دلارسوزی در قحطی

پرسپولیس به نیمه‌نهایی این مسابقات رسیده؛ بازی‌هایی که پس از پایان لیگ از سر گرفته خواهد شد. البته حضور اوساگونا در آن مسابقات مهم هم بستگی به سطح آمادگی او دارد. طبیعتا بازیکنی که پنج ماه و نیم دور از میادین بوده و حتی تمرین منظم هم نداشته به این زودی‌ها آماده نخواهد شد. استنلی کی‌روش سپاهان که خیلی زودتر از این حرف‌ها به ایران برگشت، آن‌قدر از فرم مطلوب فنی فاصله دارد که امیر قلعه‌نویی اخیرا چند بازی به او استراحت داد. شیخ دیاباته هم مدتی طول کشید تا آماده شود. با این شرایط شما فکر می‌کنید اوساگونا چقدر به کار یحیی گل‌محمدی خواهد آمد؟

سوزاندن منابع ارزشمند ارزی بابت جذب بازیکنان خارجی غیرموثر، یک داغ کهنه بر سینه فوتبال ایران است؛ آتشی که گاهی با این قبیل اتفاقات زبانه می‌کشد و بیشتر آدم را می‌سوزاند. گابریل کالدرون، سرمربی پیشین پرسپولیس در آخرین درخواستش از باشگاه تاکید کرد هیچ بازیکن خارجی جذب نشود، اما محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل وقت سرخپوشان نه‌تنها خود او را حذف کرد و یک بدهی کلان ارزی به جا گذاشت، بلکه دستور جذب همین اوساگونای نیجریه‌ای و آنتونی استوکس ایرلندی را صادر کرد. قصه اوساگونا همینی است که می‌بینید، اما وضع استوکس به مراتب بدتر است. او که سمبل بی‌نظمی خارجی‌ها در فوتبال ایران به شمار می‌آمد و از سوی مالک باشگاه تراکتور به سرقت ساعت مچی اشکان دژاگه متهم شده بود، با سهل‌انگاری باشگاه پرسپولیس جذب سرخپوشان شد و چندده هزار دلار به طور نقدی دریافت کرد. استوکس پس از دو، سه مرتبه حضور به عنوان بازیکن ذخیره در مسابقات پرسپولیس، راهی کشورش شد و حالا نه‌تنها برنمی‌گردد، بلکه برای دریافت مابقی مطالباتش از باشگاه ایرانی اقدام کرده است.

دلار بیست‌وچند هزار تومانی اگر صرف بازیکنانی مثل شیخ دیاباته یا بشار رسن شود، مسلما درد کمتری دارد و مردم هم وقتی تلاش و کیفیت آنها را می‌بینند تا حدودی راضی می‌شوند، اما پرسپولیس در حالی سیصد، چهارصد هزار دلار پای استوکس و اوساگونا سوزاند که این دو بازیکن روی هم یک گل هم برای سرخپوشان نزدند. در عوض علی علیپور و مهدی عبدی، دو بازیکن اهل روستای قراخیل مازندران در همین فصل ۱۳ گل لیگ برتری برای قرمزها زده‌اند و نقش زیادی در پوکر قهرمانی داشته‌اند. هر دو هم بازیکنان بسیار کم‌حاشیه‌ای هستند که قراردادهای سبک ریالی دارند. آیا مازندران فقط همین دو استعداد را داشت؟ آیا بقیه روستاهای کشور مثل قراخیل نمی‌توانند عبدی‌ها و علیپورهای دیگری در دل داشته باشند؟ می‌دانیم که از این استعدادها زیاد است، اما یا حوصله و جسارت کشف اینها را نداریم یا جذب بازیکن خارجی برای برخی افراد مزایای جانبی دارد که قابل چشم‌پوشی نیست!