مسابقه زخم زبان

   ملی نبود، اما...

بدون تردید مسابقات هیچ باشگاهی در عرصه بین‌المللی برای مردم آن کشور جنبه ملی ندارد. هیچ جای دنیا هم این‌طور نیست و همه می‌دانند که مثلا بارسایی‌ها و رئالی‌ها از شکست تیم مقابل در لیگ قهرمانان اروپا استقبال می‌کنند. اینجا هم تنها برخی رسانه‌های رسمی‌تر و مخصوصا صداوسیما به دنبال القای این مساله هستند که استقلالی‌ها در آسیا باید از پرسپولیس حمایت کنند و بالعکس. برای مردم عادی اما شرایط فرق دارد و بسیاری از آنها زیر بار پذیرش این موضوع نمی‌روند. تا اینجای کار مشکلی وجود ندارد. حتی شادمانی هواداران استقلال یا سایر تیم‌ها از شکست پرسپولیس هم قابل هضم است؛ چه اینکه مثلا خیلی از پرسپولیسی‌ها هم بابت شکست پرگل استقلال مقابل العین ابراز خرسندی کردند. تا اینجا مشکلی وجود ندارد؛ اما اشکال از جایی پیدا می‌شود که مرزهای کری‌خوانی و آزار دادن دیگران از بین می‌رود. قطعا فوتبال آنقدر ارزش ندارد که عده‌ای از هموطنان به خاطرش روح همدیگر را خراش بدهند. اتفاقی که در این دو روز زیاد رخ داده است.

   واکنش‌های عجیب

ما درحالی از مردم عادی کری‌خوانی سالم و پرهیز از رفتارهای زننده و تحریک‌آمیز را توقع داریم که بسیاری از چهره‌های سرشناس فوتبال ایران هم خودشان را مقید به التزام از این اصول نمی‌دانند. به‌عنوان مثال فرهاد مجیدی به‌عنوان یکی از مشهورترین چهره‌های خانواده استقلال بلافاصله بعد از پایان بازی پرسپولیس و اولسان هیوندای، تصویر خودش را در مراسم جشن قهرمانی آسیا با باشگاه العین امارات منتشر کرد. حالا باز اگر مجیدی به قهرمانی‌های آسیایی استقلال اشاره می‌کرد، شاید خیلی عجیب نبود؛ اما او قهرمانی یک تیم اماراتی را به رخ یک تیم ایرانی می‌کشد. موضوع زمانی تلخ‌تر می‌شود که بدانیم بدترین شکست آسیایی تاریخ استقلال برابر همین العین رقم خورده و تازه همین باشگاه به زودی در پلی‌آف لیگ قهرمانان باید به مصاف خود استقلال برود! وقتی مجیدی چنین رفتاری انجام می‌دهد، عجیب نیست که هواداران کم‌سال پرسپولیس و استقلال واکنش‌های به مراتب بدتری نشان بدهند. حتی آن طرف کار هم همین داستان را داریم. برخی از بازیکنان پرسپولیس بعد از شکست این تیم پیام‌هایی منتشر کردند که به واقع زننده بود. به‌عنوان مثال محمدحسین کنعانی‌زادگان بعد از بازی با طعنه به شادمانی استقلالی‌ها متنی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد که کلیدواژه‌هایی مثل شیر و کفتار در آن وجود داشت؛ یک پیام زشت و غیرقابل دفاع. همه ما ایرانی هستیم، شأن انسانی داریم و ضمن حفظ حرمت دیگران باید طوری رفتار کنیم که بقیه هم احتراممان را نگه دارند. سه بازیکن استقلال هم بعد از پایان بازی فینال استوری‌های مشترکی منتشر کردند که به دستور مسوولان باشگاه حذف شد. شرایط خوبی نداریم. اهالی فوتبال ایران هر آتش را با آتشی تندتر جواب می‌دهند و بی‌حرمتی هر روز مرزهای جدیدتری باز می‌کند. کسانی که امروز در پی باخت پرسپولیس بی‌رحمانه به هواداران این تیم طعنه می‌زنند، گمان می‌کنند فردا با شکست احتمالی استقلال در آسیا چه فضایی در انتظارشان خواهد بود؟

   کرونا، علیه پرچم کره!

شاید این بار باید بی‌تماشاگر بودن مسابقات فوتبال بر اثر شیوع کرونا را به فال نیک بگیریم! حداقل از این جهت که قرار نیست پرچم ملی کره‌جنوبی هم به یک عامل التهاب‌زای جدید تبدیل شود. دو سال پیش بعد از شکست پرسپولیس برابر کاشیمای ژاپن، عده‌ای از هواداران تیم‌های رقیب با خودشان پرچم ژاپن به ورزشگاه بردند که بحث‌های زیادی راه انداخت؛ مخصوصا از این جهت که اینجا دیگر مرز بین رقابت باشگاهی و ملی گم شده بود. حالا اما تماشاگری در کار نیست که پرچم کره بیاورد؛ هرچند رفقا در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مشغول هستند!