بحران دنباله‌دار گزارشگری
واقعیت آن است که یک تصمیم غلط و یک اتفاق غیرمنتظره، دست گروه ورزش تلویزیون را از گزارشگران خوب خالی کرده است. غضب مدیران صداوسیما علیه عادل فردوسی‌پور از یکسو و مهاجرت ناگهانی مزدک میرزایی به فرنگستان از سوی دیگر باعث شده تلویزیون برای پوشش مسابقات فوتبال داخلی و خارجی به‌شدت با مشکل مواجه شود. شوخی نیست؛ عادل بهترین گزارشگر ۲۵ سال گذشته تلویزیون به‌شمار می‌آید و وقتی او به هر دلیل در دسترس نبود، بسیاری از بیننده‌ها ترجیح می‌دادند مسابقات مهم را با صدای مزدک میرزایی دنبال کنند. حالا هر دو نفر برتر از جمع گزینه‌ها کنار رفته‌اند تا بین گزارشگران تراز اول، تنها محمدرضا احمدی باقی بماند. سوال اساسی اما اینجاست که مگر احمدی در طول فصل چند مسابقه داخلی و خارجی را می‌تواند گزارش کند؟ در نتیجه می‌رسیم به جایی که دو بازی متوالی استقلال و سپاهان در لیگ و حذفی به جواد خیابانی و پیمان یوسفی سپرده می‌شود و عملکرد هیچ‌کدام از این دو عزیز هم نظر مردم را جلب نمی‌کند. بنده‌خدا پیمان یوسفی که دوشنبه‌شب بازی بسیار مهم دو تیم در جام حذفی را گزارش کرد، از سال‌ها پیش ترجیح داده به سمت اجرا متمایل شود، اما ظاهرا فقر شدید تلویزیون باعث شده دوباره از او بخواهند تعدادی مسابقه گزارش کند. گذشته از اینکه هنوز همه منتظریم صدای «چه می‌کنه»های عادل را بشنویم، پرسش اینجاست که چرا تلویزیون در این سال‌ها موفق به کشف استعدادهای جدید نشده است؟ جواد خیابانی، فردوسی‌پور و پیمان یوسفی در یک بازه زمانی کوتاه به تلویزیون تزریق شدند، اما الان سال‌هاست که حتی با وجود برگزاری مسابقه «آقای گزارشگر» استعداد چشمگیری در این عرصه ظهور نمی‌کند. واقعا چرا؟
