این قطعی‌ها ممکن است برنامه‌ریزی شده یا اتفاقی باشد. تناوب و طول زمان قطعی برق نیز می‌تواند در حالت‌های مختلف متفاوت باشد. به‌طور کلی می‌توان عوامل قطعی‌ برق را به چند دسته تقسیم کرد: عوامل طرف عرضه، عوامل طرف تقاضا، عوامل اقتصاد سیاسی و ... . از جمله عوامل طرف عرضه‌ای که ممکن است موجب قطعی برق شود عبارتند از: تولید برق ناکافی، ضعف شبکه و فعالیت‌های تعمیر و نگهداری برنامه‌ریزی‌شده. به‌عنوان مثال، تولید برق ناکافی، یک چالش معمول در هند است، جایی که تولیدکنندگان صنعت برق معمولا در پاسخگویی به اوج بار تقاضا و سرمایه‌گذاران و دولت‌های محلی در دستیابی به اهداف سرمایه‌گذاری خود ناموفق بوده‌اند. ضعف شبکه نیز می‌تواند اخلال در خطوط انتقال و توزیع را به همراه داشته باشد و در نهایت مدرن‌سازی خطوط و تجهیزات، برق‌رسانی به مشتریان جدید و جابه‌جایی زیرساخت‌ها از جمله عواملی هستند که نیاز به تعمیر و نگهداری را در شبکه برق ایجاد می‌کنند، نیازی که نتیجه آن قطعی برق است. به عقیده کارشناسان، می‌توان از طرق مختلف به عوامل طرف عرضه قطعی برق رسیدگی کرد. به‌عنوان مثال، ظرفیت تولید ناکافی و ضعف شبکه از طریق سرمایه‌گذاری برای توسعه، به‌روز‌رسانی و مدرن‌سازی شبکه برق قابل حل است. هزینه‌های قطعی‌ مربوط به تعمیر و نگهداری را نیز می‌توان با اطلاع‌رسانی به موقع به مشترکان یا بهبود و ارتقای روش‌های تعمیر و نگهداری به حداقل رساند.

قطعی‌ برق زمانی اتفاق می‌افتد که اوج تقاضا از کل مقدار برقی که شبکه قابلیت عرضه دارد، تجاوز کند. این نابرابری ممکن است در نتیجه عوامل موقتی یا ناشی از یک روند بلندمدت باشد. به‌عنوان مثال، از جمله عوامل موقتی می‌توان به افزایش تقاضا در شرایط آب‌وهوایی شدید (نظیر تابستان‌های گرم) اشاره کرد. گرچه این نوع از قطعی‌ها فرصتی برای ارزیابی هزینه‌های قطعی برق ایجاد می‌کند، اما رسیدگی‌ به آنها بسیار چالش‌برانگیز است. از جمله راه‌حل‌های مربوط به این نوع قطعی‌ها می‌توان به ارتقای زیرساخت‌های طرف عرضه، سرمایه‌گذاری در ژنراتور‌های خصوصی در طرف تقاضا و استفاده از قیمت‌گذاری مبتنی بر زمان به منظور کاهش تقاضا در زمان‌های اوج مصرف اشاره کرد. از جمله روندهای بلندمدتی که می‌تواند منجر به نابرابری عرضه و تقاضای برق شود، رشد اقتصادی در کنار افزایش غیرمنتظره تقاضای انرژی است. در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه به‌طور روز افزون تقاضا برای برق در حال افزایش است، در حالی که عرضه ممکن است از آن جا بماند. این موضوع نیاز به داده‌های بهتر و به خصوص، بهبود روش‌های ارزیابی و پیش‌بینی دسترسی به مصرف برق را ایجاد می‌کند.