فزاینده خواهد بود، اما باید با توجه به نگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بین‌‌‌‌‌‌‌‌‌المللی که در اقتصاد دنیا رخ خواهد داد، جایگاه خود را در الگوهای تازه پالایشی تثبیت کنیم. معاون مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی اظهار کرد: در این فرآیند بحثی به‌نام COTC وجود دارد که می‌توان در آن به سمتی حرکت کرد که نفت‌خام را در طراحی الگوهای جدید به سمت کاهش تولید سوخت و تولید بیشتر مواد شیمیایی سوق داد. این روال می‌تواند در آینده جایگزین پالایشگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سوخت‌‌‌‌‌‌‌‌‌محور باشد تا هم توازن تولید سوخت و مواد شیمیایی را برقرار کند و هم‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اینکه میزان سودآوری را نسبت به الگوهای کنونی ارتقا دهد.