اسرار جاودانگی

* اول: جلال حسینی با هشت قهرمانی، پرافتخارترین بازیکن تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران به شمار می‌رود. حسینی یک بار با سایپا، سه بار با سپاهان و چهار بار با پرسپولیس فاتح لیگ برتر شده است. اولین قهرمانی او با سایپا، بهار ۸۶ در لیگ ششم حرفه‌ای به دست آمد. در زمان ثبت اولین قهرمانی لیگ برتری حسینی، دلار در بازار آزاد ۹۳۰ تومان بود، سکه تمام بهار آزادی ۱۷۲ هزار تومان معامله می‌شد و پراید ۸ میلیون تومان قیمت داشت. آن زمان آریا برزگر، هم‌تیمی امروز حسینی فقط پنج سال داشت و مهدی عبدی ۹ ساله بود. در این فاصله جلال هفت قهرمانی دیگر به دست آورد، مسابقات ملی‌اش را به عدد ۱۱۵ رساند و بدون تردید هنوز یکی از پرانگیزه‌ترین بازیکنان ایرانی برای کسب موفقیت‌های بیشتر به شمار می‌رود. این همه اشتیاق و تداوم، راز اصلی جاودانگی جلال است.

* دوم: یکی از نمادهای «استعداد سوخته» در فوتبال ایران پیام صادقیان است. بازیکن پیشین ذوب‌آهن و پرسپولیس، یک دوره درخشش داشت، به شهرت رسید و ثروت جمع کرد. پس از آن چنان از روی ریل بیرون افتاد که امروز در ۲۹ سالگی، سال‌هاست بازنشسته شده. پیام بعدتر حتی در مسیر راه‌اندازی سایت شرط‌بندی هم افتاد و حکم محرومیت ۱۵ ساله گرفت. وقتی از او پرسیدند چرا، گفت: «در فوتبال به هر چه می‌خواستم رسیدم. یادتان نیست جلوی ملوان چه پاس گلی به خلعتبری دادم؟» سقف آرزوهای پیام این بود که یک پاس گل قشنگ در یک بازی لیگی بدهد؛ آن هم برای تیمی که آخر فصل قهرمان نشد. صادقیان فقط با پنج بازی ملی، بدون کسب حتی یک جام اقناع شد. در نقطه مقابل جلال حسینی را داریم که هر روز بهتر از دیروز بازی می‌کند، اما هر بار مصاحبه‌اش با خبرنگاران در میکس‌زون به طول می‌انجامد، عذرخواهی می‌کند که: «ببخشید، من باید زودتر بروم و استراحت کنم، فردا تمرین داریم.»

*سوم: همه توپ‌هایی که جلال حسینی از روی خط دروازه بیرون کشیده را کنار بگذارید؛ مثل آن توپ دقیقه نود بازی با پیکان که خودش شیرین دو امتیاز می‌ارزید. با دیگر حرکات دفاعی کارساز کاپیتان هم کاری نداریم. بیایید فقط سر وقت گل‌های حسینی در این فصل برویم. او مقابل سایپا چهارمین گل فصلش را زد، از این نظر به مهدی قائدی رسید و دو گل از شیخ دیاباته و مهدی عبدی سبقت گرفت. از این چهار گل، یکی در جریان برتری ۳بر‌صفر برابر شهرخودرو به ثمر رسید که با آن هم کاری نداریم. اما سه گل دیگر در پیروزی‌های یک‌بر‌صفر سرخپوشان زده شده و بدون آنها پرسپولیس ۶ امتیاز کمتر از حالا می‌داشت. بدون این ۶ امتیاز، پرسپولیس با ۲۷ امتیاز به جای صدر، هم‌ردیف استقلال رده سومی می‌شد؛ یعنی تیمی که همین حالا کادر فنی‌اش قربانی کسب نتایج ضعیف شده است. این معجزه مدافع آخر ۴۰ ساله پرسپولیس، در محوطه جریمه حریفان است.

*چهارم: جلال حسینی فقط یک مدافع تراز اول نیست؛ او منبع تزریق انگیزه به بازیکنانی است که شاید در اثر فتح جام‌های مختلف در خطر اشباع شدن قرار گرفته باشند. جلال اجازه نمی‌دهد کسی ادامه کار را شل بگیرد و این مساله بسیار مهم است. او پیش از همین بازی با سایپا گفته بود: «در نیم‌فصل دوم هر بازی یک فینال است» و عجبا که گل پیروزی فینال اول را هم خودش زد. مطمئن باشید او همین حالا از اهمیت مسابقه بعدی برای بازیکنان حرف می‌زند؛ درست مثل زمان بین دو نیمه که به نهیب زدن‌های کاپیتان برای هوشیار نگه داشتن تیم می‌گذرد. این قصه شاید تا کسب جام پنجم و حتی بعد از آن ادامه بیابد. نه؛ سناریوی باشکوه این سال‌های پرسپولیس، بدون جلال حسینی رقم نمی‌خورد.