احسان رحمانی، مدیرعامل شرکت مسبار کاوه، با اعلام این مطلب به «دنیای اقتصاد» گفت: در سال ۱۳۸۰، دولت بورس کالا را به منظور رفع این مشکل، ایجاد کرد؛ اما در عمل مشکل رفع نشد.وی افزود: به‌طور طبیعی در تمام بورس‌های دنیا، عده‌ای در بورس عرضه‌کننده و عده‌ای خریدار هستند اما در ایران در برخی موارد، یک عرضه‌کننده و چندین خریدار داریم بنابراین رقابت در این فضا امکان‌پذیر نیست. به‌عنوان مثال در آلومینیوم تنها ۲ شرکت قابلیت عرضه محصول را دارند که یکی از آنها (آلومینیوم المهدی) در بورس حضور ندارد و محصول خود را صادر می‌کند.

مدیرعامل شرکت مسبار کاوه تصریح کرد: این مورد (انحصاری بودن عرضه) موجب می‌شود شرکت‌های تولیدی مانند ما، برای تامین مواد اولیه خود، به سراغ واسطه‌ها و قیمت‌های بالا بروند. دلیل این اتفاق، سهمیه‌‌ پایینی است که بورس برای شرکت‌ها در نظر گرفته است؛ برای مثال ما در مسبار کاوه روزی ۸۰ تن آلومینیوم تولید می‌کنیم؛ اما تنها هفته‌ای ۲۰ تن از بورس شمش آلومینیوم دریافت می‌کنیم.رحمانی در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان کمبود شمش آلومینیوم را از طریق واردات تامین کرد، گفت: به دلیل مشکلات مالی- بانکی کشور، واردات و صادرات کار دشواری است. دلیل دیگری که واردات شمش آلومینیوم را سخت می‌کند، بحث تعرفه‌ای است که برخی کشورها بر صادرات اعمال می‌کنند. از آنجا که شمش آلومینیوم مواد اولیه محسوب می‌شود، برخی از کشورها مانند چین، روی صادرات آن هم تعرفه گمرکی اعمال می‌کنند.

 وی افزود: همچنین برای واردات در کشور نیز تعرفه حدود ۵ درصدی وجود دارد که اگر دولت بتواند این تعرفه برای مواد اولیه را صفر کند، شرکت‌های بخش خصوصی شاید بتوانند قسمتی از مواد اولیه خود را وارد کنند و بازار از انحصار شبه دولتی‌ها خارج شود.

 البته پیشنهاد می‌کنم که با توجه به ظرفیت مصرف در کشور دولت با ایجاد تعرفه برای صادرات مواد اولیه و خام، بخش خصوصی را در تامین مواد اولیه کمک کند.

مدیرعامل شرکت مسبار کاوه درباره اقدامات این شرکت در بحث سرمایه‌گذاری در صنعت برق گفت: در حوزه سرمایه‌گذاری با توجه به راهبرد تامین شده خود در توسعه محصولات صنعت برق، شرکت آلومینیوم کوهرنگ زاگرس را به منظور تولید مواد آلومینیومی و آلومینیوم آلیاژی در صنعت برق تاسیس کردیم. این شرکت مواد آلومینیومی و آلومینیوم آلیاژی مورد استفاده در خطوط انتقال و توزیع برق را برای نخستین بار در ایران تولید کرد.

وی با اشاره به چالش‌ها و مشکلات موجود در مسیر اجرای پروژه‌های این شرکت تصریح کرد: یکی از مشکلات اساسی موجود در راه توسعه بخش خصوصی نوسانات اقتصادی و ارزی است که سرمایه‌گذاری را با ریسک بسیار بالا روبه‌رو و این کار را غیر اقتصادی کرده است. همچنین یکی از بزرگ‌ترین چالش دیگر این صنعت تامین مواد اولیه است.

 توسعه‌های بدون توجیه‌اقتصادی و عدم توجه به ظرفیت‌های کشور، ریسک بالای سرمایه‌گذاری در این حوزه، عدم توانایی رقابت با کشورهای دیگر به دلیل تحریم‌های اقتصادی و بانکی و عدم برقراری ارتباط علمی، از دیگر مشکلات موجود در این صنعت است.

مدیرعامل شرکت مسبار کاوه درخصوص راهکارها و پیشنهادهایی برای حل این مشکلات گفت: اگر دولت بتواند به جای حمایت از بخش‌های به اصطلاح خصولتی از بخش خصوصی واقعی حمایت کند، بسیاری از مشکلات بر طرف خواهد شد. به خصوص در تامین نقدینگی پروژه‌های دولتی که شرکت‌های خصوصی از طرف دولت به دلیل عدم پرداخت به موقع مطالبات، تحت فشار هستند و از این رو جهت تامین نقدینگی مجبور به اخذ وام با سودهای بسیار بالا از بانک‌ها هستند.

همچنین حل مشکل ارزش افزوده و حمایت از صادرکنندگان با ارائه تسهیلات بانکی مناسب، از دیگر اقداماتی است که دولت می‌تواند برای تقویت بخش خصوصی انجام دهد.

رحمانی درباره تاریخچه و زمینه فعالیت شرکت مسبار کاوه در ادامه گفت: این مجموعه در سال ۱۳۸۰ با هدف رشد و توسعه صنعت برق، تکمیل زنجیره تولید مس و آلومینیوم به منظور ایجاد ارزش افزوده، راه‌اندازی شد. در ابتدای کار با توجه چالش‌های آن زمان (مشکلات مربوط به تامین مواد اولیه برای سازندگان تابلو برق) نخستین خط تولید تسمه مسی را متناسب با تکنولوژی‌های روز راه‌اندازی کردیم.

 

اخبار مرتبط