VAR جدی است؟

کرمانشاهی به‌شدت از شرایط گله‌مند است: «اشتباهات وجود دارد. به ما چه دادند که این همه انتظار دارند؟ چه امکاناتی دادند؟ چه کار کنیم؟ ما گناه داریم. ما آدم هستیم. ما هم خانواده داریم. هر انگی را به ما می‌زنند. می‌گویند فلان داور با فلانی بسته است. همه فشارها روی دوش ماست. چرا درباره بازیکن‌ها که این‌قدر توپ خراب می‌کنند، مطلب نمی‌نویسند؟» حرف‌های او را می‌توان به تمام خانواده داوری تعمیم داد و نتیجه گرفت که شاید برخی از این اشتباهات به‌خاطر فشاری است که تمرکز را از داوران گرفته است. حالا و در چنین اتمسفری تاج پای VAR را پیش کشیده است. سیستم ویدئویی که شاید بتواند اشتباهات را به حداقل برساند. بعد از آنکه مهدی رحمتی با صراحت از رئیس فدراسیون خواست به موضوع ورود کند تاج اطمینان داد اتفاقات را با دقت رصد کرده و لابد بعد از سنجیدن شرایط بحث ورود سیستم ویدئویی را یک الزام دانسته است: «از تمامی اتفاقات رخ‌داده در روزهای گذشته باخبر و در جریان اعتراضات و مصاحبه بازیکنان هستم. نظر ما و فدراسیون فوتبال هم در استفاده از این سیستم مثبت است. باید مرجع آن را در تهران قرار دهیم تا تمامی شهرها با استناد به آن از کمک داور ویدئویی استفاده کنند. هر چند که باید اتلاف وقت را به حداقل برسانیم و توقف در بازی را به یک دقیقه و ۲۰ ثانیه برسانیم تا فوتبال از جذابیت نیفتد.»

سیستم ویدئویی پرهزینه

اما اجرای این سیستم چندان هم کم هزینه نیست. اصفهانیان رئیس کمیته داوران نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و هزینه‌های آن را یادآوری می‌کند: «دوست داریم نقاط قوت داوران بیشتر شود ولی واقعا نمی‌دانم چه کار کنیم. باشگاه‌ها هم بیایند خودشان دوربین‌ها را در ورزشگاه‌ها نصب کنند تا این سیستم ویدئویی VAR به فوتبال ایران بیاید. این کار سخت است و دولت هم باید کمک کند. ما با خود آقای تاج هم که حرف زدیم معتقد بود که باید دولت هم کمک کند. ما جلسات مختلفی برگزار کردیم و حتی با آقای فغانی در این زمینه صحبت کردیم، در جلسه آخر هم گفته شد که هر ورزشگاه باید حداقل ۱۰ دوربین داشته باشند و اتاق جداگانه داشته باشند ضمن آنکه هر استادیوم ۳۰۰ هزار دلار برای نصب این سیستم هزینه می‌خواهد. البته من قیمت‌ها را دقیق نمی‌دانم ولی این رقم مطرح شده است.»

چه کسی از داوری سود می‌کند؟

اما نصب سیستم ویدئویی می‌تواند باشگاه‌ها را ساکت کند؟ آن هم در شرایطی که به‌نظر می‌رسد اعتراض به داوری‌ها نهادینه شده و راهی برای توجیه شکست است. این موضوعی است که اصفهانیان هم به آن اشاره دارد: «ما اشتباه داریم و این را قبول داریم ولی اکثر تیم‌ها می‌گویند اشتباهات به ضرر ما بوده است، حتی یک تیم نمی‌گوید که ما از داوری سود بردیم. اگر اشتباهات باعث شده همه ضرر کنند پس کدام تیم سود برده است؟ طرف دوم ما که تیم‌های خارجی نیستند همه ایرانی هستند، وقتی یک تیم ضرر می‌کند پس تیم روبه‌رو سود می‌کند اما هیچ‌کس نمی‌گوید ما سود کرده‌ایم. شما حتی برای پول‌شماری هم ممکن است دچار اشتباه شوید به همین دلیل بانک‌ها دستگاه آورده‌اند که شاید دستگاه‌ها هم اشتباه کنند! در جام‌جهانی هم از داوران و کمک‌های ویدئویی استفاده کردند، داوران ما هیچ‌وقت دوست ندارند اشتباه کنند، اگر هم می‌گویند اشتباهات داوری جزئی از فوتبال است ولی من این موضوع را قبول ندارم. ما باید سعی کنیم و تلاش کنیم تا شرایط داوری بهتر شود.»

او به مربیانی که داوران را می‌کوبند از جمله قلعه‌نویی که فغانی داور بازی رده‌بندی جام‌جهانی را قلدرخان خطاب کرد هشدار می‌دهد که به وظایف خود بپردازند: «فغانی بهترین داور آسیا است و با این حرف‌ها ارزشش کم نمی‌شود. داور با توجه به مدیریت در هر بازی وارد زمین می‌شود. من از فغانی حرکت‌هایی دیدم که داوران دیگر نمی‌توانند داشته باشند. بعضی مواقع لازم است داور به بازیکن چشم غره برود. خود آقای قلعه‌نویی هم در بازی عصبانی می‌شود و به بازیکنش می‌گوید این چه وضعش است! این مدیریت خودش است. اما وقتی ما داور را عوض می‌کنیم فوری می‌گویند چرا؟ خود مربی بازیکن را به زمین می‌فرستد و چند دقیقه بعد او را عوض می‌کند اما از ما یک سوال نمی‌کنند چرا داور عوض شده است؟ به نظرم اگر هر کسی وظایف خودش را اجرا کند این اتفاقات نمی‌افتد.»

پایان غائله؟

مساله مهم، حتی مهم‌تر از هزینه تامین سخت‌افزاری سیستم کمک داور ویدئویی، فرهنگ اطاعت پذیری مربیان و بازیکنان ایرانی است. در جام جهانی دیدیم که هر تصمیمی VAR می‌گرفت،  با اطاعت محض دو تیم همراه می‌شد. به این ترتیب لازم است ابتدا به بازیکنان‌مان یاد بدهیم مطیع تصمیمات کمک داور ویدئویی باشند و بعد از بازی باز هم با استناد به کارشناسی‌های متناقض بساط اعتراض را پهن نکنند.