به‌جا مانده از دومین شکست فصل پرسپولیس

جدال امید و ناامیدی

دنیای‌اقتصاد : دومین شکست پرسپولیس در لیگ نوزدهم سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رفت از راه رسید. در شرایطی که این تیم فصل گذشته تنها طعم یک شکست را چشید و به‌عنوان قهرمانی دست یافت، حالا ظرف پنج بازی، دو باخت را از سر می‌گذراند؛ آنچه باعث نگرانی پرسپولیسی‌ها شده است. هر چند پیروزی میلی‌متری در دربی تهران، فعلا یک «نفس‌کش» خوب به کالدرون داده است.

شکست خانگی دو گله برابر رقیب مستقیم در کورس قهرمانی قاعدتا نباید جای دفاع چندانی داشته باشد، اما واقعیت آن است که پرسپولیس کالدرون در این بازی بهترین نمایش فصلش را ارائه داد و شاید اگر اشتباهات عجیب و عملکرد پرحاشیه علیرضا بیرانوند نبود، نتیجه دیگری در این بازی رقم می‌خورد. کالدرون در این بازی به سیستم پایه ۱-۴-۱-۴ برگشت. او که ظاهرا از گلزنی جونیور قطع امید کرده بود، این بازیکن را در سمت راست خط میانی به خدمت گرفت، زوج امیری و ترابی را پشت علی علیپور قرار داد و در تصمیمی جالب، محمد نادری را به پست هافبک چپ برد؛ جایی که این بازیکن را تبدیل به ستاره مسابقه کرد. احمد نوراللهی پشت این خط را جمع می‌کرد، سیامک نعمتی دفاع راست شده بود و محمد انصاری هم در سمت چپ خط دفاعی به میدان رفت. با این همه چنان‌که گفته شد چهره ویژه این بازی علیرضا بیرانوند بود؛ گلر ملی‌پوش سرخ‌ها که به نظر می‌رسد در اثر درخشش در سالیان اخیر مبتلا به نوعی اعتماد به نفس کاذب شده و سودای خودنمایی در سر دارد. روند بازی در نیمه دوم اصلا طوری نبود که سپاهان دو گل بزند، اما بیرانوند با رفتارهای بسیار عجیبش در اعتراض به داور و حتی صحبت با کریم باقری و امیر قلعه‌نویی(!) تمرکز خودش و تیم را پایین آورد تا ابتدا مقهور شوت سرکش و ناگهانی استنلی کی‌روش شود و سپس گل دوم را از زاویه بسته دریافت کند.

پرسپولیس در مقابل سپاهان بازی باطراوتی ارائه داد. درخشش چپ‌پاهای این تیم و نظمی که بیش از گذشته در حال شکل‌گیری به نظر می‌رسد، باعث شده بود سرخ‌ها در دقایقی از این مسابقه به استانداردهای فنی فصول گذشته نزدیک شوند، اما خب فوتبال روی بی‌رحمش را به این تیم نشان داد. پرسپولیس در بازی با تراکتورسازی می‌توانست بازنده نباشد و باخت، مقابل استقلال می‌توانست برنده نباشد و برد و این بار هم برابر سپاهان می‌توانست شکست نخورد و خورد. این تیم همچنان بدون مساوی پیش می‌رود و حوادث نقش مهمی در ثبت نتایجش داشته است. در عین حال در تیم کالدرون اشکالاتی وجود دارد که هر چه سریع‌تر باید رفع شود. به‌عنوان مثال عیار جونیور براندائوی برزیلی در این چند مسابقه به وضوح روشن شده و به نظر می‌رسد بیش از این میدان دادن به او کار عاقلانه‌ای نباشد. در جونیور تقریبا هیچ نقطه روشنی دیده نمی‌شود؛ نه در شم گلزنی و گلسازی و نه در هوش بازیخوانی و ضربه سر و تکنیک و شوتزنی. او بهترین بخت پرسپولیس برای گلزنی را در نیمه نخست از دست داد و اگر شرایط به همین منوال ادامه بیابد، کار کالدرون سخت خواهد شد. اشکال دیگری هم که فورا باید در پرسپولیس رفع شود، فراز و فرودهای روانی و شخصیتی علیرضا بیرانوند است که حسابی تیم را اذیت می‌کند. حاشیه‌های او پایان‌ناپذیر به نظر می‌رسد و هر رفتار مخرب بیرو، ضربه‌ای سنگین به منافع باشگاه می‌زند.