نیروگاه‌ها در عصر کرونا

فرهور در پاسخ به اینکه نیروگاه شهیدرجایی در دوران کرونا در چه شرایطی به‌سر می‌برد، اظهار کرد: زمانی‌که پیامدهای اصلی مربوط به ویروس کرونا مطرح شد و دولت هم پروتکل‌های بهداشتی را توسط وزارت بهداشت اعلام کرد، نیروگاه‌ها از همان روزهای اول به‌دنبال ایجاد اعتماد در میان کارکنان خود بودند تا محل کارشان به شکل مناسب ضدعفونی و غربالگری شود. ایجاد جو اعتماد، اولین رکنی بود که در نیروگاه شهیدرجایی هم اتفاق افتاد.

مدیرعامل نیروگاه شهیدرجایی افزود: اما نکته دوم این بود که ما بتوانیم تجهیزات و لوازم ضدعفونی‌کننده را برای بهداشت کارکنان به مقدار کافی در دسترس آنها قرار دهیم و این اقدام هم به‌رغم اینکه در روزهای نخست شیوع کرونا تامین لوازمی از جمله ماسک و محلول ضدعفونی‌کننده پوست سخت بود، به‌خوبی انجام شد.

او با اشاره به اینکه موضوع تامین برق پایدار برای شهروندان در این دوران بسیار حائز اهمیت است، گفت: درجه اهمیت این مساله این است که به‌دلیل سایه‌اندازی کرونا، این روزها مردم با وسایل برقی مانند تلویزیون، رایانه و سایر تجهیزات و دستگاه‌ها، سروکار بیشتری دارند. به همین دلیل سعی شده برق را به‌صورت پایدار تامین کنیم و دولت هم تسهیلاتی برای هموطنان درخصوص هزینه برق در نظر گرفته است.

فرهور در ادامه به موضوع تامین برق پایدار در پیک تابستان امسال اشاره کرد و گفت: از سوی دیگر، نیروگاه‌ها باید برای پیک تابستان هم آماده شوند و با بالاترین کیفیت در مدار باشند. اما برای اینکه هم تعمیرات درست انجام شود و هم مبانی فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنیم، سعی کرده‌ایم پایش تجهیزات نیروگاهی را تغییر دهیم. در حقیقت با این‌کار عیوبی را که در تجهیزات وجود دارد به موقع تشخیص می‌دهیم تا در همان مراحل اولیه، اشکالات رفع شوند و نیروی انسانی کمتری در این روزها به خدمت گرفته شوند.

او افزود: اکنون نگاه ما این است که اولویت‌های تعمیراتی را زودتر تشخیص بدهیم تا بتوانیم با حجم کار کمتر و نیروی انسانی کمتر، از این روزها عبور کنیم.

مدیرعامل نیروگاه شهیدرجایی در پاسخ به این پرسش که اگر در پیک امسال و با گرم شدن هوا همچنان سایه کرونا بر سر کشورمان باشد، آیا شرایط متفاوتی برای تامین برق را تجربه خواهیم کرد، گفت: طبق روال هر سال، نیروگاه‌ها تعمیرات را از اول مهرماه تا آخر اردیبهشت ادامه می‌دادند و واحدهای تولید برق به‌نوبت تحت تعمیر قرار می‌گرفت. در زمستان سال ۱۳۹۸ به‌دلیل اینکه سوخت گاز طبیعی برای نیروگاه‌ها به شدت محدود شده بود، تعدادی از نیروگاه‌ها که سوخت دوم آنها مازوت بود، بیشتر در مدار تولید قرار گرفتند و به واحدهای بخاری که با سوخت مازوت فعالیت داشتند، اجازه داده نشد تا برنامه‌های تعمیراتی‌شان را در زمستان انجام دهند. به این ترتیب یکسری از برنامه‌های تعمیراتی با تاخیر مواجه شد، اما نیروگاه‌های سیکل‌ترکیبی خوشبختانه توانستند مطابق با برنامه‌های هرساله پیش‌بروند.

