«رای» در فوتبال هم نیست آقای ارجمند!

دنیای‌اقتصاد : داریوش ارجمند یکی از بازیگران کهنه‌کار سینما و تلویزیون است که همیشه توجه ویژه‌ای به حوزه ورزش نشان داده؛ از علایق خاص فوتبالی و اظهارنظرهای تندوتیزش در مورد کارلوس کی‌روش بگیرید تا الفتی که چه در زندگی شخصی و چه در کاراکترهای هنری‌اش به ورزش‌های پهلوانی نشان می‌دهد. شاید بر همین اساس هم بود که ارجمند آذرماه ۹۶ با حکم مسعود سلطانی‌فر به عضویت هیات‌رئیسه فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و پهلوانی درآمد. حالا دو سال‌ونیم بعد از آن حکم، آقای بازیگر در مصاحبه‌ای بلند بالا به تمجید از این ورزش باستانی پرداخته و از کرامات گود زورخانه سخن گفته است. همه حرف‌های داریوش‌خان روی چشم، اما یک جا با او بحث داریم؛ آنجا که ارجمند می‌گوید: «مخالف فوتبال نیستم و عاشقش هستم، اما در فوتبال عرفان معنی ندارد و تا بخواهی عارف بشوی توپ را از تو می‌گیرند. فکر نمی‌کنم مسوولان خیلی به ورزش زورخانه توجه کنند و آن را جدی بگیرند. آنها دنبال یارگیری هستند. رای در فوتبال است.»

نخست آنکه با کمال خضوع و خاکساری در مقابل ورزش‌های پهلوانی، باید گفت فوتبال هم خیلی مواقع توانسته محل خوبی برای نمایش ارزش‌های انسانی و جوانمردانه باشد. مهاجمی که به‌خاطر مصدومیت بازیکن حریف توپ را در موقعیت گلزنی بیرون می‌زند، حتما عرفان مد نظر آقای ارجمند را بو کشیده است. نکته دوم هم اینکه بر خلاف ادعای جناب بازیگر، بعید به نظر می‌رسد «رای» در فوتبال باشد. علی پروین در سال‌های اوج محبوبیتش بارها از نامزدهای مختلف حضور در مجلس شورای اسلامی حمایت می‌کرد و البته معمولا هیچکدام‌شان برنده انتخابات نمی‌شدند! محمد مایلی‌کهن و علی فتح‌الله‌زاده هم سابقه نامزدی در انتخابات مجلس را درحوزه تهران داشته‌اند که مجموع آرای هیچ‌کدام به صد هزار رای هم نرسید. همچنین روسای سازمان تربیت‌بدنی که بعدها کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری شدند، در این آزمون ناکام ماندند. در همین دوره قبلی انتخابات ریاست‌جمهوری هم مثلا خبری در مورد حمایت مهدی طارمی و محسن مسلمان از یکی‌از کاندیداها منتشر شد که موج بزرگی به دنبال نیاورد. فوتبال قطعا جذابیت‌های دیگری دارد؛ آن‌قدر که همین آقای ارجمند سال ۹۳ با حکم بهرام افشارزاده، مشاور فرهنگی باشگاه استقلال شد و البته هرگز در آن پست منشأ اثر نشد. با این همه با توجه به سابقه و تجربه تاریخی با قدرت می‌توان گفت دنیای مستطیل سبز «رای‌آور» نیست و مردم در انتخابات براساس ملاک‌های دیگری نامزد مورد نظرشان را انتخاب می‌کنند.