سال ۱۳۳۲ تیمی به نام شهربانی تاسیس شد و نام این تیم ۱۰ سال بعد به پاس تغییر یافت. پس از آن، دوران پرافتخار نماینده فوتبال تهران آغاز شد. پاس در مجموع پنج قهرمانی و پنج نایب قهرمانی لیگ در تاریخ مسابقات فوتبال کشور به دست آورد، اما این افتخارات هم برای تامل مدیران ورزش کشور در نابودی این تیم بی‌تاثیر بود. سال ۸۶ و با حاتم‌بخشی‌های مدیران سازمان تربیت بدنی و مسوولان دولت وقت، امتیاز تیم‌های صباباترى تهران به قم، پیکان تهران به قزوین و پاس بزرگ هم به همدان واگذار شد تا مهری باشد بر پایان ۵۴ سال افتخار. «پاس» دادن‌هایی که سرنوشتی جز زوال این تیم‌ها در پی نداشت. با نابودی این تیم‌ها باید گفت که ریشه فوتبال تهران و همچنین ایران کم کم خشک می‌شود و تیم‌های ریشه‌داری چون پاس که امثال حشمت‌الله مهاجرانی، همایون شاهرخی، حسن حبیبی، حسین فرکی، وحید هاشمیان، محمد خاکپور، جواد نکونام، خسرو حیدری و آرش برهانی را به فوتبال ایران معرفی کرد، رسما از بین می‌روند.

از این جمع افراد زیادی از خود واکنش نشان دادند از جمله وحید هاشمیان لژیونر سرشناس سابق فوتبال ایران و البته محمد نصرتی زننده گل صعود به جام‌جهانی. نصرتی با حسرت می‌گوید: «وقتی عکس‌های قدیمی را می‌بینم، ناراحت می‌شوم. متاسفانه به‌دلیل سوءمدیریت و با تصمیم اشتباه مسوولان وقت، پاس به همدان انتقال پیدا کرد. زمانی هم که منتقل شد، مورد حمایت قرار نگرفت. لج و لجبازی هم دخیل بود و خود مردم همدان از پاس حمایت نکردند، چون احساس می‌کردند تیم برای خودشان نیست. همین مساله باعث شد امروز پاس به لیگ دسته سوم سقوط کند، چه بسا در آینده هم منحل شود. وقتی سن‌مان به ۵۰-۴۰ سالگی برسد، به فرزندان‌مان یا آشنایان درباره پاس چه چیز بگوییم؟ بگوییم پاسی بودیم؟»