او افزود: درحال‌حاضر، استراتژی نیروگاه شهیدرجایی به این شکل است که ما کارکنان شرکت را از ابتلای احتمالی به کرونا مصون بداریم تا نیروی انسانی همچنان بتواند با قدرت در تابستان هم به خدمت‌رسانی ادامه دهد زیرا اگر آنها دچار مشکل شوند، هر چقدر نیروگاه آماده باشد باز هم نمی‌توان این واحدها را به بهره‌برداری رساند. در این بین، حتی اگر در شرایط بحرانی قرار بگیریم، پیش‌بینی شده است که از نیروهای بازنشسته متخصص استفاده کنیم.

فرهور در مورد اینکه چشم‌انداز صنعت برق در سال ۹۹ چگونه خواهد بود، اظهار کرد: در ایران گفته می‌شود نفت بلای جانمان است، درحالی‌که در سایر کشور‌ها این‌گونه فکر نمی‌کنند.

او ادامه داد: به‌نظر می‌رسد راهبرد کلان‌تری درخصوص نفت و انرژی در کشور داشته باشیم تا سیاست‌های وزارتخانه‌‌های حوزه انرژی چه در داخل کشور و چه در بیرون از کشور، هماهنگی و همسویی بیشتر داشته باشد.

بنابراین اگر بتوان یک راهبرد کلان ۲۰ساله تعریف کرد، بر پایه آن، برنامه‌ریزی قوی‌تری در صنعت برق توسط متخصصان وزارت نیرو طراحی خواهد شد. این راهبرد کلان به‌نحوی خواهد بود که حداقل برای ۵ دوره ریاست‌جمهوری آینده ثابت خواهد بود.

حال اگر با توجه به تغییرات جهانی، به بازنگری مجدد این راهبرد نیاز بود، این تغییرات باید با در نظر گرفتن منافع طولانی‌مدت صورت پذیرد.

او اظهار کرد: صنعت برق را تا زمانی که نگاه مردم به آن نگاه صرفا خدماتی محض دولتی است، نمی‌توان از بحران‌ عدم سرمایه‌گذاری نجات داد. بدون شک نمی‌توانیم یک روزه رفتارمان را تغییر دهیم که مردم انرژی برق را با قیمت واقعی خریداری کنند. در همین راستا، نخست باید اطمینان مردم و مسوولان جلب شود که صنعت برق، هدررفت منابع ندارد. از طرفی، مجلس شورای اسلامی در یک دوره ابلاغ کرد که نیروگاه‌ها به راندمان مشخصی دست یابند. با توجه به تنوع کلاس نیروگاه‌ها، نمی‌توان انتظار داشت نیروگاهی که در سطح کلاس E هست به یک‌باره در سطح کلاسF یا Jقرار گیرد. قابلیت هر کدام از نیروگاه‌ها متفاوت است؛ بنابراین امکان ارتقای راندمان همه نیروگاه‌ها به راندمان بالاتر از طراحی عملا امکان‌پذیر نیست. برخی تجهیزات نیروگاه‌ها به دهه ۱۹۶۰ بازمی‌گردد.  مدیرعامل نیروگاه شهید رجایی در پایان گفت: در یک برنامه بلندمدت مشخص خواهد شد کدام نیروگاه‌ها باید بازنشسته شوند و کدام‌یک از آنها باید کلاس‌شان را تغییر دهند، ضمن اینکه با محیط‌زیست هم سازگاری داشته باشند. اما متاسفانه نگاه برخی از متولیان بر «بایدها» متمرکز است. درحالی‌که علم و صنعت، «بایدها» را نمی‌پذیرد و نمی‌توان با چوب جادویی از نیروگاهی که متعلق به سال ۱۹۶۰ است انتظار راندمان بالا داشت.