این داور بعد از اینکه در لیست بین‌المللی قرار گرفت به مرور قضاوت‌های مهمی را در کارنامه خود ثبت کرد که از جمله آنها می‌توان به حضور موفق در جام کنفدراسیون‌ها، المپیک و البته جام‌جهانی اشاره کرد. هر چند برخی از منتقدان معتقد هستند فغانی بعد از شهرت جهانی، با غرور در لیگ برتر فوتبال ایران قضاوت می‌کرد و خود را بالاتر از بازیکنان می‌دید! جدا از این موضوع شاید یکی از دلایلی که موجب خروج او شد حساسیت‌های شخصیتی او بود. موضوع فحاشی برخی هواداران به داوران فوتبال بارها فغانی را آزارداده و او از این موضوع گلایه‌مند بود. این درحالی است که به‌نظر می‌رسد فشار این اتفاق زشت بیشتر از سایر داوران روی فغانی سنگینی می‌کرد. همین باعث شد تا او در مصاحبه اخیر خود اعتراف کند در فوتبال استرالیا قانون و احترام بیشتری وجود دارد! موضوع بعدی شاید رفاه خانواده و مبلغ دریافتی باشد. واقعیت آن است که داوران فوتبال در ایران برای قضاوت نسبت به سایر کشورها، مبالغ ناچیزی دریافت می‌کنند. این پروسه‌ای است که همیشه در فوتبال ایران وجود داشته و داوران مطالبات معوقه زیادی طلبکار هستند. اما حالا او در استرالیا هم اعتبار و محبوبیت دارد و هم پول بیشتری دریافت خواهد کرد. در کنار اینها فغانی شاید دلایل شخصی دیگری هم برای این مهاجرت داشته است اما حالا او در کشور کانگوروها به‌دنبال آرامش بیشتر است تا هم از فوتبال لذت ببرد و هم از زندگی.

موضوع آزاردهنده اما برخورد برخی مسوولان با این «انتخاب» بوده است. متاسفانه در روز خروج فغانی هیچ مسوولی از کمیته داوران یا فدراسیون فوتبال درفرودگاه او را مشایعت نکرد و فقط تعدادی از دوستان و همکارانش او را بدرقه کردند! اما دردناک‌تر از همه واکنش دور از انتظار و نسنجیده مدیر روابط‌عمومی وزارت ورزش بود که باعث حیرت خیلی‌ها شد. مازیار ناظمی در توییتر خود خطاب به فغانی نوشته: «به سلامت! آن‌قدر جوان ارزنده و آماده داریم که با نام عزیز ایران در عرصه‌های بزرگ فوتبال نامشان به‌زودی شنیده خواهد شد.» حالا سوال این است که شما برای فغانی چه کاری انجام داده‌اید که امثال او و داوران جوان بخواهند برای درخشش در آینده انگیزه داشته باشند؟