در سال ۲۰۱۸ نیز صنعت برق بیش از انرژی‌های دیگر میزبان سرمایه‌گذاری بود که این روند برای دومین سال متوالی تکرار شد. از این میان چین حدود یک‌پنجم از کل میزان سرمایه‌گذاری در حوزه برق را به خود اختصاص داده است و ایالات‌متحده آمریکا و اروپا در رتبه‌های بعدی قرار دارند. به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل روزنامه «دنیای اقتصاد»، گزارش آژانس بین‌المللی انرژی(IEA) نشان می‌دهد که طی دهه اخیر نسبت سرمایه‌گذاری جهانی در حوزه برق همراه با رشد تقاضا به‌طور میانگین به بیش از دو برابر افزایش داشته است. عوامل این موضوع نیز عملی کردن مشوق‌ها برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و توسعه شبکه‌های برق بوده است. همچنین میزان سرمایه‌گذاری‌ها در سال ۲۰۱۷ در شبکه برق با شیب کند‌تری به میزان یک درصد افزایش داشته و به ۳۰۰میلیارد دلار رسیده است. چین در این زمینه نیز رتبه نخست را به خود اختصاص داده است و پس از آن نیز آمریکا قرار دارد. در سال ۲۰۱۸ صنعت برق نسبت به دیگر بخش‌های انرژی میزبان بیشترین سرمایه‌گذاری در سطح جهانی برای دومین سال پیاپی بود. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت بسزای برق در توسعه اقتصاد است که با سرمایه‌گذاری در بخش تولید برق و انرژی‌های تجدید‌پذیر همراه است. چین بار دیگر عنوان مهم‌ترین مقصد سرمایه‌گذاری در بخش انرژی را به خود اختصاص داد که یک‌پنجم از کل سرمایه‌گذاری جهانی را شامل می‌شود.

عوامل افزایش سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی چین، شبکه و زنجیره تولید برق با آلایندگی پایین و نیز افزایش کارآمدی انرژی هستند. نام آمریکا نیز کماکان به‌عنوان دومین کشوری مطرح است که بیشترین میزان سرمایه‌گذاری در حوزه برق را جذب کرده است. همچنین اروپا در سرمایه‌گذاری انرژی و برق سهم ۱۵ درصدی را دارد که در راستای افزایش کارآمدی تولید برق نسبت به سال‌های گذشته با افزایش روبه رو بوده است. بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۲۰۱۶، تولید ناخالص برق از ۶ هزار و ۲۹۸ تراوات به ۲۵ هزار و ۸۲ تراوات رسیده است که این میزان رشد ۳/ ۳ درصدی را در هر سال نشان می‌دهد. در سال ۲۰۱۶، تولید برق ۹/ ۲ درصد نسبت به سال ۲۰۱۵ افزایش داشته است. از سال ۱۹۷۴ تولید برق به‌طور مرتب سالانه با افزایش روبه‌رو بوده است. تنها از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ به دلیل بروز بحران اقتصادی در کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه(OECD) تولید برق در سطح جهانی با کاهش مواجه شد. در سال ۲۰۱۶ سهم تولید برق کشورهای غیر OECD از جمله ایران به ۲/ ۵۶ درصد از کل برق تولیدی در جهان رسید که نشان‌دهنده رشد بیش از دوبرابری سهم آنها نسبت به سال ۱۹۷۴ بوده است. این موضوع نشان‌دهنده میزان بالاتر میانگین رشد تولید برق در این کشورها نسبت به متوسط سالانه جهانی بوده است. از سال ۱۹۷۴ تا ۲۰۰۰ درصد رشد تولید برق در کشورهای غیرعضو ۶/ ۴ بوده است؛ این در حالی است که در کشورهای عضو OECD این میزان ۳ درصد بوده است. با این حال پس از ورود به قرن بیستم میزان تولید در حوزه تولید برق در کشورهای عضو OECD و کشورهای غیرعضو تفاوت محسوسی پیدا کرد‌ه‌ است.

به‌طوری که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۱ در حالی که سهم تولید برق در کشورهای غیرعضو با رشد ۴/ ۶ درصدی همراه بوده است، اما در کشورهای پیشرفته‌تر که عضو سازمان مذکور به‌شمار می‌آیند تنها ۱/ ۱ درصد بوده و طی ۶ سال اخیر نیز در این کشورها رشد تولید برق تنها ۱/ ۰ درصد افزایش داشته است. در سال ۲۰۱۷ و در کشورهای عضو OECD، از مجموع برق تولید شده سهم زغال‌سنگ ۳/ ۲۷ درصد، گاز طبیعی ۸/ ۲۶ درصد، انرژی هسته‌ای ۷/ ۱۷ درصد، انرژی‌های تجدید‌پذیر مانند انرژی باد و خورشید ۶/ ۹ درصد، آب ۳/ ۱۳درصد، پسماندها ۲/ ۳ درصد و نفت ۲ درصد بوده است. این در حالی است که در کشورهای غیر‌عضو زغال سنگ سهم قابل توجهی از تولید برق را با ۵/ ۴۶ درصد به خود اختصاص داده است.پس از آن نیز گاز طبیعی ۸/ ۱۹ درصد، آب ۱/ ۱۹ درصد، نفت ۹/ ۴ درصد، انرژی هسته‌ای ۶/ ۴ درصد، انرژی‌های تجدید‌پذیر ۸/ ۳ درصد و پسماندها ۵/ ۱ درصد از برق تولیدی را به خود اختصاص داده‌اند. در سال ۲۰۱۶، مجموع مصرف جهانی برق به حدود ۲۱ هزار تراوات رسید که این میزان ۲/ ۳ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۵ بود. همچنین میزان متوسط رشد مصرف برق از سال ۱۹۷۴ تا ۲۰۱۶میلادی ۳/ ۳ درصد بوده است. همچنین در کشورهای عضو OECD میزان مصرف برق در سال ۲۰۱۶ به ۹ هزار و ۵۱۲ رسید که نسبت به سال ۲۰۱۵ رشد ۴/ ۱ درصدی داشت.