پرده جدید بازیکن‌سالاری

در این شرایط حضور بازیکنان مقابل تیم‌های فصل بعدشان واقعا شبهه‌دار است. دیروز حمیدرضا گرشاسبی، سرپرست باشگاه پرسپولیس در اظهارنظری عجیب مدعی شده از نظر اخلاقی سروش رفیعی، مهدی شیری و مهدی ترابی نباید مقابل این تیم به میدان بروند! البته تا آنجاکه ما می‌دانیم دست‌کم رفیعی جمعه این هفته به‌طور قطع مقابل سرخپوشان بازی خواهد کرد. از این مسائل که بگذریم اساسا به نظر می‌رسد انعقاد قراردادهای شش‌ماهه در فوتبال ایران درحال تبدیل شدن به یک سنت وحشتناک جدید است. همیشه از انعقاد قراردادهای کوتاه‌مدت و یک‌ساله به‌عنوان نماد «بازیکن‌سالاری» در فوتبال کشور یاد می‌شد، اما الان می‌بینیم باشگاه‌ها حتی با حضور شش‌ماهه بازیکنان، آن هم در نیمه اول فصل کنار آمده‌اند! البته طبق قوانین سازمان لیگ انعقاد قرارداد کمتر از یک سال با بازیکنان ممنوع است، اما باشگاه‌ها برای این گروه از فوتبالیست‌ها بند جدایی در نظر می‌گیرند و به راحتی قانون را دور می‌زنند.

به‌عنوان مثال همین سروش رفیعی در فاصله سه روز تا آغاز لیگ هجدهم تیم باشگاهی‌اش را برای نیم‌فصل نخست برگزید.  سروش با پرسپولیس قرارداد دارد و به‌خاطر محرومیت این باشگاه از پنجره تابستانی، نیم‌فصل اول را باید در فولاد اهواز  پشت سر بگذارد.  جالب است که سروش کلا ۱۵ بازی در خدمت فولاد خواهد بود، اما تازه دو روز قبل از اولین بازی این تیم در لیگ هجدهم نخستین جلسه تمرینی‌اش را با سرخپوشان خوزستانی انجام داد. او نه با این تیم بدنسازی کرده و نه در هیچ‌یک از مسابقات دوستانه آن حاضر بوده؛ بنابراین مسلما نیمی از این ۱۵ بازی فقط صرف هماهنگی رفیعی با فولادی‌ها خواهد شد. او مسابقه اول را به دلیل عدم صدور کارت بازی از دست داد و در دیدار دوم هم باید با آن همه حاشیه به مصاف پرسپولیس برود. غیر از سروش، درحال‌حاضر مهدی ترابی و مهدی شیری هم با وجود عقد قرارداد با پرسپولیس در نیم‌فصل اول برای سایپا و پیکان بازی خواهند کرد.

حالا مساله پرسپولیس به‌خاطر محرومیت از پنجره تابستانی قابل توجیه است، اما باشگاهی مثل سپاهان هم به‌رغم پر شدن سهمیه خریدهای لیگ برتری‌اش بختیار رحمانی را جذب کرد تا در نیم‌فصل اول او را به تیمی دیگر قرض بدهد. در این مورد گفته می‌‎شد بختیار در آستانه انتقال به نفت مسجد سلیمان بود، اما در آخرین لحظات سپاهانی‌ها قرارداد صالحی را فسخ کردند و یک جا برای بختیار خالی شد. به هر حال به نظر می‌رسد فوتبال باشگاهی ایران با یک آفت جدید مواجه شده که اگر جا بیفتد و تبدیل به روال شود، مشکلی دیگر به کوه گرفتاری‌های این رشته ورزشی در کشورمان اضافه خواهد کرد.