تلاش، تلاش و فقط تلاش

در ستایش یک ستاره صامت

دنیای‌اقتصاد : گل اول تیم‌ملی کشورمان در دیدار دوستانه برابر بوسنی را کاوه رضایی به ثمر رساند؛ ستاره کم‌حاشیه این سال‌های فوتبال ایران که همه وقت و انرژی‌اش را صرف کارش کرده است. در نیمه دوم سماجت وحید امیری و توپ‌گیری او از مدافع حریف باعث شد رضایی باز هم در موقعیت گل قرار بگیرد. این بار بالاخره قفل دروازه شکست و شوت فنی کاوه با پای چپ گوشه دروازه بوسنی آرام گرفت. این گل شباهت زیادی به گل رضایی در دربی برگشت لیگ شانزدهم مقابل پرسپولیس داشت.

 پنج‌شنبه‌شب خیلی‌ها یاد این موضوع افتادند؛ اما نکته اینجاست که از آن روز تا امروز، در طول چهار سال به ندرت مصاحبه‌ای از رضایی منتشر شده است. او فقط کار می‌کند و اطرافیانش می‌گویند از زمان آغاز درخشش در ذوب‌آهن، بالاترین هدفش رسیدن به پیراهن تیم‌ملی بوده است. رضایی پیش از این اسفند ۹۶ در بازی دوستانه با سیرالئون اولین گل ملی‌اش را به ثمر رساند، اما سه سال طول کشید تا او به گل دوم برسد. کاوه در این مدت در لیگ بلژیک مشغول بوده و منهای یک دوره افول در کلوب‌بروژ، روزهای درخشانی داشته است. او همراه با دوست صمیمی‌اش علی قلی‌زاده در شارلروا هنرنمایی می‌کند و در فصل جدید هم با ۶ گل‌زده برای کسب عنوان آقای گلی می‌جنگد. با این همه، کار او با وجود رقبای سرشناسی مثل آزمون و طارمی در تیم‌ملی سخت است و باید دید این ستاره ۲۸ ساله می‌تواند سهم بیشتری از بازی‌های این تیم را به خودش اختصاص بدهد یا نه.