پرسپولیس و استقلال پیش از ماموریت آسیایی چه کردند؟
سرخابی روی دور ناکامی
یک خروار خرید و سردرگمی شفر
در مسابقات این هفته، چهارشنبه‌شب ابتدا استقلال به مصاف فولاد اهواز رفت. آبی‌ها در این مسابقه نمایشی ضعیف و قابل انتقاد ارائه دادند. آنها فرصت‌های کمی برای گلزنی داشتند و نهایتا با تحمل تساوی بدون گل، دو امتیاز حیاتی از کف دادند. آنچه بیش از هر چیز دیگری در این مسابقه و البته بازی هفته قبل این تیم برابر پارس‌جنوبی‌جم جلب توجه می‌کرد، سردرگمی وینفرد شفر در انتخاب ترکیب اصلی و سیستم تیمش بود. در حقیقت مدیران باشگاه آن‌قدر برای شفر بازیکن جدید خریده‌اند که او حالا نمی‌داند از کدام نفرات در ترکیب تیمش استفاده کند. تبریزی از زمان حضورش در استقلال به انتخاب اصلی شفر در پست وینگر چپ تبدیل شده، اما در سایر پست‌های تهاجمی، مربی آلمانی واقعا سردرگم است. او در این بازی روح‌الله باقری را که بازیکن موثر استقلال در هفته‌های آغازین فصل بود از ارنج بیرون گذاشت تا فرشید اسماعیلی به‌عنوان بازیکن پشت مهاجم به میدان برود.
شفر که در بازی با پارس‌جنوبی یک دقیقه هم به الحاجی گرو بازی نداده بود، در دیدار با فولاد این بازیکن را به‌عنوان مهاجم هدف در ترکیب اصلی به میدان فرستاد و البته پست وینگر راست را هم در اختیار وریا غفوری قرار داد. نکته عجیب این بازی اضافه شدن خسرو حیدری به ترکیب اصلی بود. هفته گذشته حرف و حدیث‌هایی در مورد ناراحتی خسرو از نیمکت‌نشینی به گوش می‌رسید و این بازیکن بلافاصله برابر فولاد فیکس شد! او جای فرشاد محمدی‌مهر را گرفت و زوج جناح راست را در کنار وریا تشکیل داد. این دو بازیکن به تناوب جای خودشان را در پست دفاع و هافبک راست عوض میکردند، اما هیچ‌کدام از این تاکتیک‌ها برای استقلال مثمرثمر واقع نشد. بهترین فرصت‌های این تیم باز هم روی پاس‌های عمقی و پشت مدافعان فرشید اسماعیلی به دست آمد که مرتضی تبریزی قدر آنها را ندانست. در ادامه با حضور طارق همام، هافبک عراقی آبی‌ها در زمین تحرک خط میانی این تیم افزایش پیدا کرد، اما دیگر برای تغییر نتیجه دیر شده بود. بعد از این بازی انتقادهای بسیار زیادی از سبک بازی تیم شفر به عمل آمد و بسیاری گفتند منصوریان هم ابتدای فصل گذشته به جرم ارائه همین بازی‌ها و کسب چنین نتایجی از کار بیکار شد! ترافیک بازیکن در استقلال همچنین باعث شده به نفرات مستعدی مثل رضا آذری هم بازی نرسد که این مساله نیز سروصدای زیادی به پا کرده است.
وسواس برانکو و کمی بدشانسی
پرسپولیس در حالی برای سومین هفته متوالی تن به تساوی داد که این بار برابر نفت آبادان به مراتب بیش از دو بازی قبلی شایسته کسب پیروزی بود. قرمزها در فضای عجیب ورزشگاه اهواز بخت چندانی برای گلزنی به استقلال خوزستان نداشتند و در دیدار با نفت مسجدسلیمان هم به اندازه کافی موقعیت ایجاد نکردند؛ هرچند ضربه سر جلال حسینی در آن بازی به تیر دروازه خورد. در دیدار با نفت آبادان اما پرسپولیس حدود ۱۰ فرصت گلزنی ایجاد کرد که از این بین یک بار به گل رسید و دو ضربه بازیکنان این تیم هم به تیر دروازه خورد. پرسپولیس در این بازی بعد از چهار مسابقه گل خورد و پس از دو دیدار موفق به گلزنی شد. علی علیپور، آقای گل فصل گذشته و امید اول برانکو برای گلزنی در مسابقات این فصل هم در آبادان اولین گل فصلش را در جریان بازی به‌ثمر رساند. او پیش‌تر تنها در بازی هفته اول برابر پدیده موفق به گلزنی از روی نقطه پنالتی شده بود.
با این همه، همچنان یکی از عوامل ناکامی پرسپولیس تاکتیک‌های احتیاط‌آمیز برانکو است؛ جایی که این مربی به شکلی وسواس‌گونه اصرار دارد تیمش در همه بازی‌ها با دو‌هافبک فاعی به میدان برود. برانکو شاید به این بهانه که به منتقدان باج ندهد، همچنان کامیابی‌نیا و نوراللهی را نود دقیقه کامل بازی می‌دهد، اما در آبادان برای باز شدن گره خط حمله اقدام به تغییر موقعیت بازیکنان تهاجمی‌اش کرد. او امید عالیشاه را به خط حمله برد و کنار علی علیپور قرار داد، از سیامک نعمتی در پست هافبک راست سود برد و بشار رسن را در پست غریب هافبک چپ به میدان فرستاد. حالا برانکو می‌تواند خوشحال باشد که این تغییرات، ضرب هجومی پرسپولیس را افزایش داده، اما واقعا حکایت بازی این تیم با سیستم چهار هافبک لوزی چیز دیگری است. به احتمال فراوان برانکو سه‌شنبه‌شب برابر الدحیل هم از همین چینش و آرایش استفاده خواهد کرد.
ارسال نظر