بهت‌آور مثل مرگ یک مجری قدیمی

شفیع، سنگ کف رودخانه تلویزیون

دنیای اقتصاد : بهرام شفیع با هیکلی تنومند، با صدایی کاملا مردانه و گرم، با جملاتی کمی طولانی که در هنگام صرف شدن فعل آنها احساس نفس تنگی به تو دست می‌داد و با خیلی خصوصیات دیگر گزارشگر اول دهه شصت بود. فوتبال‌هایی که زنده پخش نمی‌شدند اما پخش با تاخیر آنها هم بزرگ‌ترین دلمشغولی همه آنهایی به شمار می‌آمد که بزرگ‌ترین تفریحشان همین بازی‌هایی بود که می‌رفت انتهای برنامه پرطرفدارش، وقتی که همه چیز تمام شده بود و حالا نوبت به فوتبال می‌رسید. بهرام شفیع از همان موقع در خاطره‌ها ماند.

هنوز هم، جوان‌هایی که دیگر با عادل فردوسی‌پور و مزدک میرزایی و سایرین «خو» گرفته‌اند، از بعضی تکیه کلام‌های شفیع حرف می‌زنند: اینکه «اگر سه، چهار تا دروازه را بگذاری روی هم، می‌خورد به تیر افقی بالایی!» هنگامی که شوت یک بازیکن سینه آسمان را می‌شکافد، یا «یک ضربه اسطقس‌دار» یا شمردن ثانیه‌های مسابقه تا نشان دهد «وقت چندانی باقی نمانده است.». یا «توپی که مثل تیر ازچله کمان خارج شده!». شفیع موهایش که سفید شد گزارشگری را برای جوان‌ترها و شبکه سه گذاشت و خودش با ورزش و مردم ماند. ماند و ماند تا همین آخرین جمعه قبل از رفتنش به دیار ابدی. او از سال‌ها پیش عنوان قدیمی‌ترین مجری و قدیمی‌ترین برنامه تلویزیون را به خود اختصاص داده بود و شواهد و ظواهر نشان می‌داد که اگر اجل مهلت می‌داد حالا حالا هم قصدی برای کناره‌گیری نداشت.

خصوصا که بهرام‌خان مدت‌ها بود ریاست فدراسیون‌ هاکی را هم به فعالیت‌هایش در عرصه ورزش اضافه کرده بود. نوع برخورد او با میهمانان که از هر گزند و چالشی به دور بود و به ضیافتی دوستانه می‌ماند با انتقادات فراوانی مواجه بود اما شاید مسوولان تلویزیون براین باور بودند که چالش و زد و خورد درهمان برنامه نود کافی است و اینجا بهتر است محفلی امن برای مدیران و ورزشکاران باقی بماند تا بیایند و با خیال راحت حرفشان را بزنند. رفتاری که جهانگیر کوثری، مجری سابق تلویزیون و البته تهیه‌کننده سرشناس حال حاضر آن را این‌گونه تفسیر می‌کند: «چهل سال در یک برنامه بودن و یک برنامه را با نام خود سنجاق کردن کار آسانی نیست و این نشانه‌ این است که او انسان راحت و شوخ طبعی بود و کلام تیز انتقادی نداشت و رعایت شأن و منزلت میهمانانی که به برنامه‌اش می‌آمدند را می‌کرد و تئوری او این‌گونه بود که با آدم‌ها مهربان و راحت صحبت کند و در عین حال انتقاد خود را نیز مطرح کند.»

این‌گونه بود که درگذشت بهت‌آور مرد کهنه‌کار تلویزیون و ورزش با واکنش گسترده بین تمام اهالی ورزش مواجه شد و از آن به تلخی یاد کردند. البته همیشه شایعاتی درمورد وابستگی‌های خانوادگی او که باعث ماندگاری‌اش در تلویزیون هم شده، مطرح بود که بالاخره بعد از مرگش سیدحسن خمینی، نوه امام از آن رسما پرده برداشت و در صفحه مجازی‌اش نوشت: «پنج‌شنبه قبل بود که بعد از مدت‌ها مرحوم آقاى بهرام شفیع را در حرم امام دیدم. از سال‌هاى دهه شصت و برنامه ورزش و مردم و قصه‌هاى مختلف سخن رفت. از فرزندش که معلوم بود به او مى‌نازد هم سخن مى‌گفت. قرار بود یکشنبه مطلبى را از من جویا شود که تلفن نزد. دیروز خبر تلخ درگذشتش را شنیدم. خدا ایشان را با اولیاء خود محشور گرداند و به خانواده محترمشان صبر و اجر عنایت فرماید.» پیکر مرحوم بهرام شفیع امروز از ساعت ۱۰ صبح از درب مسجد بلال صداوسیما تشییع می‌شود.